زندگینامه (بیوگرافی) علی کریمی فوتبالیست سابق بایرن مونیخ

زندگینامه علی کریمی

علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج به‌دنیا آمد و فرزند چهارم خانواده است. کریمی اصالتاً لاهیجانی است. پدرش ولی‌الله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بود و مادرش خانه‌دار است. علی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگترش همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او هم‌بازی بود.

مادر علی کریمی در ابتدا علاقه‌مند بود که او پزشک یا مهندس شود، اما از این که بازی او باعث شادی مردم ایران می‌شود و به کشور خدمت می‌کند راضی است. مادرش او را در کودکی پر جنب‌وجوش و سرشار از انرژی توصیف می‌کند و می‌گوید: «فکر و ذکرش فوتبال بود. در دوران کودکی و نوجوانی تا دلتان بخواهد شیشه همسایه‌ها و خانه را شکسته‌است».

کریمی که تا سوم راهنمایی، دانش‌آموز ممتازی بود، در دوران دبیرستان با افت تحصیلی مواجه می‌شود. سرانجام تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلم پایان می‌دهد و پس از آن روی فوتبال تمرکز می‌کند. او بزرگ شدهٔ کرج است.

دوران باشگاهی

کریمی فوتبال خود را از تیم نوجوانان باشگاه فوتبال نفت تهران آغاز کرد، جایی که برادر بزرگ‌ترش فرشید، یک سال پیش از ورود او در آن بازی می‌کرد.

وی سپس به نوجوانان باشگاه سایپا پیوست و در رده جوانان این باشگاه نیز بازی کرد. کریمی پس از آن به فتح تهران منتقل شد، جایی که ابتدا در رده جوانان بازی می‌کرد. او در سال ۱۳۷۵ موفق شد به تیم بزرگسالان راه یابد.

فتح در آن زمان که لیگ آزادگان بالاترین سطح فوتبال ایران بود، در رده پایین‌تر؛ یعنی لیگ دسته دوم فوتبال ایران حضور داشت. علی کریمی مجموعاً ۲ فصل برای فتح به میدان رفت که خدمت سربازی او محسوب شد. در فصل ۱۳۷۶–۱۳۷۵، کریمی موفق شد نمایش خوبی داشته‌باشد و در فصل ۱۳۷۷–۱۳۷۶ با فتح تا یک‌قدمی صعود به لیگ آزادگان پیش‌رفت اما در نهایت آن‌ها موفق به صعود نشدند.

جام فوتسال رمضان

جام فوتسال رمضان ۱۳۷۶

مسابقات فوتسال جام رمضان در دی ۱۳۷۶، با شرکت ۳۲ تیم در هشت گروه، در سالن دوازده هزار نفری آزادی آغاز شد. با انجام بازی‌های مقدماتی در نهایت چهار تیم آتش‌نشانی، فتح، استقلال و پرسپولیس به مرحله نیمه‌نهایی این رقابت‌ها (در بهمن ۱۳۷۶) راه یافتند.

تیم فتح در دیدار نیمه‌نهایی با غلبه بر پرسپولیس، به فینال ششمین دوره این مسابقات راه پیدا کرد. در مسابقه فینال که بین تیم‌های فتح و استقلال تهران برگزار شد، کریمی پس از به ثمر رساندن یکی از گل‌های تیم فتح در سالن دوازده هزار نفری آزادی تهران برای تماشاگرانی که علیه او فحاشی کردند دست تکان داد و آنها را به آرمش دعوت کرد. در پایان این مسابقه که با برتری ۷–۳ تیم فتح همراه بود، کریمی سه گل زد و یک پاس گل نیز برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرد.

عملکرد کریمی در این مسابقات موجب شد که مورد توجه تیم‌های استقلال تهران و پرسپولیس قرار بگیرد. با پیوستن کریمی به پرسپولیس، حسین شمس (سرمربی وقت تیم فتح) در قرارداد کریمی با پرسپولیس بندی قرار داد که به موجب آن، چند درصد از اولین قرارداد کریمی با باشگاه‌های خارجی به تیم فتح تهران برسد.

فوتسال در دوران محرومیت

با برگزاری مسابقات سالنی (در دوران محرومیت یک ساله کریمی)، علی دایی به همراه تنی چند از دوستان و برادرانش در این مسابقات شرکت کرد. در سالن کوی نصر (گیشا) تیم علی دایی در برابر تیم کریمی صف آرایی کردند. در حین بازی علی کریمی چندین بار توپ را از میان پاهای علی دایی عبور داد که منجر به درگیری میان این دو هم‌بازی تیم ملی شد. این بازی آغاز اختلاف‌های دایی و کریمی بود.

پرسپولیس

فصل ۷۸–۱۳۷۷

علی کریمی در خرداد ۱۳۷۷، در زمان مربی‌گری ایویکا مت‌کوویچ به پرسپولیس پیوست. کریمی در اولین فصل حضور در پرسپولیس، موفق شد جام آزادگان و جام حذفی را به همراه این تیم کسب کند.

کریمی اولین بار؛ در ۲۲ شهریور ۱۳۷۷ در مقابل پلی‌اکریل اصفهان در جام آزادگان برای پرسپولیس به میدان رفت. با گذشت چهار هفته از مسابقات لیگ (پروین از هفته چهارم هدایت پرسپولیس را بر عهده گرفت) کریمی اولین گل خود را برای این تیم در مقابل سایپا در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۷۷ به ثمر رساند و یک روز بعد از سوی منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد.

با گذشت ده هفته از مسابقات لیگ، کریمی در آبان ۱۳۷۷ برای نخستین بار در دربی تهران به میدان رفت. در این بازی که با نتیجه ۱–۰ به سود پرسپولیس به پایان رسید. کریمی به عنوان هافبک چپ به میدان رفت.

پس از بازی در دربی تهران، کریمی برای دومین بار (کریمی در ۲۱ مهر ۱۳۷۷ نخستین بار برای تیم ملی به میدان رفت) به اردوی تیم ملی؛ برای شرکت در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک فرا خوانده شد. کریمی پس از قهرمانی با تیم ملی در بازی‌های آسیایی، در چهار مسابقه لیگ برای پرسپولیس به میدان رفت، که در مقابل تیم‌های تراکتورسازی و ذوب‌آهن گلزنی کرد.

وی علاوه بر تیم بزرگسالان؛ در تیم ملی امید ایران نیز حضور داشت. کریمی در بهمن ۱۳۷۷ در بازی دوستانه تیم ملی امید ایران و ویتنام، داور وسط را هل داد و از سوی AFC به مدت یک سال از حضور در تمامی مسابقات محروم شد. بدین ترتیب او با حکم انضباطی، به مدت یک سال از ترکیب پرسپولیس دور ماند. کریمی پیش از محرومیت؛ آخرین بار در دور برگشت جام آزادگان، مقابل پلی اکریل اصفهان برای پرسپولیس به میدان رفت.

