مایلی کهن کروش پول می گیرد که بخوابد - محمد مایلی کهن می گوید زمان دادکان فدراسیون فوتبال از

محمد مایلی کهن می گوید زمان دادکان فدراسیون فوتبال از همیشه سیاسی تر بود خبرآنلاین: محمد مایلی کهن همیشه حرف برای گفتن دارد؛ حتی وقتی که سرمربی هیچ تیمی نباشد. او همیشه حرف های جدید می زند و به نکاتی اشاره می کند که شاید کمتر کسی جرات داشته باشد آن ها را به زبان بیاورد. مایلی کهن حتی با خودش هم تعارف ندارد و می گوید خودش هم با حکم فدراسیون فوتبال سرمربی تیم ملی نشده بلکه با حکم سازمان تربیت بدنی در این جایگاه قرار گرفته است. او که روز سه شنبه مهمان خبرآنلاین بود، حرف های جالبی به زبان آورد.




تبریک روز خبرنگار


با دو سه روز تأخیر روز خبرنگار را تبریک می گویم. انشاءا... که شما و همکارانتان سلامت و سربلند باشید.


بنز و موتور گازی توهین بود


وقتی یک روزنامه دولتی بعد از جام جهانی بحث بنز و موتور گازی را مطرح و به مربیان ایرانی اهانت کرد، طبیعی بود که همکاران من ناراحت شوند. کانون مربیان به این اهانت واکنش نشان داد. با آقای وزیر جلسه ای داشتیم اما در مورد این موضوع آنجا صحبتی نکردیم. در مورد کلیت فوتبال صحبت شد و فکر کنم بحث کروش هم به میان آمد.


گابن هم کروش را نخواست


در مورد کروش یک سری آمار فنی به وزیر ارائه دادیم که براساس واقعیت ها بود. الان یک سری از سایت ها هستند که یک روز کروش را به منچستر می برند و یک روز دیگر به رئال اما آخرش دیدید که گابن هم او را نخواست. تقریباً از یک سال و نیم پیش بود که بحث تمدید قرارداد کروش مطرح شد. دلیل این همه فشار برای بستن قرارداد با او چه بود؟ خب کارنامه هر کسی مشخص است، اگر کارنامه مربی خوب باشد طبعا با او قرارداد می بندند. مگر در نقاط دیگر دنیا مربیان را مردم انتخاب می کنند. یا خبرنگاران انتخاب می کنند؟ همه جای دنیا افرادی متخصص هستند که عملکرد مربی را با توجه به امکاناتی که در اختیار او بوده بررسی می کنند. اگر خوب بوده با او تمدید می کنند و در غیر این صورت با مربی دیگری وارد مذاکره می شوند. بعد از جام جهانی وضعیت مربی همه تیم ها مشخص شد به غیر از تیم ملی ما. اخیراً هم که می گویند آقای کروش از همان بدو تولد ایران را دوست داشته و به همین خاطر جایی نرفته است.



صاحب سبک یعنی فان خال و فرگوسن


نمی گویم کروش به غیر از ایران پیشنهاد دیگری نداشته، پیشنهاد بوده اما از طرف کشورهای صاحب سبک نبوده است. مربیان صاحب سبک را کشورهای صاحب سبک می خواهند. ایشان را آلمان خواسته؟ اسپانیا و فرانسه خواسته؟ مربی صاحب سبک یعنی فان خال، گواردیولا و فرگوسن، نه کروش!


بازیکنان ایران هم سبک ندارند


ایشان صاحب سبک نیست. درست مثل بازیکنان مان. اگر ملی پوشان ایران در جام جهانی عملکرد خوبی داشتند الان تیم ها بزرگ آنها را جذب کرده بودند. حالا ببینید در زمان من با آن امکانات کم چقدر بازیکن به فوتبال معرفی شد؟


