راهنمای سفر به جمهوری آذربایجان و باکو + راهنمای سفر زمینی و مکانهای دیدنی

جمهوری آذربایجان بزرگترین کشور قفقاز و در گذرگاه اروپا و آسیای شمال غربی و در کنار دریای خزر است و باکو با 2,122,300 نفر جمعیت (در سرشماری 2012) پایتخت این کشور کوچک می باشد.

کشورهای ایران در جنوب، ارمنستان و ترکیه در غرب، گرجستان در شمال غربی و روسیه در شمال آذربایجان قرار دارند. همچنین این کشور دارای مرز آبی با کشورهای ترکمنستان و قزاقستان در کنارهٔ دریای خزر است. جمعیت آذربایجان در سال 2016 میلادی 9,754,830 میلیون نفر بوده‌ است.

تولید ناخالص داخلی آن در سال ۲۰۱۶ معادل ۳۵ میلیارد دلار (بر اساس ارزش اسمی) بوده‌است که تولید ناخالص سرانه اهالی کشور را معادل ۳۷۵۹ دلار می‌کند.

این سرزمین تا حدود دویست سال پیش جزو خاک ایران بود ولی در جنگ ایران و روسیه، طی قراردادهای گلستان و ترکمنچای به روسیه ملحق شد. آذربایجان دارای میراث فرهنگی باستانی و تاریخیست و اولین کشور با اکثریت مسلمان است که دارای اپرا و تئاتر شده‌است. جمهوری دمکراتیک آذربایجان که در ۱۹۱۸ تأسیس شد، در ۱۹۲۰ به اتحاد شوروی ضمیمه شد. آذربایجان در ۱۹۹۱ استقلال خود را بازیافت. اندکی بعد، در جریان جنگ قره باغ کوهستانی، همسایه‌اش ارمنستان قره باغ کوهستانی، مناطق پیرامون آن و و مناطق درونی کرکی، یوخاری اسکیپارا، برخودارلی و سفولو را اشغال کرد. جمهوری قره‌باغ که در قره باغ ظهور کرد هنوز وجود دارد و هیچ کشوری آن را به رسمیت نشناخته و به طور دوژوره هنوز بخشی از آذربایجان شمرده می‌شود گرچه به طور دوفاکتو پس از جنگ کشور مستقلی بوده‌است.

جمهوری خودمختار نخجوان که از خاک اصلی جمهوری آذربایجان جدا مانده و استان خودمختار قره‌باغ کوهستانی نیز واحدهای فدرال جمهوری آذربایجان هستند. ناحیهٔ قره‌باغ و هفت بخش پیرامون آن واقع در جنوب غربی جمهوری آذربایجان در جریان جنگ قره‌باغ به اشغال نیروهای ارمنستان درآمده‌است.

نوع حکومت جمهوری آذربایجان، جمهوری پارلمانی چند حزبی با یک مجلس قانون‌گذاری است. این جمهوری سکولار بوده و از سال ۲۰۰۱ به عضویت شورای اروپا درآمده‌است.

سفر از طریق مرز بیله سوار موغان

به غیر از مسیر هوایی میتوان از راه دو گذرگاه مرزی نیز وارد كشور جمهوری آذربایجان شد، مرز آستارا و مرز بیله سووار موغان.

كم كم كه بحث بنزین ارزان در ایران به افسانه ها میپیوندد دیگر فرقی نمیكند كه از كدام مرز به جمهوری آذربایجان وارد شد،بسته به مسیرتان یكی را انتخاب كنید. لازم به ذكر است كه فاصله تا شهر باكو از مرز بیله سوار 200 كیلومتر و از مرز آستارا 350 كیلومتر است.

مسیر بیله سوار برای ساكنین شمال غرب كشور مناسب بوده و مسیر آستارا برای كسانی كه از مركز و جنوب و شمال كشور وارد این جمهوری میشوند مناسب است.