فصل ۷۹–۱۳۷۸

کریمی در دومین فصل حضور در پرسپولیس، برای دومین بار جام آزادگان را با این تیم فتح کرد. او همچنین به همراه این تیم به مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا دست یافت.

کریمی در بهمن ۱۳۷۸ در نخستین بازی خود پس از محرومیت انضباطی، در مقابل الشرطه در رقابت‌های جام باشگاه‌های آسیا به میدان رفت. تیم پرسپولیس با حضور کریمی پس از انجام بازی‌های مرحله گروهی، به جمع چهار تیم پایانی نوزدهمین دوره این رقابت‌ها راه یافت. در دیدارهای مرحله نیمه نهایی که در اردیبهشت ۱۳۷۹ برگزار شد پرسپولیس پس از باخت در مقابل جوبیلو ایواتا ژاپن، در دیدار رده‌بندی با تک گل علی کریمی، سوون سامسونگ کره جنوبی را شکست داد و به مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا، در فصل (۷۹–۱۳۷۸) ۲۰۰۰–۱۹۹۹ دست پیدا کرد.‏ عملکرد کریمی در این رقابت‌ها موجب شد مورد توجه باشگاه پروجا ایتالیا قرار بگیرد.

کریمی همچنین در اسفند ۱۳۷۸ بار دیگر برای پرسپولیس در مسابقات لیگ به میدان رفت؛ که در چهارمین بازی خود در جام آزادگان برای این تیم در مقابل تراکتورسازی (در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۷۸) گلزنی کرد. کریمی در هفته پایانی لیگ (هفته ۲۶ که به صورت هم‌زمان در اول خرداد ۱۳۷۹ برگزار شد) در مقابل فولاد خوزستان دو گل به ثمر رساند و همراه با پرسپولیس به قهرمانی جام آزادگان در فصل ۷۹–۱۳۷۸ دست پیدا کرد.

فصل ۸۰–۱۳۷۹

کریمی در سومین فصل حضور در پرسپولیس، به عنوان نایب قهرمان جام آزادگان دست یافت. او همچنین به همراه این تیم؛ برای دومین سال پیاپی، مقام سوم جام باشگاه‌های آسیا را کسب کرد.

با آغاز رقابت‌های لیگ، کریمی به منظور قرارداد با باشگاه پروجا، به ایتالیا سفر کرد. اما به دلیل پایین بودن قیمت پیشنهادی این باشگاه ایتالیایی به این تیم ملحق نشد. بنا بر نوشته ورلد ساکر، باشگاه پروجا ایتالیا در شهریور ۱۳۷۹، با مبلغ یک میلیون و چهارصد هزار یورو (ورلد سارکر مدت قرارداد را ذکر نکرده‌است) خواهان به خدمت گرفتن کریمی بوده‌است.

با برگزاری دربی تهران در دی ۱۳۷۹، کریمی برای سومین بار در مقابل استقلال به میدان رفت. کریمی در این مسابقه یک پنالتی گرفت و در دقایق پایانی نیز یک گل به ثمر رساند تا بازی با تساوی ۲–۲ به پایان برسد. پس از این مسابقه، پرسپولیس در بازی بعدی خود نیز با نتیجه مشابه ۲–۲ در مقابل سایپا به تساوی رسید، که علی کریمی در این مسابقه، از میانه‌های میدان دروازه سایپا را باز کرد. با نزدیک شدن به پایان لیگ در فروردین ۱۳۸۰، کریمی در هفته ۲۱ (یک هفته به پایان لیگ) در مقابل برق شیراز گلزنی کرد و همراه با پرسپولیس، عنوان نایب قهرمانی جام آزادگان را در فصل ۸۰–۱۳۷۹ به دست آورد.

کریمی در شهریور ۱۳۷۹ با آغاز بیستمین دوره جام باشگاه‌های آسیا در فصل ۰۱–۲۰۰۰، در اولین مسابقه پرسپولیس در مقابل الوکره قطر به میدان رفت. در بازی رفت و در حالی که پرسپولیس با دو گل از حریف عقب افتاده بود، کریمی دو بار گلزنی کرد. در ادامه این مسابقه؛ پرسپولیس دو گل دیگر به ثمر رساند و با نتیجه ۴–۲ این تیم قطری را شکست داد. کریمی در بازی برگشت نیز که با برتری ۵–۱ پرسپولیس همراه بود، یک گل به ثمر رساند و همراه با این تیم به دور دوم جام باشگاه‌های آسیا صعود کرد. پرسپولیس در دور دوم این مسابقات نیز با حذف العین امارات در مجموع دو بازی رفت و برگشت، به مرحله گروهی این رقابت‌ها صعود کرد. در بازی برگشت که با تساوی ۲–۲ در امارات به پایان رسید، افشین پیروانی روی ارسال کریمی گل اول پرسپولیس را به ثمر رساند.

در بازی‌های مرحله گروهی جام باشگاه‌های آسیا که به صورت متمرکز در اسفند ۱۳۷۹ در تهران برگزار شد، پرسپولیس پس از تساوی بدون گل در مقابل تیم‌های الاتحاد عربستان و ایرتیش پاولودار قزاقستان به مصاف الهلال عربستان رفت. در این دیدار که مسئولان باشگاه اتلتیکو مادرید نیز در ورزشگاه آزادی حضور داشتند، کریمی یک گل زد و یک پاس گل نیز برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرد. عملکرد کریمی در این مسابقات موجب شد تا باشگاه اتلتیکو مادرید بیش از پیش برای به خدمت گرفتن او مصمم شود. با صعود پرسپولیس و ایرتیسش پاولودار به مرحله نیمه نهایی جام باشگاه‌های آسیا، کریمی مذاکره با اتلتیکو مادرید را به پایان مسابقات پرسپولیس در جام باشگاه‌های آسیا موکول کرد. (پیش از این نیز در دی ۱۳۷۹؛ باشگاه اتلتیکو مادرید پس از حضور کریمی در تمرینات این تیم خواهان جذب این بازیکن بود، که به دلیل مبلغ کم قرارداد، کریمی به این تیم ملحق نشد).