کروش پول می گیرد که بخوابد


این را قبول ندارم که فقط در زمان من استعدادهای خوبی در فوتبال ما حضور داشتند، ما الان هم این نسل را داریم اما وقتی آقای کروش با هزار مکافات به استادیوم می آید و در جریان بازی چرت می زند، چطور می خواهید نسل طلایی را پیدا کنید؟ چطور می خواهید استعداد را بشناسید. شما خودتان نام فرهاد مجیدی را آوردید. من می روم مسابقه امیدهای تهران بین بهمن و پاس تهران را نگاه می کنم و از آن بازی علی موسوی و فرهاد مجیدی را می آورم. شما به مربی این همه پول می دهید و در استادیوم می خوابد! اکثراً ایران نیست. این یک واقعیت است. چه کسی می گوید ما الان استعداد نداریم؟


کروش از بیکاری به ایران آمد


من می گویم کروش چون از پرتغال اخراج شد به ایران آمد وگرنه اگر پیشنهاد دیگری داشت حاضر به این کار نبود. ضمن اینکه خیلی هم برای او احترام قائل هستم. من کلاً به این حرف کاری ندارم. اصلاً ایشان مربی خوبی بوده اما می گویم برای کشور من کاری نکرده است. کشورهای صاحب سبک بعد از جام جهانی او را نخواستند اما شما اعتقاد دارید که ایشان خیلی خوب بوده و ما نسبت به سه دوره قبل خیلی بهتر بودیم، در صورتی که اصلاً این طور نیست. ما خیلی ضعیف تر بودیم. آمار فیفا این مسئله را به خوبی نشان می دهد. شما خودتان بهتر از ما این را می دانید.


من از شما دفاع می کنم نه از خودم


من اصلاً کشور خودم را با هیچ جای دنیا مقایسه نمی کنم. استعدادی که من به عنوان متخصص این امر در کشورم می بینم هیچ جای دیگر نمی بینم. شما هم نباید به این صورت مقایسه کنید. ما در کشوری هستیم مملو از استعداد. در همه زمینه ها این گونه است حالا این رشته تخصصی من است. همین الان ببینید در بحث رسانه چقدر جوان با استعداد وجود دارد. من فکر نمی کنم هیچ جای دنیا این گونه باشد. این به دلیل استعدادهای جوانان کشور من است. من که از خودم دفاع نمی کنم. دیگر ریش های من سفید شده و ۶۰ سال عمرم است. من به نوعی از شماها دفاع می کنم.




دادکان مربی بود، نه برانکو


من روزی یک مصاحبه در تلویزیون کردم و گفتم قبل و بعد از انقلاب هیچ زمان رئیس فدراسیون، مربی تیم ملی را انتخاب نکرده. هنوز روی حرفم هستم. حتی در دوران آقای دادکان هم استقلال نبود، اصلاً نبود. به عنوان مثال می گویم، اصلاً در دوران آقای دادکان برانکو مربی نبود. خود آقای دادکان مربی بود. چه کسی می گوید برانکو مربی بود؟ من از این ناراحتم. دست می گذارم روی قرآن که آقای دادکان بارها به من گفته که خودش دستور می داده «برانکو فلان بازیکن را نباید بگذاری، یا فلان بازیکن را نباید دعوت کنی» آن وقت شما می گویید مربی برانکو بود؟ دو تا بازیکن را همیشه نام بردم الان هم می برم. وحید هاشمیان و خداداد عزیزی را که خود آقای مهرعلیزاده از آتن دستور داد که باید باشند. بعضاً می گویند که فوتبال نباید سیاسی شود، بابا فوتبال که همه جای دنیا سیاسی است. زمان خود آقای دادکان که فدراسیون از همه زمان ها سیاسی تر بوده. شما به من جواب بدهید که اعضای هیأت مدیره آقای دادکان چه کسانی بودند؟ سردار یعقوبی قائم مقام نیروی انتظامی، آقای آصفی سخنگوی وزارت خارجه، آقای شجاعی برهان معاون وزیر بازرگانی، آقای سازگارنژاد. این افراد که فوق سیاسی بودند.