اگر قصد مسافرت با اتوموبیل خود و از مسیر تبریز به سمت جمهوری آذربایجان را دارید نزدیكترین مسیر عبور از شهرهای اهر - مشكین شهر – گرمی و بیله سوار (ازطریق راه میانبر روستای مرادلو به امیر كندی) و گرمی و بیله سوار میباشد. مسیر هم به اندازه كافی پمپ گاز و سی ان جی CNG دارد. مسیر از تبریز تا اهر به غیر از بهار و اوائل تابستان سر سبزی زیادی ندارد ولی از بعد از گردنه گئویجه بئل göycə bel نرسیده به اهر تا خود بیله سوار بخصوص مسیر اهر تا مشكین زیباست. و دشت مغان نیز كه نیازی به تعریف ندارد.

اولین شهری كه در خروج از مرز به آن میرسیم بیله سووار آذربایجان میباشد. شهر كوچك و به مراتب تمیزی از لحاظ مبلمان شهری و نظافت معابر به نظر می آید.

شهر بعدی كه جاده از آن عبور میكند سالیان ( SALYAN ) نام دارد و به لحاظ اقلیمی یكی از شهرهای گرم آذربایجان است و صنعت دامداری و كشاورزی در آن رونق دارد و گوشت این منطقه چه گاو و چه گوسفند در این جمهوری زبانزد خاص و عام است. اكثر رستورانهای این مسیر سرویس خوبی ارایه میدهند و قیمتهای نسبتا" مناسبی دارند. سرویس خوب به این معنا كه مثلا" در اغلب رستورانهای ایران لیوانی كه برای سرو نوشیدنی استفاده میشود لیوان پلاستیكی یك بار مصرف میباشد كه شاید از لحاظ بهداشتی محسناتی دارد اما به نوعی كلاس كار پایین میآید و صورت خوشی ندارد.در این رستوران نه چندان پر زرق و برق همه چیز مرتب است ، از رومیزی های پارچه ای تمیز تا لیوانهای شیشه ای برای سرو نوشیدنی و منوی نسبتا" مفصل با قیمتهایی مناسب.

دولت جمهوری آذربایجان پروژه ای در دست اجرا دارد كه جاده موجود از آستارا تا مرز گرجستان و روسیه به شكل اتوبان در خواهد آمد. به تدریج كه این راه ساخته میشود به روی ترافیك عبوری باز میشود.

جاهایی از اتوبان كه به روی ترافیك عبوری باز شده است از كیفیت بسیار بالایی برخوردار است واز لحاظ علایم و نشانه ها و كیفیت آسفالت در حد جاده های اروپاست و جالب آنست كه سقف سرعت بر روی 90 كیلومتر بسته شده است.

فاصله مرز بیله سووار تا شهر باكو 200 كیلومتر است و پس از طی در حدود 100 كیلومتر دریای خزر نمایان میشود. و كم كم كه به باكو نزدیك میشویم چاههای نفت و لوله ها و تاسیسات آن پدیدار میشوداغلب این تاسیسات كهنه است ولی در حال بازسازی ، به گونه ای كه فرق تاسیسات دیروزی كه ساخت شوروی میباشد با تاسیسات در حال تعویض غربی به وضوح قابل مشاهده میباشد.

سفر از طریق مرز آستارا

برای مسافرت رفتن به خارج از کشور با ماشین شخصی خود به موارد زیر نیاز دارید:

۱- مجوزخارج کردن ماشین از کشور (کاپوتاژ)

۲- دفترچه بین المللی ماشین (سند)



3- گواهینامه بین المللی

4- نمره بین المللی

برای گرفتن مجوز گمرکی ( کاپوتاژ) باید در شهرستان ها به گمرک مرکز استان آن شهر و یا به گمرک تهران و یا به گمرکات مرزی مراجعه کرد .