پرسپولیس در مرحله نیمه نهایی جام باشگاه‌های آسیا، در حالی که با گل کاویانپور روی پاس علی کریمی از سوون سامسونگ پیش افتاده بود، در پایان با نتیجه ۱–۲ شکست خورد و از رسیدن به فینال بازماند. با برتری پرسپولیس در مقابل ایرتیش پاولودار قزاقستان در بازی رده‌بندی، کریمی در خرداد ۱۳۸۰، برای دومین سال پیاپی همراه با پرسپولیس عنوان سوم جام باشگاه‌های آسیا را در فصل (۸۰–۱۳۷۹) ۲۰۰۱–۲۰۰۰ کسب کرد.

کریمی پس از پایان بازی‌های جام باشگاه‌های آسیا، پیشنهاد اتلتیکو مادرید را نپذیرفت و برای نزدیک بودن به خانه‌اش به امارات رفت و به تیم الاهلی این کشور پیوست.

الاهلی امارات

علی کریمی در سال ۲۰۰۱ به رغم داشتن پیشنهادهایی از تیم‌های اروپایی به خاطر نزدیکی به خانواده ترجیح داد در آسیا بماند و به الاهلی امارات پیوست. این باشگاه اماراتی توانست در اولین فصل حضور کریمی اولین جام خودش را یعنی جام حذفی را در فصل ۲۰۰۱–۲۰۰۲ فتح کند که کریمی زننده یکی از ۳ گل الاهلی امارات در فینال بود. او فصل بعد به عنوان بهترین بازیکن خارجی لیگ امارات برگزیده شد. کریمی در سال ۲۰۰۳ به عنوان بهترین بازیکن لیگ امارات انتخاب شد و علی‌رغم پیشنهاد از تیم‌های مطرح اروپایی بار دیگر قراردادش را با الاهلی تمدید کرد. او در سال ۲۰۰۴ توانست ۱۴ گل برای تیمش به ثمر برساند. در همین فصل الاهلی توانست برای دومین بار در طول ۳ سال، قهرمانی جام حذفی امارات را جشن بگیرد و به نایب قهرمانی لیگ امارات برسد.

در ماه‌های پایانی حضور کریمی در الاهلی، مدیر برنامه‌های او اعلام کرد که باشگاه‌های هرتابرلین، هامبورگ، بایرن مونیخ، یوونتوس و آ. اس. رم به صورت تلفنی با او صحبت کرده‌اند اما او مذاکره را به پایان قرارداد کریمی با الاهلی، موکول کرده‌است.

بایرن مونیخ

در ۳ مه ۲۰۰۵ برابر ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۴، بایرن مونیخ اعلام کرد که به عنوان اولین بازیکن جدید خود برای فصل ۰۶–۲۰۰۵، کریمی ۲۶ ساله را با قراردادی یک‌ساله (با بندی که امکان تمدید یک‌ساله آن را به طرفین می‌دهد) به عنوان سومین بازیکنی ایرانی این تیم، پس از علی دایی (۹۹–۱۹۹۸) و وحید هاشمیان (۰۵–۲۰۰۴) به خدمت گرفته‌است. پیش از این انتقال؛ مجله کیکر آلمان در گزارشی عنوان کرده بود، تیم‌های رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ خواهان جذب کریمی هستند. بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن مونیخ قرار گرفت. (کریمی در این مسابقه پس از ینس لمان، بهترین نمره این مجله آلمانی را دریافت کرد).

در بدو ورود کریمی به آلمان، رسانه‌های آلمانی در مورد توانایی‌های او ابراز تردید کردند. سردبیر کیکر معتقد بود که او «برف مونیخ را نخواهد دید». این در حالی بود که فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ، در دفاع از توانایی‌های فنی کریمی اعلام کرد: «اگر این بازیکن از ابتدا در اروپا بازی می‌کرد، بایرن مونیخ توانایی مالی برای خرید او را نداشت».

فصل ۲۰۰۶–۲۰۰۵

کریمی از همان ابتدای فصل در ترکیب تیمش به میدان رفت. نخستین بازی رسمی کریمی برای بایرن، در نیمه دوم بازی برابر اشتوتگارت در مرحله نیمه نهایی جام اتحادیه بود که تیمش ۲–۱ شکست خورد و از رسیدن به فینال بازماند. کریمی در بازی هفته اول بوندس‌لیگا در برابر بروسیا مونشن‌گلادباخ، نیمه دوم وارد میدان شد. او در پیروزی ۵–۲ هفته دوم برابر بایر لورکوزن، با زدن یک گل و ارسال یک پاس گل، در تیم منتخب هفته بوندس‌لیگا قرار گرفت. با گذشت شش هفته از لیگ، کریمی با ارسال دومین پاس گل خود در بوندس‌لیگا، زمینه‌ساز پیروزی ۱–۰ بایرن در مقابل اینتراخت فرانکفورت شد و به عنوان بهترین بازیکن بایرن؛ برای دومین بار، در تیم منتخب هفته بوندس‌لیگا قرار گرفت.

کریمی در ادامه فصل هم‌پای دیگر بازیکنان خط میانی تیم یعنی میشائیل بالاک، سباستین دایسلر، مارتین دمیکلیس، باستیان شواینشتایگر، مهمت شول و زی‌روبرتو در ترکیب بایرن قرار گرفت. با گذشت ۱۶ هفته از لیگ، کریمی سومین پاس گل خود را در مقابل کایزرسلاوترن ارسال کرد. پس از این مسابقه، مارکوس هورویک سخنگوی باشگاه بایرن‌مونیخ در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «باشگاه بایرن‌مونیخ از عملکرد کریمی راضی است و قرارداد جدیدی با این بازیکن منعقد خواهد کرد». با پایان رقابت‌های نیم‌فصل بوندس‌لیگا؛ که با برتری ۲–۱ بایرن در مقابل بروسیا دورتموند همراه بود، کریمی بار دیگر گل‌زنی کرد.

کریمی که پس از کسب جایزه بازیکن سال آسیا-۲۰۰۴ به بایرن‌مونیخ پیوسته بود، در فهرست اولیه سه نامزد نهایی بازیکن سال آسیا-۲۰۰۵ در کنار پارک جی سونگ از منچستر یونایتد و شونسوکی ناکامورا از سلتیک قرار گرفت، اما با عوض شدن قوانین کنفدراسیون فوتبال آسیا، مبنی بر حضور اجباری در محل اهداء جایزه و بازی در فوتبال قاره آسیا، در لیست نهایی کنفدراسیون فوتبال آسیا نامی از او دیده نشد. کریمی همچنین به عنوان هافبک بایرن مونیخ، در کنار رونالدینیو از بارسلونا و زیدان از رئال مادرید؛ در نظر سنجی سایت فیفا، به عنوان یکی از نامزدهای سلطان دریبل جهان در سال ۲۰۰۵ قرار گرفت.