شیطنت نکنید


شما هر سؤالی دارید بپرسید اما شیطانی نکنید! من دو مرتبه سرمربی تیم ملی شدم. دفعه دوم که خودم کنار رفتم. پس من می توانم این میز را برای خودم نگه دارم اما اهل معامله نیستم. اولین قرارداد من با پرسپولیس برای ۲۷/۱۰/۵۴ است و در آن زمان دانشجوی سال سوم مدرسه عالی ورزش بودم. پولی که به من دادند برای پیش پرداخت ۲۰۰ هزار ریال و ماهانه ۱۵ هزار ریال بوده است. بعد از دو بازی حقوق من به ۲۰ هزار ریال افزایش پیدا کرد. پس آن زمان هم پول بوده اما به مدیریت خیلی بهتر بوده است. من همه راه را بلدم و اگر می خواستم الان میلیاردها تومان سرمایه داشتم اما نخواستم.


من هم با حکم فدراسیون سرمربی تیم ملی نشدم


بله من هم به دستور سازمان تربیت بدنی سرمربی تیم ملی شدم نه با حکم فدراسیون فوتبال. اصلاً آقای مهاجرانی را مگر فدراسیون انتخاب کرد؟ داستان من را هم می توانید از آقای فائقی بپرسید. بنده آبان ۱۳۵۸ در سازمان تربیت بدنی استخدام شدم و کارمند آنجا بودم. مهندس فائقی هم به عنوان معاون آقای هاشمی طبا تشریف آوردند آنجا. اگر یادتان باشد تیم امید هم در آن زمان نتایج خوبی نگرفته بود و کمیته شکست تشکیل داده بودند که من هم عضو آن بودم. در آن کمیته آقای فائقی با من آشنا شد.


به فائقی گفتم این کلاه برای من گشاد است


اصلاً من نمی گویم که سرمربیگری تیم ملی حق من بود. به خدا قسم دفعه دومی که سرمربی تیم ملی شدم گریه و زاری می کردم. پیش خودم می گفتم خدایا تو داری با من چه کار می کنی؟ همه علیه من بودند، چطور دوباره این اتفاق برای من افتاد. در کتاب خاطراتم هم نوشتم که در زمان پیشنهاد مربیگری تیم ملی به آقای فائقی گفتم که این کلاه برای من گشاد است اما اگر شما مربی در ایران پیدا کردید که به اندازه من در کلاس های مربیگری حضور پیدا کرده باشد، جایزه دارید. از آقای احسانی بپرسید که در این کلاس ها چه کسی از دقیقه اول آمد و تا آخر نشست.




پشت فنس فقط تمرین تماشا کردند


من که یادم نیست مرحوم حجازی علیه من مصاحبه کرده باشد اما اگر مصاحبه کردند و گفتند که مرا سرمربی تیم ملی نکردند چون ریش ندارم، جوابی نمی توانم بدهم جز اینکه خب ریش می گذاشتند! خدا حجازی را بیامرزد. من آن زمان هم هیچ ادعایی نداشتم. این کاغذها که می بینید یک سری از مدارک من است. حالا بعضی از دوستان پشت فنس فلان باشگاه تمرین تماشا کردند که هیچ اعتباری هم ندارد اما دائماً به آن استناد می کنند. به هر حال وقتی فائقی من را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کرد، کارمند ایشان بودم و سابقه کاپیتانی پرسپولیس و بازی در تیم ملی را داشتم. سال ها بعد همان زمان که مربی تیم ملی امید شدم، خودم این پست را نمی خواستم. شما می توانید واقعیت داستان را از آقای عزیز محمدی بپرسید.


استعداد هست شجاعت نیست


من آن زمان که سرمربی تیم ملی بودم تک تک بازیکنان لیگ را بررسی می کردم. کروش چند دفعه برای دیدن بازی های لیگ به استادیوم رفته است؟ فقط به شهرهای خوش آب و هوا و شهرهایی که آثار تاریخی دارد، می رود. من همین الان هم اکثر بچه ها را رصد می کنم. من الان هم در این زمینه ادعا دارم که بازیکن شناس هستم. الان لیگ ما بهتر است یا آن زمان؟ من می گویم الان. این نظر یک متخصص است الان هم بازیکن و پدیده زیاد داریم اما شجاعت استفاده از جوان ها وجود ندارد. من می گویم از این لیگ ما علی دایی، خداداد و... بیرون می آید.