مدارک مورد نیاز برای اداره گمرک:

مدارک شامل :

الف - اصل و فتو کپی سند ماشین ، کارت ماشین ، کارت سبز ماشین ،گواهینامه ،شناسنامه، کارت ملی و پاسپورت

در گمرک بعد از ارایه مدارک و بازدید ماشین توسط مامور گمرک برگه ای می دهند به نام مجوز خروج ماشین " کاپوتاژ" که معمولا شش ماه یا یک سال اعتبار دارد .که بعد از انقضا باید ابطال شود تا جریمه نشوید .

برای گرفتن گواهینامه بین المللی ، کارت بین المللی ماشین و همچنین نمره زرد رنگ بین اللملی ماشین IR-43143 - اصل و کپی مدارک بالا به اضافه مجوز خروج ماشین ( کاپوتاژ ) لازم است.

لازم به ذکر می باشد که نمره برای ماشین دایمی می باشد و بقیه با اعتبار یک ساله می باشد . که برای سفر بعدی بعد از یک سال دو باره با پرداخت هزینه دو باره باید صادر شود و تمدید اعتبار نخواهد شد.

برای رفتن به آذربایجان یا باید از مرز آستارا رفت و یا مرز بیله سوار در اردبیل( از آستارا تا باکو ۳۵۰کیلو متر و از مرز بیله سوار واقع در اردبیل تا باکو ۲۰۰کیلو متر می باشد).

آدرس گمرک آستارا در منتهی الیه دریای خزر می باشد.

با نشان دادن برگه گمرکی "کاپوتاژ" به قسمت خروجی متوان رفت و بعد از بررسی مدارک ماشین که وقت چندانی هم نمی گیرد نوبت به مهر خروج پاسپورت ها می رسد که آن هم به سرعت انجام می گیرد .

بعد از گرفتن مدارک سوار ماشین شده و مرز بین ایران و آذربایجان که یک پل کم عرضی بر روی رودخانه آستاراچای می باشد خارج شدیم و وارد خاک آذربایجان شدیم .

ابتدا با اشاره مامور گمرک آذربایجان از ماشین پیاده شدیم و همراه مدارک به قسمت ورودی که فقط ۳-۲اتاق با امکانات اولیه بود وارد شدیم.

محوطه گمرک آذربایجان بسیار وسیع و با ساختمان های نسبتا خوب می باشد .

برگه گمرکی و مدارک راننده که شامل: گواهی نامه بین المللی کارت بین المللی ماشین و پاسپورت است را به مامور تحویل می دهید .

سپس مدارک را برای صدور بیمه نامه به قسمت دیگری می برید و بعد از پرداخت حق بیمه بین المللی ماشین برای تردد در خاک آذربایجان بیمه نامه را به همراه مجموع مدارک وبه همان ساختمان اولیه می برید و دوباره مدارک برای سفر آماده می شود.

سوار ماشین می شوید و از گمرک بیرون می آیید و از کنار دریای خزر که دارای دست انداز های بسیار زیادی است می گذرید و بعد از حدود ۵۰۰متر به شهر آستارا در آذربایجان می رسید.

شهرآستارا کشور آذربایجان در مقایسه با شهر آستارای ایران شهر کوچکی است.

وقتی که وارد شهر می شوید دیوار های شهر کلا به رنگ خاکستری و یک رنگ و تقریبا تمیز می باشد .

و کنتورهای برق منازل همگی بر روی دیوار بیرونی خانه نصب می باشند .

از شهر خارج می شوید و بعد از گذشتن از کنار دکل مخابرات که در طرف ایران قابل مشاهده است وارد جاده شده و مسیر باکو یا به قول آذربایجانی ها "باکی " ادامه مسیر می دهید.

مسافت مرز آستارا تا باکو حدودا ۳۵۰کیلومتر می باشد که حداکثر سرعت 100 کیلومتر و در بیشتر مسیر ها 90 کیلومتر می باشد. و تقریبا نصف مسیر همراه با دست انداز و جاده دو باند می باشد .

از شهر آستارا تا بیله سوار جاده سرسبز و زیبا است و انواع و اقسام میوه های فصل در کنار جاده بفروش میرسد .

