نقد و بررسی و مشخصات فنی شاسی بلند رنو کجار KADJAR + عکس

برخی‌ها معتقدند رنو همانند کاری که نیسان با کراس‌اور قشقایی انجام داده، احتمالا او هم از یک نام ایرانی برای محصول جدیدش استفاده کرده است. دلیل این ادعا به ریشه کلمه Kadjar برمی‌گردد که Qajar یا قاجار است؛ یعنی همان سلسله سلطنتی که تا سال ۱۳۰۴ شمسی بر ایران حکومت می‌کرد.

طبق اعلام کمپانی کلمه Kadjar از ترکیب دو کلمه مصنوعی KAD و JAR ساخته شده؛ KAD معنی خاصی نداشته و فرانسوی‌ها آن‌را با الهام از کلمه Quad یا کوآد (به معنای چهارتایی) در زبان لاتین ساخته‌اند که منظور چهارچرخ محرک بودن این خودروست. کلمه دوم یعنی JAR را هم با الهام از واژه فرانسوی Jaillir گرفته‌اند که به معنای تند و فرز بودن است. بنابراین خواندن کلمه Kadjar بصورت قاجار اشتباه محض بوده و باید آن‌را بصورت کجار خواند.

طراحی کجار شباهت‌های زیادی به کپچر نیز دارد. در واقع این خودرو تنها کمی بزرگتر، حجیم‌تر و عضلانی‌تر شده است. این تغییرات باعث شده تا به جای فرم هاچ‌بک گونه کپچر با یک طراحی اصولی‌تر و بهتر مواجه باشیم. طراحی چراغ‌های جلو، عقب و جلوپنجره، کاملاً با الگوهای رنو هماهنگ است و به سادگی قابل شناسایی می‌باشد.

طراحی داخلی کجار هم کمتر سرگرم‌کننده و بیشتر کاربردی و مردانه است. داشبورد ساده اما مدرن به نظر می‌رسد و کاملاً تفاوت کابین یک خودروی شاسی بلند با یک هاچ‌بک ظزیف شهری را نشان می‌دهد. یک سیستم سرگرمی و چند رسانه‌ای با نمایشگر 7 اینچی TFT، با امکان تشخیص صدا همراه با سیستم R-Link 2 رنو و سیستم ناوبری، تلفن و برنامه‌های رادیویی، نقطه ثقل طراحی داشبورد محسوب می‌شود. فرمان نیز با شکل اسپرت خود و دکمه‌های میان‌بر روی آن، جذاب به نظر می‌رسد. بعلاوه نمایشگرهای دیجیتالی داشبورد با جلوه‌های گرافیکی مخصوص نیز، نمایشی دلپذیر دارند.

پیشرانه‌هایی که رنو برای این خودرو در نظر گرفته شامل موتور 1.2 لیتری توربوی DIG-T با قدرت 113 اسب بخار، موتور 1.6 لیتری توربو با قدرت 148 اسب بخار و موتور 1.5 لیتری dCi با تنفس طبیعی و قدرت 108 اسب بخار و یک موتور دیزلی 1.6 لیتری 128 اسب بخاری می‌گردد.

ابعاد رنو کجار شامل 4450 میلی‌متر طول، 1840 میلی‌متر عرض و 1600 میلی‌متر ارتفاع می‌باشد. این نشان می‌دهد که در تمام این ابعاد از نیسان قشقایی اندکی بزرگ‌تر می‌باشد. همچنین فضای بار آن 42 لیتر حجم بیشتری داشته و 472 لیتر گنجایش دارد. 30 لیتر نیز فضای مختلف برای وسایل درون کابین درنظر گرفته شده است. بعلاوه با خواباندن صندلی‌های ردیف عقب با نسبت 60/40 باز هم می‌توان فضای حمل وسایل در عقب را افزایش داد.

یک سیستم استارت-استاپ خودکار به صورت استاندارد روی این خودرو موجود است. دو نوع انتقال نیرو به چرخهای جلو در نسخه 2WD و هر چهار چرخ در نسخه AWD قابل انتخاب می‌باشند.

وضعیت در جاده و سواری نرم و راحت

سواری این خودرو را می‌تواند در چند کلمه توصیف کرد، به طور تعجب آوری خوب، و اگر تایرهای با کیفیت‌تری هم روی خودرو بیندازید سواری از این هم بهتر می‌شود. ممکن است تایرها ظاهر زیبایی به خودرو ندهند، اما در عوض بهتر و نرم‌تر عمل می‌کنند.

ترمزهای کجار درست شبیه به ترمزهای یک هاچبک کوچک می‌باشند و به اندازهٔ یک میتسوبیشی ASX احساس سنگینی ندارند. در پیچ‌ها عملکرد طبیعی و خوبی دارد و حتی از مزدا CX-5 هم بهتر است، این چیزی است که باید به خاطر آن از مهندسان رنو تشکر کرد، چون آنها با موفقیت توانستند طرح CMF را تغییر داده و با نیازهای یک کراس اوور کوچک وفق دهند.

خودروی آزمایشی دارای یک موتور دیزلی dCi ۱٫۶ لیتری بود که ۱۲۸ اسب بخار نیرو و ۳۲۰ نیوتون متر گشتاور تولید می‌کرد. بر روی کاغذ به نظر می‌آید موتور کم قدرتی است، اما اینطور نیست. این موتور در دور موتور کم گشتاور کافی تولید می‌کند و احتمالاً یکی از بهترین موتورهای دیزلی است که رنو تا به حال سر هم کرده است.

این موتور همراه با جعبه دندهٔ دستی ۶ حالته است و در این مدل، نیروی تولید شده را به ۴ محور می‌فرستد. باید توجه کنید که این یک خودروی با حالت انتقال نیرو به ۴ محور دائمی نیست، اما، همانند اکثر کراس اوورها، راننده می‌تواند بین حالت‌های 2WD، خودکار یا قفل انتخاب کند (برای عملکرد بهتر در جاده‌های برون شهری).

با این گفته‌ها، بهتر است در هنگام خروج از جاده‌های آسفالت و نرم دقت کنید. کجار از کمبود یک جعبه دندهٔ بهتر یا سیستم تعلیقی که بتواند با محیط‌های شیبدار وفق یابد رنج می‌برد، اما همین وضعیت موجود برای جاده‌های نرم و صاف بسیار عالی است و کفاف اکثر خریداران رنو را می‌دهد.

Renault Kadjar crash test