طبق یکی از بندهای قرارداد کریمی، مدت آن پس از ۲۵ بازی به‌طور خودکار تمدید می‌شد که در بازی با هامبورگ در هفته ۲۴ لیگ (که بیست و پنجمین بازی کریمی محسوب می‌شد) این اتفاق افتاد. اما در همین بازی به علت جابه‌جایی استخوان نازک‌نی پای راست مصدوم شد و ادامه فصل را از دست داد.

او پیش از آسیب‌دیدگی، ۳ بار نیز در لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت که در اولین بازی خود برابر راپیدوین گلزنی کرد. با گلزنی در مقابل رایپدوین؛ کریمی تنها بازیکن ایرانی بایرن‌مونیخ لقب گرفت، که در لیگ قهرمانان اروپا گل زده‌است.

کریمی پیش از مصدومیت؛ در ۲۰ بازی بوندس‌لیگا، ۲ بازی لیگاپوکال (جام حذفی) و ۳ بازی لیگ قهرمانان اروپا به میدان رفت و به ترتیب در هر کدام نمره‌های میانگین ۳٫۵۷، ۴٫۲۵ و ۳٫۸۳ را از مجله کیکر کسب کرد. (میانگین نمرات کریمی در بوندس‌لیگا و لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۰۶–۲۰۰۵، بهترین نمرات در میان سه بازیکن ایرانی این تیم به‌شمار می‌رود)کریمی در پایان فصل، قهرمانی بوندس‌لیگا و جام حذفی را همراه با بایرن‌مونیخ به‌دست‌آورد.

فصل ۲۰۰۷–۲۰۰۶

کریمی که پس از بازگشت از جام جهانی، همچنان از آسیب‌دیدگی فصل پیش خود احساس ناراحتی می‌کرد پیش از شروع فصل دوباره مصدوم شد و بازی‌های آغازین فصل را از دست داد. او در فصل ۰۷–۲۰۰۶ نتوانست عملکرد فصل پیش خود را تکرار کند و در بیشتر طول فصل نیمکت‌نشین بود. کریمی تا پایان فصل مجموعاً ۱۵ بازی (۱۳ بازی بوندس‌لیگا- ۲ بازی لیگ قهرمانان اروپا) انجام داد و مجله کیکر نمره میانگین ۴٫۱۳ را در بوندس‌لیگا به او اختصاص داد.

کریمی در حالی که هفته‌های پایانی قراردادش با بایرن مونیخ را می‌گذراند، پیشنهادهایی از تیم موناکو و باشگاه‌هایی از آلمان و اسپانیا دریافت کرد، اما مدیر برنامه‌های کریمی اعلام کرد او تنها در صورتی که از باشگاهی مطرح‌تر از بایرن پیشنهاد داشته باشد در اروپا می‌ماند، در غیر این صورت تمایل دارد در کشورهای حوزه خلیج فارس بازی کند و مهم‌ترین ملاکش برای عقد قرارداد مسائل مالی است.

کریمی در هفته ۳۲ بوندس‌لیگا با ارسال پاس گل، زمینه‌ساز تساوی ۱–۱ بایرن در مقابل بروسیا مونشن‌گلادباخ شد. او در هفته ۳۴ بوندس‌لیگا، در پیروزی ۲–۵ مقابل ماینتس در آخرین بازی خود برای بایرن به میدان رفت و آخرین گل خود را نیز در این بازی به ثمر رساند.

کریمی در مجموع دو فصل حضور در بایرن مونیخ، با انجام ۴۲ بازی (۳۳ بازی بوندس‌لیگا، ۵ بازی لیگ قهرمانان اروپا، ۲ بازی جام حذفی و ۲ بازی جام اتحادیه) رکورددار بیشترین تعداد بازی در میان سه بازیکن ایرانی این تیم شد و با زدن ۴ گل و ارسال ۴ پاس گل به کار خود در این تیم پایان داد.

بازی در لیگ قطر

فصل ۲۰۰۸–۲۰۰۷

علی کریمی پس از رد پیشنهاد تیم‌های اروپایی در آخرین روزهای حضور در بایرن مونیخ، پیشنهادهایی از تیم‌های عربی الوحده، النصر، الاهلی، العین و الوصل از لیگ امارات دریافت کرد، اما سرانجام در خرداد ۱۳۸۶ با عقد قراردادی ۲ ساله با کمیته المپیک قطر (کمیته بازیکنان حرفه‌ای قطر)، با مبلغ ۶‏ میلیون دلار به تیم القطر در لیگ ستارگان قطر پیوست.

کریمی در در پایان فصل، همراه با القطر در رده چهارم لیگ قرار گرفت. او تا پایان فصل؛ در لیگ، جام ولیعهد و جام امیر قطر مجموعاً ۳۰ بازی انجام داد و ۶ گل زد.

انتقال به السیلیه

کریمی در دومین فصل حضور در لیگ قطر، به همراه تمامی بازیکنان خارجی القطر از این تیم جدا شد. از آنجا که هنوز یک سال از قرارداد کریمی با کمیته بازیکنان حرفه‌ای قطر باقی مانده بود، او به باشگاه السیلیه منتقل شد. کریمی که تمایلی به ماندن در قطر نداشت تنها در دو بازی تدارکاتی مقابل نورنبرگ و شواینفورت در اردوی آمادگی این تیم در آلمان برای السیلیه به میدان رفت که در بازی دوم گلزنی کرد. کریمی پیش از آغاز رقابت‌های لیگ قطر از السیلیه جدا شد و به پرسپولیس پیوست.

علی کریمی در سال ۱۳۷۸ علی‌رغم پیشنهادهایی از اسپانیا، آمریکا، ژاپن و امارات در زمان مدیریت داریوش مصطفوی با مبلغ حدود ۳۱۰ هزار دلار آمریکا ابتدا به صورت قرضی و سپس در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۸۷ به‌طور رسمی قراردادی ده‌ماهه را با تیم سابقش امضا کرد. او پس از ۲۷۱۷ روز؛ در حضور قریب به یکصد هزار تماشاگر در هشتمین هفته از هشتمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران در مقابل پگاه گیلان، بار دیگر برای پرسپولیس به میدان رفت.

کریمی که از ترکیب تیم ملی توسط علی دایی (سرمربی وقت تیم ملی) کنار گذاشته شده بود، در ۵ بازی نخست خود در لیگ برتر برای پرسپولیس ۵ بار گلزنی کرد. دایی پس از عملکرد کریمی در لیگ برتر او را به تیم ملی دعوت کرد اما این بار علی کریمی بود که دعوت او را نپذیرفت.

