جراحی قلب چیست؟ | تاریخچه اولین جراحی قلب در ایران
جراحی قلب شاخه‌ای از علم جراحی است که توسط جراح قلب بر روی قلب و عروق بزرگ انجام می‌شود. این جراحی غالباً برای درمان بیماری‌های ایسکمیک قلب (مثل جراحی کنارگذر شریان کرنری)، اصلاح عیوب مادرزادی قلب یا درمان بیماری‌های دریچه‌های قلب به‌کار می‌رود. پیوند قلب نیز یکی از اعمال جراحی قلب محسوب می‌شود.
در جراحی قلب به روش مرسوم، از شکاف جراحی با برش کامل استخوان جناق از خط وسط و همچنین دستگاه بای‌پس قلبی-عروقی استفاده می‌شود که هر دو آن‌ها، سبب تهاجمی بودن اعمال جراحی قلب و ایجاد کننده بسیاری از عوارض می‌باشند.
در جراحی کم تهاجمی قلب، جراح با استفاده از برش‌های جراحی کوچک تر به عنوان جایگزین باز کردن کامل استخوان جناق و یا حذف دستگاه پمپ قلبی-ریوی از فرآیند عمل جراحی، سعی در کاهش عوارض و بهبود سریع‌تر و حفظ زیبایی بیماران به خصوص در بانوان دارد.
در جراحی کم تهاجمی قلب، جراح با استفاده از برش‌های جراحی کوچک تر به عنوان جایگزین باز کردن کامل استخوان جناق و یا حذف دستگاه پمپ قلبی-ریوی از فرآیند عمل جراحی، سعی در کاهش عوارض و بهبود سریع‌تر و حفظ زیبایی بیماران به خصوص در بانوان دارد.
تخمین زده می‌شود از هر سه بزرگسال آمریکایی یک نفر مبتلا به یک یا چند بیماری قلبی عروقی باشد. در سراسر دنیا هر ساله ۱/۲۵–۱ میلیون جراحی قلب بزرگسال انجام می‌شود که شایعترین عمل جراحی قلب CABG با روش مرسوم on-pump یعنی با کمک بای پس قلبی ریوی (CPB) می‌باشد. جراحی قلب گاه با روش‌های برش جراحی معمولی مانند جراحی قلب باز و گاه با روش‌های درون بین مانند باز کردن عروق مسدود با بالون صورت می‌گیرد.
نخستین جراحی قلب در ایران در تاریخ ۵ آذر ۱۳۳۲ انجام شد.
امروز اطلاع یافتیم که آقای پروفسور عدل عمل جراحی مهم و بی‌سابقه‌ای در روی قلب نموده‌اند و مریضی که توسط او عمل شده به کلی بهبود یافته است. برای اطلاع از چگونگی این عمل جراحی بی‌سابقه به اتفاق عکاس روزنامه به بیمارستان سینا مراجعه شد تا با پروفسور ملاقات کرده در این باره توضیحات بیشتری از ایشان کسب شود. در بیمارستان سینا همه از این عمل جراحی مطلع بودند ولی آقای پروفسور عدل در آن موقع در اطاق عمل مشغول عمل جراحی بود و آقای دکتر محمود نجم‌آبادی اطلاعات مورد نظر را در اختیار خبرنگار ما گذارد.
تنگی دریچۀ قلب
قلب انسانی که سلامت آن ضامن حیات افراد است ممکن است به امراض گوناگون مبتلا شود. یک نوع از این امراض تنگ شدن دریچه‌های قلب است که بر اثر آن جریان خون در قلب دچار اشکال می‌گردد.