از بیله سوار به بعد جاده کم کم حالت جنگلی خود را از دست داده و کشتزارهای سرسبز پدیدار میشود بخصوص مزارع بسیار بزرگ و وسیعی از درختان انگور که بطور مهندسی کشت شده اند و همچنین مزارع گندم و مزارع وسیع سیب زمینی که محصولات جمع آوری شده را در کنار جاده برای فروش گذاشته بودند.

در مسیر نانوایی هایی را می بینید که تمام کارگران آن زنان آذری می باشند و نان هایی بسیار خوشمزه که چندین برابر نان باگت می باشد می پزند .

در راه آستارا تا باکو به فاصله های مختلف استراحتگاه و رستورانهای متعددی برای استراحت و صرف غذا وجود دارد.

جاده پراز پلیس راهنمایی است و دوربین پلیس هم یا پشت یک درخت یا ساختمان مخفی است .

از شهر های مختلفی مانند بیله سوار،لنکران ، ماسالی ،سالیان،الیت گذشته و بالاخره بعد از ۵-۴ساعت رانندگی به باکو می رسید.

قبل از ورود و چند کیلو متری مانده به شهر جاده دو باره کناره دریای خزر قرار می گیرد و نزدیک شهر پر از دکل های نفتی است که مشغول استخراج نفت می باشند.

ساحل تمیز و زیبا است و در قسمت جلو تر ساحل را به بخش خصوصی داده بودند که هم امکانات شنا دارد و هم استخر هایی برای شنا کردن .
در قسمت ورودی شهر در وسط خیابان مقبره ای قرار دارد که منتسب به بی بی هیبت خواهر امام رضا ع می باشد.

سفر از طریق مرز ترکیه

اگر تصمیم داشتید از طریق مرز ترکیه وارد کشور آذربایجان شوید، دو راه وجود دارد:

1- مسیر اول: از طریق مرز مشترک آذربایجان و ترکیه وارد جمهوری خودمختار نخجوان شوید.

برای وارد شدن از ترکیه به آذربایجان از شهر ایغدیر امکان پذیر می باشد.

2- مسیر دوم: جهت رسیدن مسیر مستقیم به شهر باکو از طریق کشور گرجستان میسر خواهد شد.

جهت وارد شدن به گرجستان از طریق ترکیه از شهرهای ایغدیر (ورود از مرز بازرگان)، ارزروم (ورود از مرکز ترکیه و شهر آنکارا)، ترابزون (ورود از ساحل شمالی ترکیه و حوزه دریای سیاه) و قارص (نزدیک ترین شهر بزرگ ترکیه به گرجستان) امکان پذیر می باشد.

سفر از طریق مرز گرجستان

سفر از طریق کشور گرجستان (شهر تفلیس) به آذربایجان از دو مسیر امکان پذیر می باشد

1-میر اول: از طریق روستاوی به مرز سینیخ کورپو SINIQ KORPU واقع در شهرستان تووز TOVUZ وارد آذربایجان شده و گذر از شهرهای قازاخ و گنجه به شهر زیبای باکو می رسیم.

2-مسیر دوم: از طریق شهروازیانی و لاگودخی وارد مرز موغانلی MUGANLI واقع در شهرستان بالاکن BALAKAN وارد آذربایجان شده و با عبور از شهر زاگاتالا و شکی و قبله به سمت باکو راهی می شوید.

باکوی آذربایجان، همسایه آشنای ایرانی‌ها و خواهرخوانده تبریز است؛ پرجمعیت‌ترین شهر قفقاز که سفر به آن راحت و بی‌دردسر و پر از لذت‌های به یادماندنی است.

از اولین دیدنی‌های باکو معماری جذاب شهر است: معجونی از آسمان‌خراش‌های مدرن آسیایی و خیابان‌های سنگفرش اروپایی، البته با چاشنی یادگارهای شوروی و دوران کمونیسم. شهر قدیم یا به قول آذری‌ها ایچری شهر، قلب تپنده دیدنی‌های باکو است. اینجا با کاخ شیروان شاه، برج دختر، معماری سنگی و رستوران‌ها و مغازه‌های سنتی‌اش مثل تکه‌ای از گذشته وسط باکوی مدرن است.