من بودم شاید نکونام و آندو را به جام جهانی نمی بردم


من می گویم هر کس بهتر است باید بازی کند. اگر بازیکن جوان و باتجربه در کفه ترازو یکسان باشند من بازیکن باتجربه را برمی دارم اما اگر جوان بهتر بود نباید حق او را خورد. کروش یکسری از جوانان خوب ما را به جام جهانی نبرد. یکی مهرداد جماعتی. شما اگر به من فرصت بدهید من ۲۲ تا بازیکن که در لیست کروش نبودند و می توانستند در تیم ملی باشند را به شما معرفی می کنم. شما به من بگویید امید ابراهیمی چه ایرادی داشت؟ می توانم از شما بپرسم که چرا به تیم ملی دعوت نشد؟ من قبلاً هیچ اعتراضی نمی کردم اما حالا که جام جهانی تمام شده دوست دارم حرف هایم را بزنم. من الان اسم نمی آورم. من نکونام را دوست دارم اما او را نمی بردم. من می گویم امید ابراهیمی بالاتر است. اگر مساوی بودند نکونام را می بردم. من حتی آندو را هم نمی بردم. من وقتی نفر توپ گیر تر و جوانتر دارم باید او را می بردم. من رضا حقیقی و امید ابراهیمی را به آندو و نکونام ترجیح می دادم. البته باید گوش حقیقی را بگیری تا در خدمت تیم باشد. این ریسک بزرگی است اما من اهل ریسک هستم. مثلاً شما می گویید نباید مهدوی کیای ۱۸ ساله را در سال ۹۸ بازی می دادیم؟ البته نکونام و تیموریان را مثال زدم. نمی گویم کروش آندو و نکونام را به جام جهانی نمی برد اما باید این ها را قلقلک می داد.


شیشه خانه ام را نشکستند


چه کسی گفته روز بازی با استرالیا مقابل خانه ما، مردم مشکل ایجاد کردند؟ من اینجا نشسته ام و اگر بخواهم مظلوم نمایی کنم می گویم بله. من آن زمان خانه ام طبقه دهم اکباتان بود اما شایعه کرده بودند که با سنگ زده اند شیشه خانه مایلی کهن شکسته است. من حتی مادرم آن زمان نگران بود. ایشان را سوار ماشین کردم و رفتم بیرون. روز بعدش سوار اتوبوس شدم و رفتم. همه می گفتند آقای مایلی کهن در حق تو جفا کردند.


کروش با رحمتی بد تا کرد


به نظر من کروش با رحمتی بد تا کرد. مهدی رحمتی اشتباه کرد اما چرا پس از عذرخواهی ها به تیم ملی دعوت نشد؟ زمان من مشابه همین اتفاق برای دایی افتاد من هم گفتم دایی باید عذرخواهی کند تا برگردد. نیازی هم نیست به من زنگ بزند. اگر این کار را کرد که برمی گردد، در غیر این صورت تا زمانی که من باشم دایی نخواهد بود. من می خواهم بگویم وظیفه یک پدر وقتی که فرزندش تخلفی می کند چیست؟ او را اصلاح می کند. من به دایی اعتقاد داشتم اما او باید عذرخواهی می کرد. من عقده ای نیستم. دایی می رفت در فدراسیون به خاطر رفتاری که کرده بود ابراز پشیمانی می کرد من دعوتش می کردم. یک بار مصطفوی گفت دایی به من زنگ زده است. گفتم واقعاً این کار را کرده، گفت بله. گفتم بنویس این را و به من بده. این نوشته را به من دادند و من هم دعوتش کردم. من هم همان بعد از ظهر در تمرین گفتم که با توجه به تماس تلفنی دایی با فدراسیون ایشان می تواند در تمرینات شرکت کند. دایی آمد اتاق من، تا آمد بگوید من اشتباه کردم، اصلاً اجازه ندادم چون هدفم قدرت نمایی نبود. حالا بنده خدا رحمتی باید چه کار می کرد؟ شما وقتی فرزندت می پذیرد اشتباهش را تکرار نمی کند باید بپذیری. من باور نمی کنم کروش به خاطر حرمت قائل شدن برای پیراهن تیم ملی این کار را کرده باشد، اگر به خاطر پیراهن بود سر پول برند تبلغاتی اش آبروی ایران را نمی برد.