قلب چهار حفره دارد که هر دو حفره از آن (یک دهلیز و یک بطن) به طور جداگانه به وسیلۀ سوراخی به یکدیگر مربوطند و این سوراخ‌ها به وسیلۀ دریچه‌های دولختی و سه‌لختی بسته می‌شوند. ساحتمان این دریچه‌های قلب طوری است که وقتی خون از دهلیز (حفرۀ بالایی) به بطن (حفرۀ زیرین) وارد شد دیگر نمی‌تواند به دهلیز برگردد و دریچه‌ها مانع برگشت خون خواهند شد. وقتی یکی از سوراخ‌های قلب تنگ شد در نتیجه خون به مقدار کافی از دهلیز وارد بطن نمی‌شود و ادامۀ این بیماری شخص را تلف می‌کند.
برای اولین مرتبه
عمل جراحی که آقای پروفسور عدل بر روی قلب نموده برای معالجۀ همین مرض بوده به این ترتیب که پس از باز کردن سینه و بیرون آوردن قلب، آن را شکافته و سوراخ طرف چپ قلب بیمار را که تنگ شده بود به اندازۀ کافی گشاد کرده‌اند. با توجه به اینکه کوچکترین غفلت و بی‌احتیاطی هنگام جراحی قلب و یا عدم اطلاع کافی از این عمل ممکن است موجب از کار افتادن قلب و مرگ بیمار گردد، اهمیت چنین عمل جراحی بهتر مشخص می‌شود. گذشته از این تاکنون در ایران نظیر این عمل جراحی بر روی قلب انجام نگرفته و آقای پروفسور عدل رئیس قسمت جراحی بیمارستان سینا و استاد دانشگاه، اولین جراح ایرانی است که در ایران به چنین عملی مبادرت کرده و موجب امیدواری مبتلایان به امراض قلبی در ایران گردیده است.
به طوری که آقای دکتر نجم‌آبادی اظهار داشت علاوه بر اینکه تاکنون چنین عمل جراحی در ایران نشده حتماً در کشورهای خاورمیانه هم این عمل سابقه ندارد و در اهمیت این قبیل عملیات جراحی همین بس که در کشورهای بزرگ دنیا نیز جراحان زبردست با نهایت دقت در این موارد عمل می‌کنند مبادا خطری برای بیمار پیش بیاید.
بیمار کیست؟
بیماری که قلب او توسط آقای پروفسور عدل جراحی شده مردی است که در حدود چهل سال دارد (زیرا خودش از سن حقیقی خود اطلاع ندارد!) وی اهل میانه است و در تهران به کار عملگی اشتغال داشته - اسمش یوسف فرزند محمد است - وقتی به اطاقی که بیمار در آنجا بستری می‌باشد وارد شدیم وی روی تخت به بالش تکیه داده و وضع عمومی او بسیار خوب و عادی بود. در پاسخ این سؤال که از چه وقت مبتلا به مرض قلبی شده‌ای، جواب داد از دو سال پیش قلبم ناراحت بود، ولی از دو ماه قبل به کلی ناراحت شدم و نه می‌توانستم کار کنم و نه راه بروم و در گوشه‌ای افتاده بودم و روز به روز بدتر می‌شدم. وی اضافه کرد که اکنون از آن مرض سابق اثری در من نیست و کاملاً راحت هستم.
آقای دکتر نجم‌آبادی نیز اظهار داشت: هیچ گونه احتمال خطری دربارۀ این بیمار نمی‌رود و تا چند روز دیگر که حالش کاملاً خوب شد از بیمارستان مرخص می‌گردد. به طوری که عکس قلب بیمار قبل از انجام عمل جراحی نشان می‌داد قلب فوق‌العاده بزرگ شده و وضع خطرناکی به خود گرفته بود و اگر عمل جراحی انجام نمی‌گرفت ممکن بود چند روز دیگر بیمار زنده نماند.
