زبان لاتین چیست؟ / تاریخچه زبان لاتین
لاتین، زبانی کلاسیک است که در اصل در لاتیوم، بخشی از ایتالیا، بدان صحبت میشد.ریشهیابی
زبان لاتین زبانی از خانوادهٔ زبانهای ایتالیک که به مانند بیشتر زبانهای اروپایی از زیرشاخههای زبان نیا-هندواروپایی است.[۱] به این زبان روزگاری در بخشی از اروپای کنونی صحبت میشد. شهری که مردمش به زبان لاتین صحبت میکردهاند، لاتیوم نام داشت.
شکوفایی
ارزش این زبان زمانی چندبرابر شد که بهعنوان زبان رسمیِ امپراتوری روم مطرح گشت. اگر امپراطوری روم تشکیل نمیشد این زبان در حد یک زبان محلی باقی میماند. همچنین لاتین، زبان رسمی کلیسا، بهویژه کلیسای کاتولیک است. همهٔ سخنرانیها و سرودهای مسیحی به این زبان است. در چندین سال گذشته هم زبان لاتین بهعنوان زبان علمی و دانشگاهی در دانشگاههای اروپا بهکار میرفت.
Latin is a classical language belonging to the Italic branch of the Indo-European languages. The Latin alphabet is derived from the Etruscan and Greek alphabets, and ultimately from the Phoenician alphabet.
Latin was originally spoken in Latium, in the Italian Peninsula. Through the power of the Roman Republic, it became the dominant language, initially in Italy and subsequently throughout the Roman Empire. Vulgar Latin developed into the Romance languages, such as Italian, Portuguese, Spanish, French, and Romanian. Latin, Greek and French have contributed many words to the English language. Latin and Ancient Greek roots are used in theology, biology, and medicine.
By the late Roman Republic (75 BC), Old Latin had been standardised into Classical Latin. Vulgar Latin was the colloquial form spoken during the same time and attested in inscriptions and the works of comic playwrights like Plautus and Terence.[4] Late Latin is the written language from the 3rd century, and Medieval Latin the language used from the 9th century to the Renaissance which used Renaissance Latin. Later, Early Modern Latin and Modern Latin evolved. Latin was used as the language of international communication, scholarship, and science until well into the 18th century, when it began to be supplanted by vernaculars. Ecclesiastical Latin remains the official language of the Holy See and the Roman Rite of the Catholic Church.
Latin is taught in primary, secondary and postsecondary educational institutions around the world.
Latin is a highly inflected language, with three distinct genders, seven noun cases, four verb conjugations, four verb principal parts, six tenses, three persons, three moods, two voices, two aspects and two numbers.
در جهان امروز
امروزه همهٔ زبانهای رومی (اسپانیولی، پرتغالی، فرانسوی، ایتالیایی، رومانیایی و چند زبان دیگر) بهطور مستقیم از این زبان ریشه گرفتهاند و بسیاری از واژهها در دیگر زبانها، بهویژه انگلیسی، از لاتین آمدهاند.
با گسترش دامنهٔ امپراتوری روم، دامنهٔ استفادهکنندگان از این زبان افزایش یافت. زبان لاتین، زبان نوشتارهای سیاسی و علمی نیز بودهاست.
پیوند با مذهب کاتولیک
آنچه باعث بقای این زبان شد انتخاب آن بهعنوان زبان رسمیِ مذهب کاتولیک بود. زمانی که کنستانتین یکم دین مسیحیت را به رسمیت شمرد، زبان لاتین بهعنوان زبان رسمیِ این دین در اروپای غربی استفاده شد، درحالیکه زبان یونانی زبان رایج کتاب مقدس در ارتدوکس بود.
در سدههای میانی زبان لاتین همچنان بهعنوان زبان رسمی کلیسا استفاده میشد و کشیشان و دانشجویان الهیات به این زبان تحصیل میکردند. در سدههای میانی پایانی، مردان و زنان طبقهٔ متوسط به پایین اجازهٔ آموزش خواندن انجیل را دریافته و به همین دلیل به زبان لاتین آشنایی پیدا میکردند. مارتین لوتر در سدههای ۱۵ و ۱۶، برای اولین بار انجیل را از لاتین به آلمانی ترجمه کرد. علیرغم تأثیر زیادی که بر روشنفکری دینی در رنسانس گذاشت، سرآغاز منسوخ شدن زبان لاتین گردید.