سیاسی حرف بدی نزد


پرسپولیس وقتی می برد همه خوب هستند و هیچ کس هم بد نیست. من سیاسی را نه دیده ام و نه می شناسم اما با علیرضا رحیمی هم کلاس بودم. او می خواست قبل از پرسپولیس من را ببرد سپاهان. مگر او نمی دانست پرسپولیس این همه مشکل دارد؟ رحیمی با این همه سابقه ای که دارد چرا این کار را کرد. ایشان همه را می شناختند. مشکل پرسپولیس عدم داشتن ساختار مناسب است. آقای رحیمی همان طور که شما آمده ای هیأت مدیره هم آمده است. مشکل ما این است به خودمان که می رسد زمین و زمان را به هم می دوزیم. هیأت مدیره ای که مدیرعامل را خودش انتخاب نکرده است چرا با او کار می کند؟ این دو سویه است. هم مدیر عامل نباید این طور باشد و هم هیأت مدیره. پرسپولیس باید ساختارش درست شود. مجمع، اعضای هیأت مدیره، مدیر عامل و... شما این را باید اول درست کنید. مگر می شود من زمین و زمان را متهم کنم اما کسی در کار من دخالت نکند؟ مگر می شود هر کاری کرد و به کسی پاسخگو نبود. اصلاً چرا اینقدر مصاحبه می کنند؟ البته سیاسی حرف بدی نزده است و گفته که تغییرات می تواند همیشه اتفاق بیفتد.




من عصبانی نمی شدم!


*اگر من سرمربی پرسپولیس بودم و هفته دوم رئیس هیأت مدیره این حرف را می زد عصبانی نمی شدم. چرا عصبانیت. من از دربان باشگاه به همه احترام می گذارم تا بالاترین مقام. این واقعیت است. تا دیروز می گفتید چرا یک اصفهانی باید مدیرعامل تیم تهرانی شود؟ شما ببینید کسی که می گوید من معاون وزیر بودم چرا این حرف ها را می زند. فقط به خاطر منافع است. بعد می آیند عضو کمیته فنی می شوند که به گفته پروین یعنی کشک. حالا هم بحث پیک موتوری مطرح شده است.


به جای اتوبوس از قطار استفاده کردیم!


پیام از نظر فوتبالی خیلی خوب است و اگر در جام جهانی بود به تیم ملی کمک زیادی می کرد. هرچند اگر می رفت به بازی گرفته نمی شد. چون نوع دیدگاه کروش فرق می کند. از اول هم مشخص بود که ما نمی رویم اتوبوس بگذاریم درون دروازه می رویم قطار بگذاریم آنجا. شما این همه دفاع داشتید و بیت آشور را هم به نیمکت آوردید. این بدون معادله نبوده است. از آن طرف خلعتبری خط می خورد. امید ابراهیمی دعوت نمی شود و مهدی شریفی دعوت نمی شود. مهرداد جماعتی خط می خورد. کاوه رضایی و...


باید با پیام حرف بزنند


الان هم برای پیام اتفاقی نیفتاده. با ۳ ماه محرومیت فوتبال او از بین نمی رود؟ خیلی جاها ما او را بی جهت حمایت کرده ایم. یک سری از چیزها نمایش است. اگر پرسپولیسی ها قرارداد او را کم کردند من ریشم را می زنم. در ماجرای کیش نمی دانید آنهایی که خبر را آورده بودند چه بلایی سرشان آمد. بلافاصله جبهه گیری کردند. عمل بد، بد است و باید با آن برخورد شود. باید با او حرف زد و گفت که این اشتباه است و کمکی به فوتبالت نمی کند. خدا بیامرزد من مربیان زیادی داشتم اما آقای امیرآصفی شش ماه بیشتر مربی من نبود اما بیشتر از همه روی من تأثیر گذاشت. من خودم در زمانی که فوتبال بازی می کردم آدمی بودم که به داور می پریدم و کتمان هم نمی کنم. من از زمانی که مربی شدم به هیچ عنوان اجازه ندادم تا بازیکنانم اشتباه خودم را تکرار کنند.