سایر اعمال بی‌سابقه
آقای دکتر نجم‌آبادی ضمناً گفت: علاوه بر این عمل جراحی عملیات بی‌سابقۀ دیگری نیز در بیمارستان سینا به وسیلۀ آقای پروفسور عدل انجام گرفته که مهمترین آن‌ها عمل جراحی سرطان لوله مری، برداشتن و قطع کردن نصف از ریه و همچنین عمل جراحی مخصوصی که مرض استقاء را معالجه می‌کند. انواع عملیات جراحی بر روی مغز نیز توسط آقای پروفسور عدل انجام می‌گیرد و عموماً بیمارانی که به این قبیل امراض خطرناک مبتلا شده‌اند پس از عمل جراحی به کلی بهبود می‌یابند.
معالجه کلیه مبتلایان
آقای پروفسور عدل نیز دربارۀ این عمل اظهار داشت: این عمل جراحی چون در داخل قلب انجام می‌گیرد اهمیت دارد و از طرف دیگر این قبیل مبتلایان در ایران زیاد هستند و ما امیدواریم اینگونه عملیات جراحی را در ایران تعمیم دهیم و کلیۀ مبتلایان را معالجه کنیم زیرا وسایل مربوط به این کارها را تهیه کرده‌ایم.
آقای پروفسور عدل اضافه کرد: اگر وسایل کار بیمارستان سینا تکمیل گردد، خواهیم توانست کارهای موثرتری انجام دهیم و انتظار داریم هرچه زودتر نواقص بیمارستان مرتفع شود.
عمل جراحی داخل قلب از دو سال پیش در اروپا و امریکا مرسوم گردیده و اولین مرتبه در انگلستان به وسیلۀ یکی از جراحان انگلیسی به نام «بروک» انجام گرفته و بعد در سایر کشورها عمل شده است.
منبع : روزنامه اطلاعات
Cardiac surgery, or cardiovascular surgery, is surgery on the heart or great vessels performed by cardiac surgeons. It is often used to treat complications of ischemic heart disease (for example, with coronary artery bypass grafting); to correct congenital heart disease; or to treat valvular heart disease from various causes, including endocarditis, rheumatic heart disease, and atherosclerosis. It also includes heart transplantation.
History
19th century
The earliest operations on the pericardium (the sac that surrounds the heart) took place in the 19th century and were performed by Francisco Romero (1801), Dominique Jean Larrey (1810), Henry Dalton (1891), and Daniel Hale Williams (1893). The first surgery on the heart itself was performed by Axel Cappelen on 4 September 1895 at Rikshospitalet in Kristiania, now Oslo. Cappelen ligated a bleeding coronary artery in a 24-year-old man who had been stabbed in the left axilla and was in deep shock upon arrival. Access was through a left thoracotomy. The patient awoke and seemed fine for 24 hours, but became ill with a fever and died three days after the surgery from mediastinitis.
20th century
Surgery on the great vessels (e.g., aortic coarctation repair, Blalock–Thomas–Taussig shunt creation, closure of patent ductus arteriosus) became common after the turn of the century. However, operations on the heart valves were unknown until, in 1925, Henry Souttar operated successfully on a young woman with mitral valve stenosis. He made an opening in the appendage of the left atrium and inserted a finger in order to palpate and explore the damaged mitral valve. The patient survived for several years, but Souttar s colleagues considered the procedure unjustified, and he could not continue.
Alfred Blalock, Helen Taussig, and Vivien Thomas performed the first successful palliative pediatric cardiac operation at Johns Hopkins Hospital on November 29, 1944, in a one-year-old girl with Tetralogy of Fallot.
Cardiac surgery changed significantly after World War II. In 1947, Thomas Sellors of Middlesex Hospital in London operated on a Tetralogy of Fallot patient with pulmonary stenosis and successfully divided the stenosed pulmonary valve. In 1948, Russell Brock, probably unaware of Sellors"s work, used a specially designed dilator in three cases of pulmonary stenosis. Later that year, he designed a punch to resect a stenosed infundibulum, which is often associated with Tetralogy of Fallot. Many thousands of these "blind" operations were performed until the introduction of cardiopulmonary bypass made direct surgery on valves possible.
