دعاهایی موثر برای افزایش رزق و روزی

یکی از زیباترین و عبرت آموزترین حکایات مثنوی معنوی حکایتی است که در دفتر پنجم آمده و به روشنی یکی از غفلت های بزرگ آدمی را در رابطه ای که میان او و روزی اش از جانب خداوند برقرار شده اما به چشم آدمی نمی آید و در بازی های روزگار و روزمرگی های حجاب افزا گم می شود نشان می دهد. حکایت این گونه آغاز می شود : “یک جزیره سبز هست اندر جهان / اندرو گاویست تنها خوش‌دهان / جمله صحرا را چرد او تا به شب / تا شود زفت و عظیم و منتجب / شب ز اندیشه که فردا چه خورم / گردد او چون تار مو لاغر ز غم ”

خلاصه حکایت این است که: جزیره ای سرسبز و حاصلخیز در گوشه ای از جهان قرار داشته و تنها ساکن آن جزیره، گاوی خوش اشتها بوده. آن گاو از فرط شکمبارگی و خوش اشتهایی، تمام نباتات و رستنی های آن جزیره را تا شب می چرید و چیزی برای فردا باقی نمی گذاشت، شب که فرا می رسید گاو فربه و سیر از این خیالات که من همه رستنی ها و گیاهان جزیره را چریده ام و چیزی برای خوردن، برای فردا باقی نمانده است تا به صبح بیدار می ماند و مجموعه و زنجیره همین افکار و خیالات و غصه ها او را تا صبح به گاوی لاغر و مردنی تبدیل می کرد.

اما فردا که صبح می شد گاو می دید که دوباره آن جزیره سرسبز شده و رستنی ها و گیاهانش جایگزین شده اند. گاو دوباره سرش را می انداخت پایین و تا به شب می چرید و چیزی از گیاهان جزیره باقی نمی گذاشت. حالا گاو که فربه و زفت شده دوباره غصه ها و خیالات رنگارنگ سراغش می آمد و نمی گذاشت که تا صبح آرام بخوابد، این که آیا فردا چیزی برای خوردن در آن جزیره پیدا خواهد کرد یا نه، غافل از آن که سال هاست روز و شب، این اتفاق مشابه برای او روی می دهد و روزی او می رسد اما او همچنان نگران فردا است.

در بخش دوم این حکایت مولانا، رمزگشایی و گوشزد می کند که آن گاو، نفس آدمی است و آن جزیره، همین جهانی است که ما آدمیان در آن زندگی می کنیم. سال هاست که آدمی به چشم می بیند که روزی او از جانب پروردگار می رسد و تأمین می شود اما همچنان نگران فرداهای نیامده است و چه تشویش ها و آشوب هایی که به ذهن و روح خود تحمیل نمی کند.

در واقع آن گاو خانه کرده در نفس آدمی، شبیه همان گوساله سامری است که با شعبده ها، حیله ها و تلبیس هایش اجازه نمی دهد آدمی با حقیقت روزی مواجه شود و بداند همان خدایی که سال ها روزی او را عهده دار شده هم او قدرت آن را دارد که روزی آدمی را برای سال های بعد هم عهده دار شود.

حضرت امیر ( علیه‌السلام ) در نهج‌البلاغه توجه می‌کنیم :

روزی بر دو قسم است ، آن که تو را می‌خواهد و آن که تو او را می‌جویی . کسی که دنیا را خواهد مرگ نیز او را می‌طلبد تا از دنیا بیرونش کند و کسی که آخرت را خواهد ، دنیا او را می‌طلبد تا روزی او را به تمام پردازد
بارالها! تو روزی ما را کفایت کرده ای