کریمی در اولین گلزنی خود پس از بازگشت به پرسپولیس، توانست در دقایق پایانی شهرآورد ۶۵ موفق به گلزنی شود. او پنج روز بعد در بازی مقابل ابومسلم، هت‌تریک کرد و در هفته یازدهم لیگ با حضور دایی در ورزشگاه، پنجمین گل خود را در مقابل برق شیراز به ثمر رساند.

کریمی در مجموع ۲۱ بار (با احتساب بازی‌های عقب افتاده پرسپولیس) در لیگ برتر به میدان رفت. او در بازی برگشت در مقابل استقلال در دقایق پایانی یک پنالتی گرفت؛ که با گل شدن ضربه پنالتی توسط مازیار زارع، بازی با تساوی ۱–۱ به پایان رسید. او در مجموع ۳ پنالتی برای پرسپولیس در لیگ برتر گرفت، ۵ گل به ثمر رساند و ۶ پاس گل نیز برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرد. کریمی پس از پیوستن به پرسپولیس در شش مسابقه لیگ غیبت داشت (غالباً به دلیل مصدومیت از ناحیه کمر) که این تیم دو امتیاز در این بازی‌ها کسب کرد.

کریمی که آخرین بار در خرداد ۱۳۸۰ برای پرسپولیس در جام باشگاه‌های آسیا به میدان رفته بود، در اسفند ۱۳۸۷ در مقابل الشارجه امارت بار دیگر برای این تیم در رقابت‌های آسیایی به میدان رفت. در این مسابقه که اولین بازی کریمی برای پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا محسوب می‌شد، او با زدن یک گل و ارسال یک پاس گل به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد. کریمی در مجموع ۶ بار برای پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت. او در این مسابقات ۲ پاس گل ارسال کرد و ۲ گل نیز به ثمر رساند تا تعداد گل‌های آسیایی (جام باشگاه‌های آسیا و لیگ قهرمانان آسیا) خود را در پرسپولیس به عدد ۷ برساند. وی همچنین در دو بازی به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد.

کریمی که تا آخرین ساعات نقل و انتقالات لیگ برتر فوتبال ایران منتظر پیشنهاد باشگاه پرسپولیس بود، در نهایت توسط عباس انصاری فرد (مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس) از این تیم کنار گذاشته شد و به استیل‌آذین پیوست.

استیل آذین

فصل ۸۹–۱۳۸۸

علی کریمی در سال ۱۳۸۸ به سبب عدم تمایل مدیران وقت باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با وی این باشگاه را ترک کرد و به استیل آذین پیوست. کریمی در پنج هفته نخست لیگ برتر، در ۵ بازی پیاپی برای استیل آذین ۶ بار گلزنی کرد و ۳ پاس گل نیز ارسال کرد.

دو ماه پس از جدایی کریمی از پرسپولیس، عباس انصاری‌فرد در برنامه نود با بیان اینکه توافقات لازم برای تمدید قرارداد کریمی انجام شده بود اعلام کرد؛ هم او و هم کریمی رکب خورده‌اند و افراد دیگری مانع حضور کریمی در پرسپولیس شده‌اند. چند روز بعد، انصاری‌فرد از مدیر عاملی باشگاه پرسپولیس برکنار شد و حبیب کاشانی به عنوان سرپرست منصوب شد. با برکناری انصاری‌فرد و درخواست باشگاه پرسپولیس برای بازگشت کریمی به این تیم، او نیز آمادگی خود را جهت بازگشت به پرسپولیس در صورت موافقت باشگاه استیل آذین اعلام کرد. اما مسئولان این باشگاه با ارسال نامه‌ای به باشگاه پرسپولیس مخالفت خود را برای انتقال کریمی به پرسپولیس اعلام کردند.

کریمی در پانزدهمین هفته از نهمین دوره لیگ‌برتر فوتبال ایران برای اولین بار در مقابل تیم سابق خود به میدان رفت و با ارسال ۲ پاس گل نقش مؤثری در پیروزی ۲ بر ۱ استیل آذین در مقابل پرسپولیس ایفا کرد. کریمی پس از آنکه در دقایق پایانی این مسابقه از زمین اخراج شد، پیراهن استیل آذین را کنار انداخت و با نشان دادن پیراهن پرسپولیس به رختکن رفت.

در فصل ۸۹–۸۸ لیگ برتر؛ علی کریمی با پیراهن استیل آذین ۱۴ گل به ثمر رساند و با دریافت ۹ کارت زرد و ۳ کارت قرمز خشن‌ترین و در عین حال موثرترین بازیکن در نهمین دوره لیگ‌برتر شناخته شد.

فصل ۹۰–۱۳۸۹

کریمی پس از پایان اولین فصل حضور در استیل آذین، علی‌رغم پیشنهاد لس‌آنجلس گلکسی آمریکا قرارداد خود را به مدت یک سال با باشگاه استیل آذین تمدید کرد.

تیم فوتبال استیل آذین که دومین فصل حضور خود را در لیگ برتر تجربه می‌کرد با صرف هزینه بالا بازیکنان سرشناس لیگ ایران را به خدمت گرفت، اما عملکرد مصطفی آجورلو؛ مدیر عامل این تیم از سوی کریمی مورد انتقاد قرار گرفت. کریمی در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «بازیکن خوب گرفتن ملاک مدیریت خوب نیست». پس از انجام این مصاحبه؛ کریمی به اتهام روزه خواری، از سوی مصطفی آجورلو از این تیم اخراج شد. اخراج کریمی از سوی آجورلو حمایت هیئت مدیره این تیم را به دنبال داشت، اما حسین هدایتی مالک باشگاه استیل آذین مخالفت خود را با اخراج این بازیکن اعلام کرد. بدین ترتیب کریمی پس از گذراندن محرومیت از سوی کمیته انضباطی باشگاه استیل‌آذین به این تیم بازگشت.

کریمی که با گذشت بیست هفته از لیگ ایران در ۱۲ مسابقه برای این تیم به میدان رفته بود؛ پس از دعوت باشگاه الاهلی امارات برای مسابقه دوستانه با آ.ث. میلان ایتالیا به امارات سفر کرد، اما بعد از بازگشت به ایران بار دیگر از سوی مسئولان استیل آذین کنار گذاشته شد. کریمی پس از اخراج از استیل آذین با عقد قراردادی ۵ ماهه به تیم شالکه آلمان در بوندس‌لیگا پیوست.

در ۱۲ مسابقه که کریمی برای استیل‌آذین به میدان رفت این تیم ۱۳ امتیاز کسب کرد و در ۲۲ مسابقه بدون حضور این بازیکن ۱۵ امتیاز بدست آورد. استیل‌آذین که در طول فصل؛ چهار تغییر در کادر مدیریتی باشگاه و پنج تغییر در کادر فنی انجام داده بود، در پایان دهمین دوره لیگ برتر به لیگ دسته یک سقوط کرد.

