معرفی کامل شهر قونیه (Konya) ترکیه | تاریخچه و آب و هوای قونیه + نقشه شهر
شهر قونیه ترکیه در منابع قدیم، ایکونیوم (Iconium) نامیده می شده است و هفتمین شهر پرجمعیت کشور ترکیه می باشد. این شهر در ارتفاعی در حدود 1207 متری (3370 فوت) در لبه جنوب غربی فلات مرکزی آناتولی قرار دارد و با دشتی حاصلخیز احاطه شده است.قونیه یا کُنیا (به ترکی استانبولی: Konya) یک شهر بزرگ در حاشیه جنوب غربی فلات مرکزی آناتولی و هفتمین شهر پرجمعیت در ترکیه با جمعیت بیش از ۲٫۱ میلیون نفر است. قونیه یک شهر توسعه یافته اقتصادی و صنعتی است و مرکز استان قونیه می‌باشد.
منطقه قونیه از هزاره سوم قبل از میلاد سکونت داشته‌است. این شهر که در دوران باستان کلاسیک به عنوان ایکونیوم شناخته شده بود، توسط تمدنهای فریگیه، شاهنشاهی هخامنشی، عصر هلنیستی و روم باستان پیاپی اداره می‌شد. در قرن یازدهم میلادی، دودمان سلجوق این منطقه را از امپراتوری بیزانس فتح کردند و سپس پایتخت سلجوقیان روم شد. در زمان سلجوقیان، این شهر به اوج ثروت و نفوذ خود رسید. پس از فروپاشی روم، قونیه تحت فرمان قرامانیان قرار گرفت، پیش از آنکه توسط امپراتوری عثمانی در قرن پانزدهم به دست گرفته شود. پس از جنگ استقلال ترکیه این شهر به بخشی از جمهوری مدرن ترکیه بدل شد.
جمعیت شهر در سال 2016 : 2,161,303
مساحت شهر : ۳۹٬۰۰۰ کیلومتر مربع (خطای عبارت: عملگر < دور از انتظار مایل مربع)
بلندی : ۱۰۱۶ متر (۳۳۳۳ پا)
منطقه زمانی : یوتی‌سی ۲+ (EET) - (ساعت تابستانی) یوتی‌سی ۳+ (EEST)
کد پستی : ۴۲xxx
پیش‌شماره(های) تلفن : ۳۳۲ (۹۰)+
کد پلاک : ۴۲
وبگاه : www.konya.bel.tr
بلندی : ۱۰۱۶ متر (۳۳۳۳ پا)
منطقه زمانی : یوتی‌سی ۲+ (EET) - (ساعت تابستانی) یوتی‌سی ۳+ (EEST)
کد پستی : ۴۲xxx
پیش‌شماره(های) تلفن : ۳۳۲ (۹۰)+
کد پلاک : ۴۲
وبگاه : www.konya.bel.tr
نمایی از شهر قونیه ترکیه | konya turkey
برای بزرگنمایی و دانلود تصویر کلیک کنید.
شهر قونیه یا کُنیا ترکیه | konya turkey
برای بزرگنمایی و دانلود تصویر کلیک کنید.
تاریخچه
قونیه شهری در مرکز آناتولی ترکیه می باشد که برای قرن ها در حفظ نام خود موفق بوده است. شهری که در منابع کهن از آن به عنوان ایکونیون (Icinion)، ایکونیون (Ikonyon) و ایکونیوم (Iconium) به معنای شمایل یاد می شود. دلیل انتخاب این نام، به افسانه ای در اساطیر یونانی باز می گردد. در اساطیر یونانی آمده که بر این شهر اژدهایی چیره شده بود که گه گاهی به آن حمله می کرد و گروهی از زنان و دختران را می بلعید. پرسیوس (Perseus) پسر ژوپیتر این اژدها را کشت و مردم شهر را از بلای او رها کرد. مردم شهر نیز به پاس رشادت این قهرمان اساطیری تصویری از وی را به یکی از دروازه های شهر می آویزند و به همین مناسبت نام یونانی ایکونیون به معنای شمایل را برای آن برمی گزینند.