این شهر تاریخی، محصور میان دیوارهای کنگره‌دار در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده و هر سال هزاران توریست برای دیدنش به باکو سرازیر می‌شوند. آن طرف این دیوارها، چهره باکو مدرن و امروزی است؛ برج‌های ریز و درشت جای ساختمان‌های بتنی کمونیستی را می‌گیرند و معمارهای خوش‌فکر سازه‌های چشم‌نواز برای باکو طراحی می‌کنند. مردم باکو هم خوشحال، در میدان زیبای فانتین موزیک فولک آذری گوش می‌دهند یا در بلوار سرسبز باکو در امتداد دریای خزر قدم می‌زنند. یادتان باشد، خوشی‌های سفر به این شهر، نه فقط تماشای جاهای دیدنی باکو، بلکه گپ و گفت با آذری‌های مهربان و چشیدن طعم کباب و آش آذری است.

در ادامه با جاهای دیدنی باکو آشنا شوید :

مسجد بی بی هیبت
Bibi-Heybat Mosque

مسجد بی‌بی هیبت (Bibiheybət məscidi) یک مسجد قدیمی در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان هست، این بنا در دوران شروانشاهان ساخته شده بود، که در سال ۱۹۳۶ توسط بلشویک به طور کلی نابود شد، و ساخت و ساز بنا از دهه ۹۰ آغاز و سرانجام در سال ۱۹۹۷ میلادی، بنای کنونی مسجد افتتاح شد. این مسجد شامل آرامگاهی از نوادگان حضرت محمد، که امروزه مرکز معنوی مسلمانان این خطه و یکی از مهمترین بناهای معماری اسلامی در جمهوری آذربایجان می‌باشد. در میان افراد بومی این منطقه، این مسجد با نام مسجد حضرت فاطمه زهرا نیز شناخته می‌شود.

بلوار ساحلی باکو
Baku Boulevard

بلوار باکو، خیابان اصلی شهر است؛ بلوار بلندی در امتداد دریای خزر که با کافه‌های ریز و درشت، فواره‌های دیدنی و فضاهای سبزش پاتوق عصرگاهی اهالی باکو است. نسیم خنکی که از روی آب بلند می‌شود، خانواده‌ها، زوج‌های جوان و نوازندگان آماتور را به این بلوار می‌کشاند و فضای دلچسب و صمیمی درست می‌کند که جزو جاذبه‌های دیدنی باکو است. چند ساختمان مدرن و جذاب هم همان نزدیکی‌ها می‌بینید: مرکز تجارت باکو، مرکز خرید چهار طبقه پارک بلوار و مرکز بین‌المللی موغام. حوالی این بلوار منطقه محبوبی برای خرید در باکو هم هست. بد نیست دوچرخه کرایه کنید و بین درخت‌ها و گل‌های رنگارنگ و در هوای خوب کنار دریا رکاب بزنید.

برج دختر
girl tower

برج دختر که آذری‌ها به آن قیز قالاسی و در انگلیسی به آن مِیدن تاور می‌گویند، مهم‌ترین نماد تاریخی شهر باکو است. از بام این برج ۲۹متری می‌توان دیدنی‌های باکو به خصوص شهر قدیم و خلیج باکو را تماشا کرد و عکس‌های پانورامایی گرفت. گفته می‌شود بنای اولیه برج بیشتر از ۱۰۰۰ سال قدمت دارد، اما سازه فعلی به قرن ۱۲ برمی‌گردد. اسم این برج باعث شده داستان‌های عجیب و غریب و افسانه‌های جالبی در موردش گفته شود که توی بیشترشان رد پای یک دختر شاه پریان دیده می‌شود. برج دختر با ۲۹ متر ارتفاع و ضخامت ۵متری دیوارهایش، در زمان خودش سازه باورنکردنی و شگفت‌انگیزی بوده است.