Also in 1948, four surgeons carried out successful operations for mitral valve stenosis resulting from rheumatic fever. Horace Smithy of Charlotte used a valvulotome to remove a portion of a patient"s mitral valve, while three other doctors—Charles Bailey of Hahnemann University Hospital in Philadelphia; Dwight Harken in Boston; and Russell Brock of Guy"s Hospital in London—adopted Souttar"s method. All four men began their work independently of one another within a period of a few months. This time, Souttar"s technique was widely adopted, with some modifications.
The first successful intracardiac correction of a congenital heart defect using hypothermia was performed by lead surgeon Dr. F. John Lewis (Dr. C. Walton Lillehei assisted) at the University of Minnesota on 2 September 1952. In 1953, Alexander Alexandrovich Vishnevsky conducted the first cardiac surgery under local anesthesia. In 1956, Dr. John Carter Callaghan performed the first documented open-heart surgery in Canada.
History
19th century
The earliest operations on the pericardium (the sac that surrounds the heart) took place in the 19th century and were performed by Francisco Romero (1801), Dominique Jean Larrey (1810), Henry Dalton (1891), and Daniel Hale Williams (1893). The first surgery on the heart itself was performed by Axel Cappelen on 4 September 1895 at Rikshospitalet in Kristiania, now Oslo. Cappelen ligated a bleeding coronary artery in a 24-year-old man who had been stabbed in the left axilla and was in deep shock upon arrival. Access was through a left thoracotomy. The patient awoke and seemed fine for 24 hours, but became ill with a fever and died three days after the surgery from mediastinitis.
20th century
Surgery on the great vessels (e.g., aortic coarctation repair, Blalock–Thomas–Taussig shunt creation, closure of patent ductus arteriosus) became common after the turn of the century. However, operations on the heart valves were unknown until, in 1925, Henry Souttar operated successfully on a young woman with mitral valve stenosis. He made an opening in the appendage of the left atrium and inserted a finger in order to palpate and explore the damaged mitral valve. The patient survived for several years, but Souttar s colleagues considered the procedure unjustified, and he could not continue.
Alfred Blalock, Helen Taussig, and Vivien Thomas performed the first successful palliative pediatric cardiac operation at Johns Hopkins Hospital on November 29, 1944, in a one-year-old girl with Tetralogy of Fallot.
Cardiac surgery changed significantly after World War II. In 1947, Thomas Sellors of Middlesex Hospital in London operated on a Tetralogy of Fallot patient with pulmonary stenosis and successfully divided the stenosed pulmonary valve. In 1948, Russell Brock, probably unaware of Sellors"s work, used a specially designed dilator in three cases of pulmonary stenosis. Later that year, he designed a punch to resect a stenosed infundibulum, which is often associated with Tetralogy of Fallot. Many thousands of these "blind" operations were performed until the introduction of cardiopulmonary bypass made direct surgery on valves possible.
Also in 1948, four surgeons carried out successful operations for mitral valve stenosis resulting from rheumatic fever. Horace Smithy of Charlotte used a valvulotome to remove a portion of a patient"s mitral valve, while three other doctors—Charles Bailey of Hahnemann University Hospital in Philadelphia; Dwight Harken in Boston; and Russell Brock of Guy"s Hospital in London—adopted Souttar"s method. All four men began their work independently of one another within a period of a few months. This time, Souttar"s technique was widely adopted, with some modifications.
The first successful intracardiac correction of a congenital heart defect using hypothermia was performed by lead surgeon Dr. F. John Lewis (Dr. C. Walton Lillehei assisted) at the University of Minnesota on 2 September 1952. In 1953, Alexander Alexandrovich Vishnevsky conducted the first cardiac surgery under local anesthesia. In 1956, Dr. John Carter Callaghan performed the first documented open-heart surgery in Canada.
image : Tucson Medical Center