از این شهر در منابع عربی و فارسی به اسم قونیه یاد می شود که البته این نامگذاری هم دلیلی دارد و به افسانه ای مربوط می شود. افسانه ای رایج در بین مسلمانان که به سفر دو درویش دوستدار پروردگار به آسمان، باز می گردد، سفری آسمانی از سرزمین دور خراسان به سمت غرب. زمانیکه این دو درویش در سرزمین های مرکزی آناتولی در حال پرواز بودند یکی پرسید، فرود آییم (“Konayim mi”) و دیگری در پاسخ گفت: مطمئناً (“Kon ya). بنابراین در این سرزمین فرود آمدند و نام قونیه برای آن انتخاب شد.
بر اساس نشانه های باستان‌شناسی منطقه قونیه جزو یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های آناتولی است و قدمت آن به ۷۰۰۰ سال قبل از میلاد و دوران نوسنگی (عصر حجر) باز می گردد. بر اساس نتایج تحقیقات قبل از پیدایش اسلام این شهر شاهد دورانی نظیر عصر تمدن فرانوسنگی (Copper Age)، عصر تمدن برنز (Bronze Age civilizations)، دوران هیتی ها (Hittites)، فریگی ها (Phrygians)، دوران لیدی ها (Lydians)، ایرانیان فارسی‌زبان (Persians)، رومیان (Romans) و امپراتوری روم شرقی (Byzantines) می باشد.
می توان از قونیه به عنوان یک مکان بسیار مهم و مقدس برای مسیحیان نام برد، مکانی مقدس که سنت پائول (St. Paul) یکی از مهمترین مبلغان مسیحیت و بنیانگذار الهیات و خداشناسی و سنت برناباس (St. Barnabas) در یکی از سفرهای خود به آسیای صغیر در ۵۰ سال قبل از آن بازدید کردند. سنت پائول در طی این سفر مردم قونیه را موعظه کرد اما این کار آنها یهودیان و امت آنها را خشمگین ساخت.
نقطه شروع گسترش اسلام در این شهر به دوران خلافت معاویه بازمی گردد، اندکی بعد از کوتاه شدن دست ساسانیان، قونیه به دست سپاهیان اسلام افتاد، در قرن اول هجری یا هفتم میلادی سپاه معاویه بر قونیه مسلط شدند، اما آنها در این دیار زیاد دوام نیاوردند. کشاکش و جنگ مسلمانان از قرن دوم هجری یا هشتم میلادی که عباسیان به جای امویان نشستند تا قرن چهارم هجری یا دهم میلادی ادامه داشت. در نیمه دوم قرن پنجم هجری یا یازدهم میلادی این دیار به دست سلجوقیان افتاد. قونیه در بین سال های ۱۷۰۱ تا ۱۳۰۸ پایتخت این قوم بود. علاءالدین کیقباد بن کیکاوس (Alaaddin Keykubad) یازدهمین سلطان از سلجوقیان روم بود که در سال ۱۲۲۰ دیوارهای شهر را بازسازی نمود و برج هایش را تعمیر و مرمت کرد. اما از آنجایی که این شهر محل مبارزه قدرت های بزرگی نظیر سلجوقیان، بیلیک کارامان (Karamanoglu)، مغول ها و ایلهانیان (Ilhan’s) بود، جنگ های متعددی در آن رخ می داد و همواره ظاهرش تغییر می کرد. در زمان قدرت سلطان محمد دوم ملقب به محمد فاتح، قونیه جزو قلمرو عثمانی ها شد. این شهر در دوره عثمانیان وجهه سیاسی اش را از دست داد اما حیات ادبی و عرفانی اش هنوز ادامه داشت. اولین سرشماری عمومی در آن دوران صورت گرفت و در زمان بایزید دوم، سلطان سلیمان یکم و مراد دوم دوباره تکرار شد.
در دوران سلطان سلیمان یکم قونیه مرکز استان مستعمره عثمانی ها کارامان ایلی (Karaman ili) گردید. در دوران تسلط عثمانی ها با تأسیس سیستم ولایتی این شهر تبدیل به مرکز ولایت قونیه گردید.
استان قونیه در سال ۱۸۶۷ مرزبندی شد و سرزمین هایی نظیر نیده (Niğde)، اسپارتا (Isparta)، ایچیل (İçil)) و تکه سانجا (Teke Sanjaks) را در برگرفت. در همان سال در شهر آتش‌سوزی بسیار فجیعی رخ داد و متأسفانه در سال ۱۸۷۳ شاهد یک قحطی بسیار جدی بود.