شالکه ۰۴

علی کریمی که به دلیل همراهی تیم فوتبال الاهلی امارات در دیدار دوستانه مقابل آث میلان ایتالیا با تشخیص کادر فنی از تمرینات تیم فوتبال استیل‌آذین منع و در اختیار باشگاه قرار گرفته بود، پس از توافق با مالک این تیم (حسین هدایتی) رضایت نامه اش را دریافت کرد و وارد مذاکره با پرسپولیس شد. اما در بهمن ۱۳۸۹ و در فرصت نقل‌وانتقالات زمستانی فصل ۱۱–۲۰۱۰، به درخواست فلیکس ماگات مربی وقت شالکه که پیش‌تر در بایرن مونیخ مربی او بود، با عقد قراردادی ۵ ماهه با گذشت ۲۰ هفته از بوندس‌لیگا، در سن ۳۲ سالگی به شالکه ۰۴ پیوست.

کریمی در اکثر مدت حضورش در شالکه نیمکت‌نشین بود و تنها ۲ بازی برای شالکه انجام داد. اولین بازی کریمی برای شالکه، در بازی تیمش برابر اینترمیلان در یک‌چهارم‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا بود. در این بازی که شالکه ۲–۵ جلو بود، رالف رانگنیک در دقیقه ۸۷ کریمی را به جای رائول گونزالس به زمین فرستاد که این نتیجه تا پایان حفظ شد. او بار دیگر به عنوان بازیکن تعویضی مقابل کایزرسلاترن از دقیقه ۶۸ وارد زمین شد و با پیراهن شماره ۱۰ این تیم در بوندس‌لیگا به میدان رفت. شالکه که پیش از پیوستن کریمی به این تیم به مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی صعود کرده بود، به مقام قهرمانی این رقابت‌ها دست یافت. این در حالی بود که کریمی در این جام برای شالکه به میدان نرفت.

حضور مجدد در پرسپولیس

فصل ۹۱–۱۳۹۰

کریمی در خرداد ۱۳۹۰ و در زمان مدیریت حبیب کاشانی با عقد قراردادی یک ساله به پرسپولیس بازگشت، تا اولین خرید سرخ‌پوشان پایتخت در فصل ۹۱–۱۳۹۰ باشد. او دو پیشنهاد نیز از تیم‌های لیگ امارات دریافت کرد که در نهایت به آنها پاسخ منفی داد. کریمی که سومین بازگشت خود را به تیم سابقش تجربه می‌کرد، پس از ۷۹۶ روز بار دیگر برای پرسپولیس در بازی با ملوان بندر انزلی در هفته نخست لیگ برتر به میدان رفت.

کریمی در مجموع؛ ۲۸ بار برای پرسپولیس در لیگ برتر به میدان رفت و با زدن ۱۲ گل، عنوان گلزن‌ترین هافبک یازدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران را به خود اختصاص داد. او همچنین با ارسال ۸ پاس گل و گرفتن ۲ پنالتی، در امتیازات بدست آمده پرسپولیس در لیگ برتر تأثیر گذار بود.

او در نخستین بازی پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا در مقابل الهلال عربستان هشتمین گل آسیایی خود را برای این تیم به ثمر رساند. با گلزنی در مقابل الشباب امارات و الغرافه قطر، کریمی تعداد گل‌های آسیایی خود را برای پرسپولیس به عدد ۱۰ رساند و پس از فرشاد پیوس به عنوان دومین گلزن برتر تاریخ پرسپولیس در رقابت‌های آسیایی مطرح شد.

عملکرد کریمی در تیم ملی و لیگ قهرمانان آسیا موجب شد تا در پایان سال ۲۰۱۲ به عنوان دومین بازیکن برتر آسیا انتخاب شود.
فصل ۹۲–۱۳۹۱

کریمی در تیر ۱۳۹۱ علی‌رغم پیشنهاد یک میلیون دلاری عجمان امارات، سپاهان اصفهان و یک تیم از لیگ آمریکا قرارداد خود را برای یک فصل دیگر با پرسپولیس تمدید کرد.

با انتصاب مانوئل ژوزه به عنوان سرمربی پرسپولیس و کسب نتایج این مربی در شروع لیگ، کریمی همراه با چند بازیکن پرسپولیس، عملکرد ژوزه را مورد انتقاد قرار دادند. سرمربی پرسپولیس که پیش از ورود به ایران رابطه خوبی با هم‌وطن پرتغالی خود نداشت، کی‌روش را مسئول قرار دادن کریمی در مقابل خود عنوان کرد. محمد رویانیان (مدیرعامل وقت پرسپولیس) نیز در حمایت از تصمیم ژوزه، کنار گذاشته شدن کریمی از پرسپولیس را تأیید کرد. پس از این حکم؛ کریمی در مصاحبه‌ای خطاب به رویانیان اعلام کرد: «امیدوارم اگر انسان چیزی نداشته باشد فقط مرد باشد»، چرا که بازیکنان دیگر هم همانند وی نسبت به عملکرد ژوزه معترض بوده‌اند ولی تنها او از تیم کنار گذشته شده‌است. رویانیان نیز در واکنش به صحبت‌های کریمی؛ او را شومن خطاب کرد و اعلام کرد برای بازگشت کریمی واسطه نخواهد شد.

در آذر ۱۳۹۱ سیدجلال حسینی، مهرداد پولادی، غلام‌رضا رضایی و شهاب گردان پس از مصاحبه علیه ژوزه به کسر ۱۰٪ قرارداد از سوی کمیته انضباطی باشگاه پرسپولیس محکوم شدند.

با گذشت نزدیک به دو ماه، محمدحسین نژادفلاح عضو هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس، از برگزاری نشست مشترک میان ژوزه و کریمی و بازگشت این بازیکن به پرسپولیس خبر داد. اما در بازی دوستانه تیم ملی در مقابل تاجیکستان کریمی مصدوم (پارگی همسترینگ) شد و بازی‌های پرسپولیس را تا پایان نیم فصل از دست داد. در هفته پایانی نیم‌فصل اول؛ که آخرین حضور مانوئل ژوزه در پرسپولیس به‌شمار می‌رفت، پرسپولیس مغلوب تراکتورسازی شد و با کسب ۲۱ امتیاز در رتبه دوازدهم جدول لیگ برتر قرار گرفت.