قصر شيروان شاه
Palace of the Shirvanshahs

قصر شیروان شاه از دیدنی‌های باکو در شهر قدیم است. در سده‌های میانه، سلسله شروانشاهان بر آذربایجان حکومت می‌کردند و این قصر زیبای ماسه‌سنگی محل سلطنتشان بوده. وارد حیاط اصلی کاخ که بشوید، دروازه کوچکی سمت چپ می‌بینید که به دیوان‌خانه می‌رود. دیوان‌خانه ساختمان گنبدی‌شکل هشت ضلعی است که شروانشاه خلیل الله اول جلسه دیوان خود را اولین بار در آنجا تشکیل داد. طاق‌های سنگی و کنده‌کاری‌های ظریف قصر را که تماشا کردید، سری هم به مسجد کاخ بزنید که سه ورودی مختلف دارد: یکی برای شاه، یکی برای زنان و یکی برای کارکنان قصر. خوب است چند منات اضافه‌تر بدهید و از راهنمای صوتی انگلیسی هم استفاده کنید که اطلاعات کامل و جالبی در مورد تاریخچه قصر می‌دهد.

مرکز فرهنگی حیدرعلی‌اف
Heydar Aliyev Center

این سازه حیرت‌انگیز مدرن‌ترین دیدنی باکو است؛ اثر معماری برجسته‌ای از زاها حدید طراح و معمار مشهور که با فرم دهی به اشکال انتزاعی، موج‌های جالب و انحناهای چشم‌نواز ایجاد کرده. طراحی فوق‌العاده بنا در کنار رنگ سفید و شفافش، باعث شده خیلی‌ها فقط برای دیدن نمای ساختمان به اینجا بیایند. یادتان باشد، قبل از ورود به ساختمان، دوربینتان را بردارید و از زاویه‌های مختلف از نماهای بیرونی بنا عکس بگیرید. داخل مرکز هم نمایشگاه دائمی از لوازم، هدایا، اتومبیل‌ها و لباس‌های حیدرعلی‌اف، رییس جمهور محبوب آذربایجان می‌بینید. در این مرکز، کنسرت و برنامه‌های فرهنگی و هنری مختلف برگزار می‌شود.

شهر قدیم باکو
baku old city

گشت و گذارتان میان دیدنی‌های باکو از شهر قدیم شروع می‌شود که آذری‌ها به آن ایچِری شهر می‌گویند. این بخش قلب تاریخی باکو است که میان دیوارهای کنگره‌دار محصور شده و قدمتش به قرن دوازدهم برمی‌گردد. گردش در شهر قدیم، سفر کوتاهی به دل تاریخ است: خیابان‌ها و کوچه‌های باریک، معماری سنگی زیبای بناها، رستوران‌های کوچک محلی، سوغاتی‌فروشی‌های نقلی و موسیقی فولک آذری که همه جا شنیده می‌شود. در سال ۲۰۰۰ شهر قدیم باکو به همراه دو دیدنی مهمش یعنی برج دختر و قصر شیروان شاه به لیست میراث جهانی یونسکو اضافه شدند. ورود به شهر مجانی است اما برای بازدید از برج دختر و کاخ و موزه شیروان شاه باید بلیط تهیه کنید.