فدراسیون همین الان هم کشک است


من از شما می خواهم اردوی آفریقای جنوبی را فیلمش را به من نشان بدهد. ایشان می گوید کمپ تیم ملی ما زمینش خوب نیست. یک خواهش هم دارم. شما یک لیست هزینه به من بدهید و بگویید ۵۰ نفر می خواهیم برویم آفریقای جنوبی در آن کمپ. بگویید همه چیز هم می خواهیم. هزینه اش چقدرمی شود؟ اصلاً این طور نبوده است. می خواهم بگویم این ها به کروش ربطی ندارد. اصلاً ایشان چه کاره است. من اسنادی به شما نشان می دهم که ثابت می کند در زمان من چقدر خرج شده است. این نامه ها نشان می دهد من مستقیماً با سازمان تربیت بدنی کار می کردم نه فدراسیون. فدراسیون همین الان هم کشک است. من همه کارها را خودم می کردم و مدارکش هم موجود است.


الان هم حرف نزنم


کروش به میزان پولی که گرفته است خوب کار نکرده است. در بازی با آرژانتین هم جو را طوری کردند که اگر ما سه گل هم از آرژانتین بخوریم خوب است. شما می گفتید قبل از جام جهانی حرف نزنیم. در حین برگزاری جام هم حرف نزنیم. الان هم حرف نزنیم؟من هم چیزی نمی گویم. من همه خبرنگاران را دوست دارم و توقعم این است که از یک مربی خاص جانبداری نکنند.


با ۹۰۰ هزار تومان نود و پنج هزار رأی آوردم


من یک بار کاندیدای مجلس شورای اسلامی شدم. سال ۸۶ بود. روی تبلیغاتم نوشته بودم ما برای آنکه ایران شود خون دلها خورده ایم. بعد نوشته بودم مایلی کهن مردی که همیشه حرف حق را می زند که البته کمی غلو بود. بعد نوشته بودم اگر من را می شناسید به من رأی بدهید و به بقیه هم بگویید. ۱۰۰ هزار تا از این چاپ کردم شد ۹۰۰ هزار تومان. خودم هم پخش می کردم. حتی ابوالفضل جلالی گفت کریمی می گوید ما برای شما تیزر درست کنیم. علی دبیر زنگ زد و حبیب کاشانی هم همین طور. او می گفت بیا در لیست گروه ها رأی می آوری. خیلی ها می گفتند نمی خواستیم رأی بدهیم اما به خاطر شما می رویم پای صندوق. من نفر شصت و هفتم شدم با ۹۵ هزار و هشتصد و هفتاد و هشت. یعنی بالاتر از فتح ا...زاده، سعید ابوطالب، راه چمنی، میرمحمدصادقی، میرمحمدی، اصغرزاده، پرویز کاظمی وزیر رفاه، سلطانی فر. این ها به جای خودش. دیگر هم از این کارها نمی کنم.


وینگادا ما را برد جام جهانی نه کروش


من می گویم دیدید که چطور رفتیم جام جهانی. بعد هم کروش ما را نبرد جام جهانی. وینگادا ما را برد جام جهانی. آن هم کدام وینگادا؟ او سه تا گل در ۹۶ از من خورد. من می گویم چطور است که این ها از بدو تولد عاشق ایران بوده اند. آن هم وضعیت ما در جام جهانی بود. جباری بهترین حرف را زد. او گفت جای من در جام جهانی خالی نبود چون اصلاً در آنجا فوتبال بازی نکردیم. بعضی ها می گویند رفته بودیم حفظ آبرو کنیم، من می گویم کدام حفظ آبرو؟ دلتان را خوش نکنید به این جمله که مردم از تیم ملی راضی بودند. برخی رسانه ها به ذهنیت مردم جهت دادند.

بهترین شامپو ضد ریزش مو

مشاهده لیست

ارزانترین یخچال بازار

مشاهده قیمت

بهترین پلی استیشن و ایکس باکس ایران

مشاهده قیمت