در قرن نوزدهم زمزمه ها در مورد نفرین شدن این شهر به گوش می خورد، دیواره های شهر کاملاً ویران شده بودند و مساجد در شرایطی بسیار وحشتناک به سر می بردند. تا اینکه در اواخر قرن و در سال ۱۸۹۶ بعد از افتتاح خط راه‌آهن به اسکی شِهیر (Eskisehir) فعالیت های تجاری در قونیه رونق یافت و در سال ۱۹۰۲ اقدامات مثمر ثمر و حیاتی بسیاری در زمینه پیشرفت در ماشین آلات کشاورزی این شهر صورت گرفت. دوره ای طلایی همزمان با سلطنت سلطان عبدالحمید دوم که می توان از وی به عنوان یک تولیدکننده و مولد ثروت بسیار پربار برای این دیار نام برد.
همزمان با جنگ جهانی اول شمار نیروهای انسانی در قونیه نیز مانند دیگر نقاط کشور کاهش یافت، شهر مورد تصرف متفقین قرار گرفت و خط راه‌آهن قونیه توسط بریتانیا در ژانویه سال ۱۹۱۹ راه اندازی گردید. متفقین در ماه مارس سال ۱۹۲۰ همزمان با به وقوع پیوستن استقلال ترکیه به رهبری آتاتورک قونیه را ترک کردند.
به‌طور کلی این شهر برای ایرانیان یادآور شاعر پرآوازه مولاناست، شاعری پرآوازه در زمینه اشعار عرفانی و بنیانگذار طریقت مولویه. از دیگر جاذبه های این شهر می توان به مدرسه کاراتای (Karatay Medrese)، محل آموزش و فراگیری علوم الهی در گذشته که امروزه از آن به عنوان یک موزه استفاده می شود، مسجد علادین کیقباد با قدمتی کهن مربوط به قرن دوازدهم و موزه اینجه میناره (Ince Minare) اشاره کرد.
یکی دیگر از جاذبه های جذاب و دیدنی قونیه پارک پروانه های گرمسیری است، مکانی جذاب که در سال ۲۰۱۵ افتتاح گردید و اکنون جایگاه بیش از ۶۰۰۰ پروانه از ۱۵ گونه مختلف و ۲۰۰۰۰ گونه گیاهی گرمسیری می باشد.
آب و هوای شهر قونیه
در ماه می و سپتامبر، به احتمال زیاد آب و هوای مطلوبی را در شهر قونیه تجربه خواهید کرد که میانگین دمای آن بین 20 درجه سانتیگراد (68 درجه فارنهایت) و 25 درجه سانتیگراد (77 درجه فارنهایت) است.
به طور متوسط، گرم ترین ماه های این شهر، ماه جولای و آگوست می باشند.
دوره های خشکسالی در شهر قونیه، در ماه های جولای، آگوست و سپتامبر است.
ماه جولای خشک ترین ماه سال است.
ماه جولای، گرم ترین ماه سال در شهر قونیه است که میانگین دمای حداکثر آن 30.2 درجه سانتی گراد (86.4 درجه فارنهایت) و میانگین دمای حداقل آن 16.1 درجه سانتی گراد (61 درجه فارنهایت) است.
با میانگین دمای حداکثر 4.8 درجه سانتی گراد (40.6 درجه فارنهایت) و میانگین دمای حداقل 3.9- درجه سانتیگراد (25 درجه فارنهایت)، ماه ژانویه سردترین ماه شهر قونیه است.
ماه می، مرطوب ترین ماه سال است. اگر طرفدار باران نیستید، باید از سفر در این ماه اجتناب کنید. بارش باران در این ماه به 10.8 روز می رسد و 43.3 میلی متر ارتفاع آب حاصل از بارندگی است.
در شهر قونیه، در کل طول سال، باران حدود 84.1 روز می بارد و ارتفاع آب حاصل از بارندگی به 319.7 میلی متر می رسد.
ماه های ژانویه و دسامبر با میانگین حداکثر اشعه ماوراء بنفش 2، ماههایی با کمترین شاخص UV در شهر قونیه هستند.
ماه ژوئن با میانگین 14.8 ساعت روز، طولانی ترین روزهای سال این شهر را به خود اختصاص داده است.
ماه جولای دارای بیشترین میزان تابش آفتاب در سال است که میانگین تابش آفتاب در این ماه به 11.4 ساعت در روز می رسد.