با آغاز نیم‌فصل دوم در دی ۱۳۹۱؛ کریمی پس از ۹ هفته غیبت در مسابقات لیگ برتر، در مقابل صنعت نفت آبادان به میدان رفت. در این بازی که صدمین حضور کریمی در مسابقات لیگ (مجموع لیگ آزادگان و لیگ برتر) برای پرسپولیس به‌شمار می‌رفت او موفق به گل‌زنی شد. پس از بازی در مقابل فجر سپاسی در هفته نوزدهم و بازی با صبا در هفته بیست‌ویکم، کریمی بار دیگر دچار مصدومیت (پارگی رباط MCL زانو) شد.

در ۱۱ فروردین ۱۳۹۱ کریمی بعد از ۹ هفته غیبت، در هفته ۳۱ مسابقات لیگ برتر در مقابل پیکان به میدان رفت. او پس از این مسابقه علی‌رغم توصیه پزشکان در مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی در مقابل داماش گیلان حضور یافت، اما در این مسابقه باز هم دچار مصدومیت (از ناحیه زانو) شد و تا پایان لیگ برتر برای پرسپولیس به میدان نرفت.

کریمی که به علت اختلاف با ژوزه، و مصدومیت‌های متوالی در طول فصل؛ ۱۲ بار در مسابقات لیگ برتر برای پرسپولیس به میدان رفته بود، پس از پشت سر گذاشتن آخرین مصدومیت، در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان اصفهان به میدان رفت. کریمی پس از پایان این مسابقه و شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «از فوتبال خداحافظی خواهد کرد تا دایه‌های مهربان تر از مادر فوتبال را بگردانند».

پس از مدتی علی کریمی از بازگشت به فوتبال خبر داد و اعلام کرد خداحافظی‌اش در بازی با سپاهان احساسی بوده‌است.

تراکتورسازی

علی کریمی در خرداد ۱۳۹۲ به دلیل عدم تمایل مدیرعامل وقت و سرمربی باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با وی، این باشگاه را ترک کرد و به تراکتورسازی تبریز پیوست. هواداران تراکتورسازی نیز در بدو ورود کریمی به تبریز، به استقبال او رفتند و با شعارهایی به کریمی خوش‌آمد گفتند. این در حالی بود که پس از اتفاقات بازی استیل‌آذین و تراکتورسازی در نهمین دوره لیگ برتر، این بازیکن از سفر به تبریز خودداری می‌کرد.

کریمی اولین بار در هفته نخست لیگ برتر در مقابل پرسپولیس برای تراکتورسازی به میدان رفت. او با گذشت سه هفته از مسابقات لیگ، نخستین گل خود را در مقابل ذوب‌آهن اصفهان برای تراکتورسازی به ثمر رساند. در هفته پایانی لیگ، تراکتورسازی موفق شد با نتیجه ۳–۱ استقلال را شکست دهد. در این مسابقه که آخرین حضور کریمی در مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران به‌شمار می‌رفت او یک پاس گل برای هم‌تیمی‌هایش ارسال کرد.

کریمی در مجموع با ارسال ۳ پاس گل و گرفتن ۲ پنالتی به‌عنوان بهترین پاسور تراکتورسازی در مسابقات لیگ شناخته شد. او در مجموع ۲۴ بار برای تراکتورسازی در لیگ برتر به میدان رفت که در این مسابقات ۵ گل به ثمر رساند و پس از کریم انصاری‌فرد به‌عنوان دومین گلزن برتر تراکتور در مسابقات لیگ برتر شناخته شد.

کریمی در بهمن ۱۳۹۲ همراه با تراکتورسازی به مقام قهرمانی جام حذفی دست پیدا کرد. او در چهار مسابقه جام حذفی برای این تیم به میدان رفت، که در بازی نیمه نهایی با فولاد خوزستان با ارسال پاس گل، پایه‌گذار تک گل پیروزی بخش تراکتورسازی بود.
دوران ملی

علی کریمی از سال ۱۳۷۷ سابقه حضور در تیم ملی فوتبال ایران را دارد. او در دوران ملی خود حضور پیوسته‌ای داشته و در ۳ دوره جام ملت‌های آسیا (۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷)، یک دوره بازی‌های آسیایی (۱۹۹۸) برای ایران بازی کرده‌است. وی در ۴ دوره انتخابی جام جهانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴) مجموعاً در ۳۶ بازی به میدان رفته‌است و ۲ بار در راهیابی ایران به جام جهانی (۲۰۰۶ و ۲۰۱۴) مشارکت داشته‌است که در یک دوره جام جهانی (۲۰۰۶) حضور داشت و ۲ بازی انجام داد.

کریمی تحت نظر مربیان مختلف تیم ملی ایران مانند پورحیدری، طالبی، براگا، بلاژوویچ، شاهرخی، ایوانکوویچ، قلعه‌نویی، ابراهیم‌زاده، دایی، قطبی و کیروش در تیم ملی بازی کرده‌است.

کریمی با ۱۲۷ بازی پس از علی دایی و جواد نکونام، از لحاظ تعداد بازی ملی سومین بازیکن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران به‌شمار می‌رود. او همچنین ۳۸ گل ملی به‌ثمر رسانده‌است که از این حیث نیز پس از علی دایی و کریم باقری مشترکاً با جواد نکونام نفر سوم محسوب می‌شود.

تست برای حضور در جام جهانی ۱۹۹۸

علی کریمی در اردیبهشت ۱۳۷۷، همراه با حسین شمس مربی خود در باشگاه فتح راهی اردوی آماده‌سازی تیم ملی برای جام جهانی در بروجرد شد تا برای حضور در تیم ملی تست دهد، اما ایویچ بدون اینکه تستی از او بگیرد اعلام کرد به این شکل بازیکن نمی‌گیرد.
سال‌های نخست (۱۳۷۹–۱۳۷۷)

دعوت به تیم ملی

کریمی پس از گلزنی برای پرسپولیس برابر سایپا در هفته چهارم لیگ آزادگان ۱۳۷۷، در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۷۷ برای نخستین بار توسط منصور پورحیدری به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد. این بازی چهارمین بازی کریمی برای پرسپولیس –همچنین چهارمین بازی او در بالاترین سطح لیگ ایران– بود.

کریمی در ۲۱ مهر ۱۳۷۷ (۱۳ اکتبر ۱۹۹۸) و در حالی که ۱۹ سال و ۱۱ ماه و ۵ روز سن داشت، نخستین بازی ملی خود را در یک بازی دوستانه در شهر کویت برابر تیم ملی کویت انجام داد که ایران در این مسابقه با نتیجه ۳–۰ مغلوب میزبان شد.

بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸

کریمی در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک در فهرست بازیکنان تیم ملی ایران قرار گرفت. او نخستین گل ملی خود را در ۲۸ آذر ۱۳۷۷ (نهمین بازی ملی خود)، در دقیقه ۷ بازی فینال برابر کویت به ثمر رساند. با گل دقیقه ۲۶ کریم باقری و حفظ این دو گل تا پایان، ایران ۲–۰ پیروز شد و کریمی مدال طلای بازی‌های آسیایی را به گردن آویخت.

