آشنایی با منصور بهرامی اعجوبه تنیس ایران و جهان

بیش از بیست سال است که با این که هیچ بازیکن ایرانی در جدول اصلی مسابقات ویمبلدون حضور ندارد، نام ایران در فهرست ملیت بازیکنان حاضر در زمین های چمن غرب لندن به چشم می خورد و این تنها به خاطر حضور منصور بهرامی اعجوبه تنیس ایران و جهان در قسمت سینیورهاست.

حضور بهرامی در ویمبلدون و سایر تورنمنت های بین المللی که همراه با شیرین کاری های اعجاب آور او نشان دهنده توانایی های خارق العاده این بازیکن ایرانی و استعداد فوق العاده اوست، محبوبیت زیادی برای او در بین علاقمندان به تنیس دست و پا کرده و خیلی ها تنها برای تماشای بازی او به میادین تنیس می روند.

بهرامی نمونه کامل فرصت های از دست رفته و استعدادهای سوخت شده است. او با این که از شهرت خاصی در تنیس برخوردار شده است، شرایط زمانی و مکانی هرگز به او اجازه نداده است که جایگاه واقعی خود را در سطوح قهرمانی جهان تنیس به دست آورد.

بهرامی ۵۹ سال پیش به دنیا آمد و چون پدرش در ورزشگاه امجدیه تهران مسوول زمین های تنیس بود و در کنار همان زمین ها در داخل ورزشگاه سکونت داشت، در واقع در زمین تنیس بزرگ شد و از همان کودکی به این ورزش علاقمند شد.

خود بهرامی در زندگی نامه اش می گوید که در نوجوانی به سبب کمبودهای مالی قدرت خریدن راکت تنیس را نداشته و با ماهیتابه آشپزخانه تمرین می کرده. اما استعداد او و پشتکارش بر این مشکلات غلبه کرد و سرانجام او در ۱۶ سالگی عضو تیم جام دیویس تنیس ایران شد.

هنگامی که انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ میلادی رخ داد بهرامی ۲۳ سال داشت و تنیسش در اوج بود. او بطور قطع می توانست با راهیابی به تورنمنت های بین المللی تا سطوح قهرمانی در تنیس جهان پیشروی کند.

اما انقلاب اسلامی زندگی و سرنوشت او را دگرگون کرد.

سال ها طول کشید تا بهرامی توانست ایران را ترک کند و خود را به فرانسه برساند. اما زمانی که دست اندرکاران تنیس فرانسه پی به استعداد او بردند او دیگر سنین مناسب برای مبارزه با تنیس بازان آماده و جوان جهان را پشت سر گذاشته بود.

با این همه بهرامی از پای ننشست و توانست در چند سالی که در تور بین المللی تنیس فعال بود در قسمت دوبل صاحب عنوان هایی شود که اوج آن در سال ۱۹۸۹ در پاریس بود که در قسمت دوبل مسابقات جام آزاد فرانسه، رولان گاروس، به همراه همبازی فرانسوی اش اریک وینوگرادسکی، به فینال رسید.

بهرامی در سی سالگی، یعنی سنی که بیشتر ورزشکاران حرفه ای به فکر بازنشستگی می افتند، شرکت در مسابقات بین المللی را آغاز کرد و بین سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۱ در ۱۷ تورنمنت عمده تور اصلی و چلنجر به فینال رسید و صاحب پنج مقام قهرمانی شد.

شاید بتوان گفت که قسمت عمده زندگی ورزشی بهرامی پس از بازنشستگی از تور حرفه ای و شرکتش در تور سینیورها یعنی از ۳۵ سالگی آغاز شد. اکنون پس از ۲۴ سال بهرامی همچنان در این تور فعال است.

منصور بهرامی در طول سال در بیشتر مسابقات سینیورز، چه نمایشی و چه رسمی، شرکت دارد و در ۵۹ سالگی همچنان انرژی، علاقه و انگیزه خود را حفظ کرده است. او در ۵۰ سالگی یک بار دیگر عضو تیم جام دیویس ایران شد و چند مسابقه برای کشورش انجام داد.

در چند سال گذشته همبازی بهرامی در مسابقات دوبل انری لکونت فرانسوی است که از لحاظ با نمکی و استعداد و شیرینکاری در تنیس دست کمی از بهرامی ندارد. از مسابقات این دو در ویمبلدون استقبال فوق العاده ای می شود و هنگام بازی آنان مشکل می توان صندلی خالی در کنار زمین دست و پا کرد.

بهرامی با این که از سال ۱۹۸۹ ملیت فرانسوی هم دارد هرگز نخواسته که زیر نام فرانسه در مسابقات شرکت کند و همواره به عنوان بازیکنی ایرانی در تورنمنت ها نام نویسی می کند. او سال آینده شصت سالش می شود اما آنطور که از ظواهر امر پیداست علاقمندان تنیس همچنان شاهد شیرینکاری های او در زمین خواهند بود.

ارزانترین یخچال بازار

مشاهده قیمت

بهترین پلی استیشن و ایکس باکس ایران

مشاهده قیمت