سگویت (Segwit) چگونه موجب بهبود بلاکچین بیت کوین می‌شود؟

تراکنش‌های بیت کوین بر روی یک دفترکل غیرقابل تغییر به نام «بلاکچین» ثبت می‌شوند. در بلاکچین، تراکنش‌ها به‌منظور حفظ ترتیب آن‌ها، در بلاک‌هایی به هم متصل دسته‌بندی شده‌اند. ظرفیت این بلاک‌ها تا 1 مگابایت محدود است. در نتیجه هر بلاک بیت کوین، به طور متوسط قادر است حدود 2700 تراکنش را در خود جای دهد. 

بنابراین زمانی که افراد زیادی در حال معامله یا خرید بیت کوین باشند، یک صف طولانی از تراکنش‌هایی که منتظر ورود به بلاکچین هستند ایجاد می‌شود. برای درک بهتر سرعت پردازش تراکنش‌ها در بلاکچین بیت کوین، باید اشاره کنیم که سرویس پرداخت Visa به طور معمول 1700 تراکنش در ثانیه را پردازش می‌کند، درحالی که این برای بیت کوین تنها 5 تراکنش در ثانیه است. پس کاملا قابل انتظار است که این شبکه برای پذیرش انبوه کاربران، دچار مشکل است. 

معضل انعطاف‌پذیری تراکنش Malleability))، یکی دیگر از مواردی است که بیت کوین با آن دست به گریبان است. هر تراکنش بیت کوین دارای 3 بخش مهم است:

 
1. ارسال کننده تراکنش (ورودی).
2. دریافت کننده تراکنش (خروجی).
3. یک امضای دیجیتال که تأیید می‌کند فرستنده واجد شرایط ارسال کوین‌ها است. 

بلاکچین بیت کوین به امضای دیجیتال این امکان را می‌دهد که تا قبل از تایید شدن تراکنش، تغییر کند. این تغییر امضا به گونه‌ای انجام می‌شود که از نظر ریاضی همچنان توسط شبکه معتبر است. با این حال اگر یک الگوریتم هش روی آن اجرا شود، نتیجه کاملاً متفاوت خواهد بود.

اجازه دهید با یک مثال این شرایط را توضیح دهم. فرض کنید مقدار امضا «3» باشد، اما به جای «3» آن را به «03» یا «3+7-7» تغییر ‌دهیم. ملاحظه می‌کنید که از نظر منطق ریاضی، مقدار آن تغییر نکرده و این یک امضای معتبر است. اما اگر هر یک از این نسخه‌ها را هش کنم، نتایج متفاوتی دریافت خواهیم کرد. زیرا هش کردن به نحوه نوشتن مقدار بستگی دارد نه خود مقدار. 

این مساله موجب انعطاف پذیری معامله می‌شود، یعنی تغییر شناسه تراکنش با تغییر در اطلاعات موجود در کد آن، که این اتفاق به چند دلیل مشکل‌ساز است:

1. اگر بخواهید راهکارهای لایه دوم را در بستر شبکه بیت‌کوین ارائه دهید، باید مطمئن شوید که هیچ‌کس نمی‌تواند اطلاعات لایه اول را تغییر دهد.

2. در صورت خرج کردن یا پذیرش وجوه تایید نشده، تغییر شناسه تراکنش می‌تواند مشکلاتی مانند سوءاستفاده برخی کاربران را ایجاد کند.

فرض کنید آلیس مبلغی را به باب پرداخت کرده که هنوز تایید نشده است (تراکنش X). باب از این تراکنش تایید نشده برای خرید آنلاین یک محصول از چارلی (تراکنش Y) استفاده می‌کند. چارلی منتظر هیچ تاییدی برای تراکنش Y نمی‌شود و محصول خود را برای باب ارسال می‌کند. اکنون تراکنش Y نامعتبر است زیرا به شناسه تراکنشی متکی است (تراکنش X) که دیگر وجود ندارد. اما چارلی علی‌رغم اینکه پولی به او پرداخت نشده، کالا را برای باب ارسال کرده است. بنابراین باب توانسته به نوعی از چارلی سوءاستفاده کند.

سگویت در حقیقت یک افزایش سایز بلاک است. بلاک‌های غیر سگویت که با عنوان لگاسی Legacy)) شناخته می‌شوند، مجموعاً 1 مگابایت فضا برای تمامی داده‌ها (ورودی، خروجی، امضا و غیره) دارند. از سوی دیگر، بلاک‌های سگویت از یک بلاک تراکنش پایه و یک بلاک ضمیمه تشکیل شده‌اند و دارای سایز بزرگ‌تر (تا 4 مگابایت) هستند.

