معرفی کتاب بوی قهوه لابلای سطرهای کافه پیانو نوشته فرهاد جعفری

می‌خواستم امشب بنشینم و معرفی کتاب «کافه پیانو» نوشته فرهاد جعفری را بنویسم و با آن یکی اکانت بفرستم برای سایت. اما یکهو قیدش را زدم و بی‌خیالش شدم. با خودم گفتم چه کاریست؟ درست است که کافه پیانو، تقدیر شده در جایزه ادبی اصفهان و برگزیده نظرسنجی روزنامه اعتماد از منتقدها به عنوان بهترین رمان سال 86 است –آن طور که روی جلد کتاب نوشته شده- درست است که فضای کتاب و کافه و بوی قهوه‌ای که از لابلای سطرهای کتاب برمی‌خیزد و هوش از سر آدم می‌برد، لذت خواندنش را مخصوصا حالا که هوا نرم نرمک رو به سردی می‌رود دو چندان می‌کند، درست است که تیترهای جالب و بی‌نظیر و اندازه مناسب و نه خیلی زیاد هر فصل آدم را ناخواسته وادار می‌کند که برود فصل بعدی را هم شروع کند، اما معرفی کردن کتابی که نویسنده‌اش – درست ترش را بخواهم بگویم شخصیت اصلی یا همان کافی من کتاب – در کنار همه ویژگی‌های شخصیتی جالبش، کمی – خیلی کم - بد دهن و بی‌ادب است آیا کار درستی است؟!

شخصیت‌ها توی این رمان آن‌قدر واقعی هستند که به آسانی می‌توانید مصداق‌های‌شان را در اطراف‌تان پیدا کنید. متن کتاب بسیار روان و شیرین است. داستان هر فصل- که با فصل‌های دیگر هم مرتبط است – در فضای یک کافه رخ می‌دهد.کافه‌ای که توسط یک مرد سی، چهل ساله و دختر هفت ساله‌اش گل گیسو اداره می‌شود. و از جایی به بعد صفورا نیز وارد داستان می‌شود. شخصیتی که شاید شما هم مثل من نتوانید خیلی دوستش داشته باشید! اگر پیوستگی فصل‌ها را کنار بگذاریم، داستان هر فصل حول یک شخصیت که غالبا از مشتری‌های کافه است شکل می‌گیرد. اما روند کلی داستان حول همین صفورا خانم می‌چرخد.

خلاصه باید گفت که رمان در مجموع رمان جذابی است و خواندنش – تاکید می‌کنم – در هوای سرد به شما خواهد چسبید. پس اگر با آن نکته‌ای که در پاراگراف اول گفتم مشکلی ندارید (!)، خواندش را به شما توصیه می‌کنیم .

بخشی از متن کتاب :

راستش ، من آن‌قدر مریض موسیقی کلماتم که یک وقتی؛ ده، دوازده بار رفتم سینما عصر جدید که یک فیلم وایدا را ببینم. نه برای این‌که فیلم‌های این مردک خیلی فیلم‌های برجسته‌ای هستند و می‌ارزند که آدم بیشتر از یک بار ببیندشان ! نه!

بلکه فقط برای این‌که وقتی دوبلوری که دارد توی تیتراژ فیلم اسم هنرپیشه فیلم را می‌گوید، که اسمش هست آناستازیا ورتینس کایا، بشنوم که چطور آن را می‌گوید که بخاطرش شده‌ام عاشق این زنک. و البته توی این فکر که چه قدر ترکیب موسیقی حروف توی دنباله فامیل این زنک قشنگ و سحر آمیز است که مرا محو و مبتلای خودش کرده.

و چقدر خوب بود که این آناستازیا ورتینس کایای لعنتی که صورتش پر کک و مک است زنم بود و من می‌توانستم روزی ده هزار بار همینجور بیخودی و بی‌وقفه صدایش بزنم و هر بار که از توی آشپزخانه سرک می‌کشد و ازم می‌پرسد چیه؟ چی کارم داری؟ بهش بگویم هیچی... فقط دلم خاس بی‌خودی صدات کنم. تو به کارت برس آناستازیا ورتنیس کایا ... به کارت برس.

منبع : خراسان

بهترین شامپو ضد ریزش مو

مشاهده لیست

ارزانترین یخچال بازار

مشاهده قیمت

بهترین پلی استیشن و ایکس باکس ایران

مشاهده قیمت