ماه جولای دارای بالاترین شاخص UV است که حداکثر شاخص UV آن 11 است.
ماه دسامبر با میانگین 9.6 ساعت روز، کمترین روزهای سال را دارد.
ماه دسامبر با میانگین 3.1 ساعت آفتاب، کمترین میزان آفتاب سال در شهر قونیه را دارد.
مراکز دیدنی قونیه
مرکز فرهنگی مولانا، مجسمه آتاتورک، کاروانسرای سلطان هانی، شهر سنگی باستانی کلیسترا، مرکز علوم قونیه، دهکده سیله
مراکز تفریحی قونیه
دریاچه دهانه آتشفشان مکه، دریاچه بی شهیر، آبشار یرکوپرو، دریاچه نمک قونیه، دریاچه گودال ها (ابروک)، پارک ژاپنی کیوتو
مراکز خرید قونیه
مرکز خرید کنت پلازا، مرکز خرید ام وان قونیه، مرکز خرید نوادا اوت لت قونیه، مرکز خرید کولسیته، فرش فروشی کاروان، مرکز خرید سلچوکر سنتر، مرکز خرید ارایلی پارک سایت
فهرست برخی از هتل های قونیه
هتل ریکسوس قونیه، هتل نووتل قونیه، هتل ددمان قونیه کانونشن سنتر، هتل آنمون قونیه، هتل اوزکایماک پارک، هتل دوندار، هتل سلجوک مولانا، هتل سلجوک شمس تبریزی، هتل بالیک چیلار
نکات مهم برای سفر به قونیه
از آنجایی که جاذبه های قونیه همگی در یک منطقه و فاصله ای نزدیک به یکدیگر قرار دارند بازدیدکنندگان می توانند به راحتی و به صورت پیاده از تمام آنها دیدن نمایند. مناسب ترین روش حمل و نقل در شهر قونیه استفاده از اتوبوس است. اتوبوس ها به راحتی شما را به تمام مناطق شهر می رسانند.
علاوه بر وسایل نقلیه، استفاده از دوچرخه در قونیه بسیار محبوب می باشد. مراکز متعددی در سطح شهر برای اجاره دوچرخه موجودند. هیچ مدارکی به عنوان ضمانت برای اجاره دوچرخه لازم نیست و با گذاشتن مقداری پول به صورت وثیقه به راحتی دوچرخه در اختیارتان قرار خواهد گرفت.
پرداخت هزینه ترامواها از طریق کارت های پلاستیکی قابل شارژی امکان‌پذیر می باشد، کارت هایی که از قبل می بایست آنها را تهیه نمود.
چنانچه قصد بازدید از جاذبه های مذهبی را دارید، پیروی از چندین قوانین را به هیچ وجه فراموش نکنید. با کفش وارد مسجد نشوید، حتماً برای رفتن به مکان های مذهبی لباس هایی را بپوشید که دست ها و پاهایتان را بپوشاند. استفاده از روسری برای پوشش موها و گردن بانوان الزامی است. همچنین از استفاده از لباس های خیلی روشن با رنگ هایی جیق و خودنما ممنوع می باشد.
عکسبرداری و فیلم‌برداری در قلمرو برخی از جاذبه های شهر قونیه ممنوع است، بنابراین قبل از بازدید از آنها حتماً از قوانین حاکم بر آنها مطلع شوید. در خیابان ها نیز مراقب رفتارتان باشید و به هیچ وجه بدون رضایت مردم محلی از آنها عکس نگیرید.
در قونیه رستوران ها را بدون دادن انعام ترک نکنید، زیرا انعام دادن کاری معمول و رایج در این شهر محسوب می شود. در برخی رستوران ها انعام کارکنان بر روی صورتحساب محاسبه می شود. میزان انعام معقول برای رستوران ها ۱۰ درصد صورتحساب و برای کلیه کافه ها و رستوران های کوچک دلبخواه است.
در بازارهای محلی چانه زدن را فراموش نکنید، چانه زنی همچنین در فروشگاه های کوچک و مغازه های سوغاتی نیز جوابگوست. گاهی اوقات برای کاهش قیمت اقلام درخواستی می بایست چندین بار چانه بزنید. برای خرید راحت تر و کنار آمدن بهتر با فروشندگان سعی کنید صورتحساب هایتان را نگهداری کنید.