امام سجاد (علیه السلام) در دعای بیست و نهم “صحیفه سجادیه” به روشنی رابطه میان بنده، خدا و روزی را تبیین می کند، آنجا که می فرماید: بار خدایا، ما را در روزی هایمان به بدگمانى، و در مدت زندگى به آرزوهاى دراز آزموده‏اى، تا جائى‏که روزی هاى تو را از روزى‏خواران خواستیم، و به آرزوى عمر طولانى در عمر سال‏خوردگان طمع بستیم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و ما را یقین راسخ بخش که بدان وسیله از رنج طلب و آرامشى خاص در دل ما انداز تا به آن از شدت تعب معافمان دارى، و چنان کن که آنچه در قرآن ات آشکارا وعده داده‏اى، و از پى آن وعده در کتابت سوگند یاد کرده‏اى ما را از دویدن دنبال آن روزیى که رساندنش را براى ما کفالت نموده‏اى باز دارد، و مانع پریشانى خاطر ما شود نسبت به آنچه ضامن کفایت آن گشته‏اى، پس چنین گفته‏اى و گفته تو حق و راست است، و سوگند خورده‏اى و سوگندت راست‏ترین و رساترین است: «و روزى شما و آنچه به شما وعده شده در آسمان است»، سپس گفته‏اى: «پس به پروردگار آسمان و زمین سوگند همان گونه که شما سخن مى‏گویید این سخن حق است».

حضرت امیر ( علیه‌السلام ) در نهج‌البلاغه توجه می‌کنیم :

روزی بر دو قسم است ، آن که تو را می‌خواهد و آن که تو او را می‌جویی . کسی که دنیا را خواهد مرگ نیز او را می‌طلبد تا از دنیا بیرونش کند و کسی که آخرت را خواهد ، دنیا او را می‌طلبد تا روزی او را به تمام پردازد . ( نهج‌البلاغه دشتی / حکمت ۴۳۱)

و در جای دیگر فرمودند :‌هر که در طلب دنیا بکوشد به آن نرسد و هر که دست بکشد دنیا خود نزد او آید . (نهج‌البلاغه دشتی / خطبه ۸۲ )


دعایی برای افزایش رزق و روزی

از جمله امام باقر (علیه السلام) به زید شحام فرمود: «برای زیاد شدن روزی، در سجده های نماز واجب این دعا را بخوان: “یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ وَ یَا خَیْرَ الْمُعْطِینَ ارْزُقْنِی وَ ارْزُقْ عِیَالِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیم؛ اى بهترین پناه سائلان و اى بهترین بخشایش گران. به من و خانواده ام از فضل وافرت روزى بخش که تو صاحب فضلى عظیم هستى».(شیخ کلینى، کافی، ج ۲، ص ۵۵۰، بَابُ الدُّعَاءِ لِلرِّزْقِ، اسلامیه )

مردى از اصحاب پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مدتى خدمت آن حضرت نیامد پس از مدتى به حضورش مشرف شد، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به او فرمود: «چه مانع شد که پیش ما نیایی؟ عرض کرد بیمارى و فقر و نیازمندى، حضرت به او فرمود: آیا نمی خواهی دعایى به تو یاد دهم که خداوند بیمارى و فقر را (به وسیله آن) از تو برطرف فرماید، عرض کرد اى رسول خدا رحمت و درود خدا بر تو باد، آرى (آن دعا را به من تعلیم فرما)، پس حضرت فرمود بگو: «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَا یَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیُّ مِنْ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیرا». مدتى بر آن مرد نگذشت که به خدمت پیغمبر (صلی الله علیه و آله) مراجعت نمود و عرض کرد: اى رسول خدا(صلی الله علیه و آله)، خداوند (به واسطه آن دعا) بیمارى و فقر را از من بر طرف فرمود».[

همان، ح۳]





حاصل سخن این است کهبه کار دین مشغول می‌باش تا دنیا پس تو دود. مراد از این نشستن، نشستن است بر کار دین. اگرچه می‌دود چون برای دین می‌دود او نشسته است و اگر نشسته است چون برای دنیا نشسته است او می‌دود. قال: «من جعل‌الهموم هما واحدا کفاه الله سائر همومه- هر که همه غم‌های خود را به غمی واحد تبدیل کند خداوند سایر غم‌های او را بزداید.»

بهترین شامپو ضد ریزش مو

مشاهده لیست

ارزانترین یخچال بازار

مشاهده قیمت

بهترین پلی استیشن و ایکس باکس ایران

مشاهده قیمت