موزه فرش آذربایجان
baku carpet museum

فرش‌های آذری آوازه جهانی دارند و بی دلیل نیست که یکی از جاذبه‌های باکو به حساب می‌آیند. نقش‌ها و رنگ‌ها آنقدر خیال‌انگیزند که چشم آدم را خیره و دهان آدم را باز نگه می‌دارند. مجموعه بی‌نظیری از فرش‌ها و قالی‌های دستباف آذری در این موزه نگهداری می‌شود که می‌تواند چند ساعت مبهوتتان کند. این موزه قبلا در ساختمان دیگری بود . از سال ۲۰۱۴ به ساختمان جدیدی منتقل شده که طراحی‌اش شبیه یک فرش لوله‌شده است. اینجا چیزهای زیادی هم در مورد تاریخچه فرش آذری و ایرانی یاد می‌گیرید. اين موزه، قبلا موزه‌ی لنين نام داشت، اما در حال حاضر تبديل به موزه‌‍‌ی فرش بسيار زيبايی شده و نشان‌دهنده‌ی تاريخچه‌ی فرش در آذربايجان است. در اين موزه بيش از هزار عدد قاليچه دست‌بافت و كمياب و زيبای آذری، ‌ايرانی و داغستانی نگه‌داری می‌شود. اگر بخواهيد می‌توانيد با پرداخت مقداری اضافه‌تر، يك راهنما بگيريد و از او بخواهید تا درباره‌ طرح، سمبل‌های استفاده شده و تاريخچه‌ی فرش‌ها توضيحاتی را به شما بدهد.

برج‌های شعله

این سه برج شیشه‌ای با انحناهای سینوسی و رنگ آبی، بلندترین آسمان‌خراش‌های شهر باکو و نماد معماری معاصر آن هستند. برج‌های شعله بین ۱۶۰ تا ۱۸۰ متر ارتفاع دارند و آنقدر غول‌آسا هستند که از فاصله‌های دور هم به خوبی دیده می‌شوند. در طراحی این برج‌ها از آتش الهام گرفته‌اند و نورپردازی شبانه آن‌ها طوری است که مثل شعله‌های آتش روی سیاهی آسمان دیده می‌شوند. بعضی شب‌ها هم به رنگ پرچم ملی آذربایجان درمی‌آیند. شب‌ها از دورترین نقاط شهر هم می‌توانید شعله این برج‌های سر به فلک‌کشیده را ببینید. چند تا از رستوران‌های خوب باکو را هم حوالی همین برج‌ها می‌توانید پیدا کنید.

موزه ملی هنر آذربایجان
Art Museum of Azerbaijan

اگر موزه‌گردی دوست دارید و دنبال جاذبه‌های تاریخی شهر مقصد هستید، اینجا برایتان یکی از بهترین دیدنی‌های باکو است. موزه ملی، بزرگترین موزه آذربایجان است که در عمارت محل سکونت زین‌العابدین تقی‌اف ساخته شده. تقی‌اف سرمایه‌دار نیکوکار و اهل فرهنگ آذربایجانی بود و چندین مدرسه و روزنامه در آذربایجان تاسیس کرد. این موزه در سال ۱۹۲۰ ساخته شده و تاریخ و فرهنگ آذربایجان را در در چند گالری مختلف نشان می‌دهد: نمایشگاه تاریخ مدرن، نمایشگاه انسان‌شناسی، نمایشگاه تاریخ باستان و میانه آذربایجان و چند گالری و مجموعه دیگر. جدا از این‌ها ساختمان موزه و طراحی داخلی سالن‌هایش هم حسابی دیدنی است.

میدان فانتین
Fountain Square

میدان فانتین یکی از شادترین مکان‌های دیدنی باکو است که پاتوق خرید، پیاده‌روی، گپ زدن و غذا خوردن باکویی‌ها محسوب می‌شود. به خصوص اگر همراه بچه‌ها در باکو باشید، حسابی خوش می‌گذرانند. در یکی از رستوران‌ها یا کافه‌های روباز میدان بنشینید و همینطور که مردم را تماشا می‌کنید، کباب بخورید و چای بنوشید. چرخی میان مغازه‌ها و فروشگاه‌های محلی دور میدان بزنید، خرید کنید و با فروشنده‌ها گپ بزنید. شب‌ها نورپردازی فواره‌ها و سر و صدای بازی بچه‌ها و حرف زدن محلی‌ها میدان را جذاب‌تر می‌کند. سوژه‌های خوبی هم برای عکاسی دارید: نمای بیرونی موزه نظامی گنجوی که با مجسمه‌های زیبا تزئین شده و مجسمه برنزی زن جوان آذری با چتر بیرون رستوران مک‌دونالد.