معمولاً فروشندگان مغازه های محلی میهمانان را به یک فنجان قهوه دعوت می کنند، مواظب باشید تا حتماً این دعوت ها را قبول کنید زیرا رد آنها از طرف مشتریان بی‌ادبی و بی‌احترامی به فروشندگان تلقی می شود. بعد از صرف قهوه برای تشکر از فروشندگان می توانید از آنها خرید نمایید.
می توان از موزه مولانا به عنوان یکی از برترین و اصلی ترین جاذبه های شهر نام برد، موزه ای که به نام موزه رومی نیز مشهور است. این موزه به نام برگترین عارف شهر و بنیانگذار طریقت مولویه نامگذاری شده، در طول سفرتان به قونیه بازدید از موزه مولانا را به هیچ وجه از دست ندهید.
شاید بازدید از برخی از جاذبه های قونیه با هر لباسی امکان‌پذیر باشد اما مواظب برخی مکان ها و جاذبه های موجود در نقاط دور از شهر باشید، جاذبه هایی که دیدن آنها مستلزم پوشیدن لباس های پوشیده برای پوشش بدن و گردن می باشد.
Konya , historically known as Iconium (Greek: Ίκόνιον), is a major city in south-central Turkey, on the south-western edge of the Central Anatolian Plateau and is the seventh-most-populous city in Turkey with a metropolitan population of over 2.2 million. Konya is a large and industrially developed city and the capital of Konya Province.
The Konya region has been inhabited since the 3rd millennium BC and was ruled by various civilizations such as Hittite, Phrygian, Persian, Hellenistic and Roman ones. Konya was known as Iconium during classical antiquity. In the 11th century the Seljuk Turks conquered the area from the Byzantines, and Konya then became the capital of the Sultanate of Rum. Under the Seljuks, the city reached the height of its wealth and influence. Following the demise of Rum, Konya came under the rule of the Karamanids, before being taken over by the Ottoman Empire in the 15th century. After the Turkish War of Independence the city became part of the modern Republic of Turkey.
Name
Konya was known in classical antiquity and during the medieval period as Ἰκόνιον (Ikónion) in Greek (with regular Medieval Greek apheresis Kónio(n)) and as Iconium in Latin. Ikónion is merely the Hellenization of an older Luwian name Ikkuwaniya.
By some the name Ikónion is commonly explained as a derivation from εἰκών (icon), as an ancient Greek legend ascribed its name to the "eikon" (image), or the "gorgon"s (Medusa"s) head", with which Perseus vanquished the native population before founding the city.
According to the Suda, Perseus after he married Andromeda founded the city and called it Amandra (Ἄμανδραν) and the city had a stele depicting the Gorgon. The city later changed the name to Ikonion because it had the depiction (ἀπεικόνισμα) of the Gorgon.
In some historic English texts, the city"s name appears as Konia or Koniah.
The Konya region has been inhabited since the 3rd millennium BC and was ruled by various civilizations such as Hittite, Phrygian, Persian, Hellenistic and Roman ones. Konya was known as Iconium during classical antiquity. In the 11th century the Seljuk Turks conquered the area from the Byzantines, and Konya then became the capital of the Sultanate of Rum. Under the Seljuks, the city reached the height of its wealth and influence. Following the demise of Rum, Konya came under the rule of the Karamanids, before being taken over by the Ottoman Empire in the 15th century. After the Turkish War of Independence the city became part of the modern Republic of Turkey.
Name
Konya was known in classical antiquity and during the medieval period as Ἰκόνιον (Ikónion) in Greek (with regular Medieval Greek apheresis Kónio(n)) and as Iconium in Latin. Ikónion is merely the Hellenization of an older Luwian name Ikkuwaniya.
By some the name Ikónion is commonly explained as a derivation from εἰκών (icon), as an ancient Greek legend ascribed its name to the "eikon" (image), or the "gorgon"s (Medusa"s) head", with which Perseus vanquished the native population before founding the city.
According to the Suda, Perseus after he married Andromeda founded the city and called it Amandra (Ἄμανδραν) and the city had a stele depicting the Gorgon. The city later changed the name to Ikonion because it had the depiction (ἀπεικόνισμα) of the Gorgon.
In some historic English texts, the city"s name appears as Konia or Koniah.
منبع : wikipedia.org - Turco Travel
