با ارتش افسانه ای امپراطور چین آشنا شوید

این حادثه سالها قبل از آن روی داد که جمهوری خلق چین سرمایه گذاری در گردشگری و موزه های جدید را آغاز کند. از پایان انقلاب فرهنگ در سال ۱۹۷۶ حدود ۴ هزار موزه در چین تاسیس و نوسازی شده است.

کشف مجسمه های سپاهیان تراکوتا در چین غوغای فراوانی به پا کرد و جهان را متعجب ساخت. سربازان امپراطور کین شی هوانگ در دسامبر ۲۰۰۷ در موزه بریتانیا به نمایش گذاشته شدند و طی ۶ ماه حدود ۸۵۰ هزار نفر از آنها بازدید کردند. فقط نمایشگاه توتانخامون که در سال ۱۹۷۲ برگزار شده بود بازدید کننده بیشتری به خود جلب کرده است.

این جنگجویان واقعا ویژه هستند. آنها در سنگرهایی که با خطوط منظم آجری حفر شده اند سرپا دفن شده و به نظر می رسد که هر کدام شخصیت خاص خود را دارند هر چند که چهره های سبیلوی آنها از ده مدل اصلی مشتق شده است. در اصل آنها را با رنگ های سرخ روشن، آبی، صورتی و طلایی رنگ آمیزی کرده بودند ولی امروزه این جنگجویان همه رنگ باخته اند. گذشت زمان و بی رحمی طبیعت در عین حال سلاح های واقعی را که زمانی آنها حمل می کردند نابود کرده است.

تعداد کثیر این مجسمه ها، سلاح ها و خود و زره آنها نشان می دهد که در یک روند بسیار قدیمی و اولیه از تولید انبوه ساخته شده اند.

از کین شی هوانگ پادشاه جوان و فعالی که در سال ۲۲۱ قبل از میلاد چین را متحد ساخت و با تثبیت یک خط، پول رایج و واحدهای اندازه گیری و وزین یکسان و احداث جاده ها و کانالهای مدرن امپراطوری گسترده خود را بنا کرد غیر از این نمی توان انتظار داشت. امپراطور برای حفاظت از مرزهای شمالی کشور خود ساختن دیوار عظیم چین را نیز آغاز کرد.

کین شی هوانگ بسیار بلندپرواز و در جستجوی حیات ابدی بود. او یکی از وزیران خود را در جستجوی اکسیر جادویی به خارج اعزام کرد که هیچیگاه بازنگشت. او که در افسانه ها شنیده بود برخی از پادشاه هان و بزرگان با خوردن سولفات جیوه ده هزار سال یا حتی بیشتر زندگی کرده اند شروع کرد به خوردن شرابی که با عسل شیرین می شد و حاوی جیوه بود. زمانی که در سن ۴۹ سالگی درگذشت، احتمالا به دلیل مسمومیت جیوه، کین شی هوانگ همه چیز داشت به غیر از مقبره عظیم و زیر زمینی اش که هنوز تکمیل نشده بود. اگر او نمی توانست در حیات واقعی برای ابد حکم براند شاید می توانست در دوران پسامرگ (در آن دنیا) تا ابد امپراطور باقی بماند.

ابعاد آرامگاه امپراطور چین که به اندازه یک شهر بزرگ باستانی است، هنوز هم حیرت آور است. در مرکز آن هرمی ساخته شده بود که ارتفاعش حدود ۱۰۰ متر بود. این هرم که اکنون ارتفاع آن نصف شده و رویش گیاهان سراسر آنرا پوشانده است هنوز هم حضور شاخصی دارد. از منظر سنت های چینی حالت یک منظره خوش یمن را دارد که می تواند تصویری از اژدها تلقی شود.

و اما وظیفه هشت هزار مجسمه جنگجویان تراکوتا که همه بطور منظم در پشت مقبره صف کشیده اند حفاظت از اسرار امپراطوری زیرزمینی کین شی هوانگ است. و حقیقت این است که اسرار فراوانی در این مقبره وجود دارند که در سالهای آینده همزمان با پیشرفت اکتشافات باستانشناسی احتمالا روشن خواهد شد.