بلاک‌های سگویت امضای دیجیتال و سایر داده‌ها (داده‌های شاهد) را به بلاک ضمیمه منتقل می‌کنند. بنابراین بلاک تراکنش پایه، صرفاً شامل اطلاعات مربوط به فرستنده، گیرنده است و فضای آزاد بیشتری خواهد داشت. این کار باعث می‌شود تراکنش‌های بیشتری در بلاک 1 مگابایتی قرار گیرند. 

بلاک ضمیمه (3 مگابایت) شامل تمام داده‌های شاهد است که وجود آنها در بلاک تراکنش پایه اجباری نیست. این فرمت جدید که سگویت برای بلاک‌ها معرفی کرده به دو هدف اصلی منتهی می‌شود:

1. انتقال امضای دیجیتال به خارج از بلاک تراکنش پایه:

به این ترتیب اگر شخصی امضای تراکنش را تغییر دهد، روی شناسه تراکنش تاثیری نخواهد داشت. (رفع مشکل انعطاف‌پذیری تراکنش)

2. کاهش داده‌های پایه تراکنش:

از آنجایی که داده شاهد تا 65 درصد از حجم تراکنش را به خود اختصاص می‌دهند، انتقال آنها به خارج از بلاک تراکنش پایه موجب می‌شود تراکنش‌های بیشتری در یک بلاک 1 مگابایتی قرار گیرند.

شاید این سوال برای شما مطرح شود که چرا سگویت مستقیما سایز بلاک را به 4 مگابایت افزایش نداده‌ است؟ دلیل این امر آن است که توسعه‌دهندگان می‌خواستند از ایجاد هارد فورک در شبکه بیت کوین اجتناب کنند. پروتکل بیت کوین به طور خاص بر اساس سایز بلاک‌های 1 مگابایتی بنا شده است. بنابراین، توسعه‌دهندگان مجبور بودند راه‌حلی بیابند که با بلاک‌های قدیمی هم سازگار باشد. 

به این ترتیب راه‌حل بلاک 1 مگابایتی با یک «بلاک ضمیمه» 3 مگابایتی، چیزی است که در پروتکل فعلی بیت کوین هم قابل اجرا است. با این حساب، نودهای قدیمی فقط بلاک تراکنش پایه 1 مگابایتی را بدون بلاک ضمیمه دریافت می‌کنند. نودهای سگویت هم هر دو بلاک پایه و ضمیمه (در مجموع تا ۴ مگابایت) را دریافت کرده و می‌توانند تراکنش‌ها را به طور کامل تأیید کنند. این سازگاری با نسخه‌های پیشین، اصطلاحاً سافت فورک نامیده می‌شود و نیازی به بروزرسانی نودها ندارد. این بدین معناست که حتی اگر سال‌ها روند ارتقا تمامی نودها زمان ببرد، شبکه همزمان می‌تواند به فعالیت خود ادامه دهد.

تقریبا 70 درصد از کل تراکنش‌های بیت کوین، در آدرس‌های سگویت هستند. با مقایسه تراکنش‌های لگاسی و سگویت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• حداکثر سایز بلاک یک تراکنش لگاسی 1 مگابایت است، در حالی که تراکنش‌های سگویت دارای حداکثر سایز بلاک 4 مگابایتی هستند. 
• تراکنش‌های لگاسی در معرض حملات انعطاف‌پذیری قرار دارند.
• تراکنش‌های لگاسی از نظر فضای ذخیره شده، بزرگتر هستند و بنابراین برای تأیید به کارمزد بالاتری نیاز دارند.
• آدرس‌های سگویت با «3» و آدرس‌های لگاسی با «1» شروع می‌شوند.

صرافی‌های جمینی (Gemini)، کراکن (Kraken)، لوکال ‌بیت ‌کوینز (LocalBitcoins)، بیت ‌استمپ (Bitstamp)، بیتفینکس (Bitfinex)، بیت اونیک (Bitonic) و هیت‌بی‌تی‌سی (HitBTC) از آدرس‌های سگویت بیت کوین پشتیبانی می‌کنند. 

بله، با هر بروزرسانی شبکه بیت کوین، هجوم معامله‌گران برای خرید بیت کوین بیشتر می‌شود. شما می‌توانید با پیگیری اخبار به‌روزرسانی‌ها و بعد از خواندن نظرات متخصصین این حوزه، اقدام به خرید بیت کوین از والکس از آدرس (https://wallex.ir/markets/btc) کنید. والکس یک صرافی ارز دیجیتال ایرانی است که به شما خدمات خرید و فروش لحظه‌ای بیت کوین و سایت ارزهای دیجیتال را همگام با قیمت جهانی عرضه می‌کند.