باستان شناسان و کارشناسان موزه ها در سراسر جهان توافق دارند که گشودن قبر امپراطور می تواند یک فاجعه باشد و به شکل جبران ناپذیری به آن آسیب خواهد زد. در اکتشافات اولیه برای بیرون کشیدن مجسمه های جنگجویان تراکوتا لاک زیر زنگ آمیزی چهره و لباس های آنها ظرف ۱۵ ثانیه خم برداشت. علاوه بر این به گفته سیما کی ئان مورخ قرن دوم قبل از میلاد، که توصیف و بررسی های او از این مقبره خیلی دقیق تر از چیزی است که مورخان امروزی سابقا تصور می کردند، جویبارهایی از جیوه گرداگرد مقبره امپراطور وجود دارد. اگر واقعا چنین باشد اکتشاف و ورود به این نقطه می تواند بسیار مخرب باشد.

پژوهش های علمی اخیر نشان داده است که خاک این مناطق حاوی درصد بسیار بالایی از جیوه است، هر چند باید منتظر شد و کشف کرد که آیا اطرافیان و مشاوران امپراطور واقعا توانسته بودند این همه جیوه مایع تولید کنند.

اگر هیچکس به اکتشاف و ورود به این مقبره تمایلی ندارد و حتی انجام آزمایش های باستانشناسی ممکن است به گنجینه های موجود در مقبره لطمه بزند دلایل دیگری نیز برای دوری جستن از این مکان تاریخی وجود دارد. به گفته سیما کی ئان مورخ قرن دوم قبل از میلاد، تیرکمان های مکانیکی در این محل نصب شده اند که از ورودی و دالان های این مکان محافظت می کنند. آیا واقعا چنین چیزیهایی وجود دارند؟ آیا آنها بر اثر گذشت زمان از بین رفته اند؟ و یا به خاطر پوشش فلز کرومیوم هنوز هم می توانند برای هر گروه اکتشافی که وارد این محل شود مرگبار باشند؟

تا زمانیکه فناوری های جدیدتری اختراع نشود اسرار مقبره کین شی هوانگ کشف نخواهند شد. تا آن زمان فرضیه های مربوط به سپاهیان تراکوتا که ورای مقبره پیدا شده اند افزوده خواهد شد. با حفاری های بیشتر در دهه ۷۰ میلادی جنگجویان سواره با گاری های جنگی که مجسمه اسب های آنها نیز به اندازه حقیقی ساخته شده و تعدادی مجسمه نمادین ژنرال ها و مقامات عالی رتبه نیز کشف شد.

از آن سالها به بعد به مجسمه های پیاده نظام کراتورا، گروههای کماندار که در حالت ایستاده و یا زانو زده تراشیده شده اند، سربازان نیزه دار، جنگسالاران، آکروبات بازها، رقصندگان، نوازندگان و مجسمه های برنزی نفیسی از قوها، اردک ها و مرغان ماهیخوار نیز افزوده شده است.

نمونه های دن ان ای که از تعدادی از اسکلت های موجود در محل حفاری برداشته شده نشان می دهد که بخشی از نیروی کار امپراطور تبار اروپایی داشته اند. آیا یونانیان باستان روش های مجسمه سازی را که از قرن پنجم قبل از میلاد توسعه داده بودند به کارگران امپراطور چین آموخته اند؟ شکی نیست که تا قبل از ساخت آرامگاه کین شی هوانگ در چین هیچ مجسمه ای مثل جنگجویان تراکوتا و یا اسب های سواره نظام آنها وجود نداشته است.

برای شناخت اسرار بیشتری از این گنجینه باستانی که ۴۳ سال پیش توسط یانگ ژیفا ، برادرانش و ونگ پوژی کشف شد راهی جز انتظار وجود ندارد. برخلاف مجسمه های جنگجویان تراکوتا که به شهرت رسیدند این هفت کشاورز به زندگی فقیرانه و پرمشقت خود ادامه دادند و از این کشف بزرگ چیزی نصیب آنها نشد. زمین های آنها به خاطر گردشگری از آنها گرفته شد. در سال ۱۹۹۷ ونگ پوژی در اوج فقر و استیصال خود را به دار آوخت. به فاصله سه ساله دو نفر دیگر از این گروه کشاورزان بی کار و ناتوان از پرداخت هزینه های پزشکی در پنجاه و چند سالگی در گذشتند.

در سال ۲۰۰۷ لیو ژیکین همسر یکی از این کشاورزان که منزل خانوادگی آنها تخریب شده بود به یکی از روزنامه های چاپ چین گفت شوهرش نگران است که او برادرانش "به شکلی باعث بد یمنی شده و هنوز هم از خود می پرسد که شاید بهتر بود جنگجویان تراکوتا را به حال خود در زیر زمین رها می کردند."