تیم ملی امید و محرومیت

کریمی همزمان با تیم بزرگسالان در تیم ملی امید ایران هم عضویت داشت. وی به دعوت اگون کوردس مربی وقت تیم ملی امید در بهمن ۱۳۷۷ در تورنومنت دانهیل ویتنام همراه تیم بود و در ۹ بهمن در بازی با تیم امید روسیه برای نخستین بار بازوبند کاپیتانی را به بازو بست. در ۱۳ بهمن، در شرایطی که ایران در سومین بازی این مسابقات مقابل ویتنام با ۲ گل عقب بود وارد زمین شد. پس از تعویض کریمی، داور مسابقه تورو کامیکاوا، علی انصاریان مدافع ایران را از بازی اخراج کرد. اخراج علی انصاریان مورد اعتراض بازیکنان ایرانی قرار گرفت و کریمی در این میان به داور ضربه زد. در ۲۲ بهمن، کنفدراسیون فوتبال آسیا طی حکمی کریمی را به مدت یک سال از حضور در تمامی مسابقات فوتبال محروم کرد. کریمی در ۳ بازی که در این جام انجام داد، ۲ بار گل‌زنی کرد. محرومیت کریمی باعث شد او نتواند در بازی‌های انتخابی المپیک ۲۰۰۰ سیدنی برای تیم امید به میدان برود.

بازگشت پس از محرومیت و جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰

کریمی پس از پایان دوره محرومیتش بار دیگر برای تیم ملی فوتبال ایران به میدان رفت. در اسفند ۱۳۷۸ سرمربی تیم ملی ایران جلال طالبی کریمی را برای بازی‌های انتخابی جام ملت‌های آسیا به اردوی تیم دعوت کرد. او در اولین دوره مسابقات قهرمانی فوتبال غرب آسیا که در خرداد ۱۳۷۹ برگزار شد، ۴ گل به ثمر رساند و به همراه ایران قهرمان این رقابت‌ها شد. او همچنین بهترین بازیکن این مسابقات شناخته شد. ای‌اف‌سی کریمی را در ژوئن ۲۰۰۰ به عنوان بازیکن ماه فوتبال آسیا انتخاب کرد. در مهر ۱۳۷۹، طالبی نام کریمی را در فهرست نهایی ۲۳ بازیکن ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ قرار داد.

کریمی اولین بار در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ در بازی با لبنان برای تیم ملی ایران به میدان رفت. تیم ایران پس از صدرنشینی در گروه اول، در مرحله یک‌چهارم‌نهایی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ مغلوب کره جنوبی شد و از صعود به مرحله بعدی این رقابت‌ها بازماند. این مسابقه چهارمین بازی کریمی در جام ملت‌های آسیا به‌شمار می‌رفت.

دوران مربی‌گری بلاژویچ و ایوانکویچ (۱۳۸۵–۱۳۸۰)

انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲

با آغاز دور نخست رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲؛ تیم ملی ایران با تیم‌های گوآم، تاجیکستان و میانمار (انصراف از بازی‌ها) هم‌گروه شد. در این بازی‌ها که به صورت متمرکز و تک بازی در تبریز برگزار شد، تیم ملی ایران در اولین گام با نتیجه ۰–۱۹ گوام را شکست داد. در این مسابقه علی کریمی ۴ گل به ثمر رساند تا پس از کریم باقری بیشترین سهم را در پرگل‌ترین بازی تاریخ فوتبال ایران داشته باشد. با پیروزی ۰–۲ در مقابل تاجیکستان و انصراف میانمار از این بازی‌ها، تیم ملی ایران به مرحله نهایی رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ راه یافت و با تیم‌های عربستان، عراق، بحرین و تایلند هم‌گروه شد. در دور نخست این رقابت‌ها آدمار براگا هدایت تیم ملی ایران را بر عهده داشت.

کریمی در دو بازی رفت و برگشت مرحله نهایی انتخابی جام جهانی، در مقابل عراق دو گل به ثمر رساند و یک پاس گل نیز برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرد. گلزنی او و علی دایی در بازی رفت موجب شد ایران پس از ۳۸ سال در خاک عراق به پیروزی برسد. در بازی برگشت نیز که با نتیجه مشابه ۲–۱ به سود ایران در ورزشگاه آزادی تهران به پایان رسید کریمی یک گل زد و یک پاس گل ارسال کرد. او همچنین در دیگر مسابقه گروهی این مرحله در بازی با تایلند، با ارسال پاس گل پایه‌گذار تک گل پیروزی بخش ایران بود.

با شکست ۱–۳ ایران در آخرین بازی مرحله گروهی در مقابل بحرین و با توجه به میزبانی ژاپن و کره جنوبی در جام جهانی ۲۰۰۲، ایران به عنوان تیم دوم گروه خود، در مرحله پلی-آف پس از شکست دادن امارت به مصاف ایرلند رفت. تیم ملی ایران که تمامی مسابقات گروهی مرحله نهایی خود را در سال ۲۰۰۱ انجام داده بود، در ماه نوامبر ۲۰۰۱ (آبان ۱۳۸۰) در دو دیدار رفت و برگشت به مصاف ایرلند رفت. در بازی رفت کریمی در یک صحنه تک به تک مغلوب شی گیون دروازه‌بان این تیم شد. اگر چه ایران در بازی برگشت با یک گل ایرلند را شکست داد (خطایی که در دقایق پایانی بازیکن ایرلند بر روی کریمی انجام داد که در نهایت منجر به گل ایران شد) اما به دلیل باخت ۲–۰ در بازی اول مقابل این تیم، از صعود به جام جهانی ۲۰۰۲ بازماند.

کریمی که به همراه تیم ملی جواز حضور در جام جهانی را پیدا نکرده بود، از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان یکی از ۵ نامزد کسب عنوان بازیکن سال آسیا-۲۰۰۱ معرفی شد.

جام آسیا- اقیانوسیه ۲۰۰۳

کریمی پس از ناکامی در صعود به جام جهانی به همراه تیم ملی، برای اولین بار با هدایت برانکو ایوانکویچ در مقابل تیم ملی اسلواکی به میدان رفت. اسلواکی که برای دیدار برگشت و جواب بازی دوستانه شش ماه قبل به تهران آمده بود، با نتیجه ۳–۲ ایران را شکست داد که کریمی زننده هر دو گل تیم ملی ایران بود. کریمی در بازی رفت که در براتیسلاوا پایتخت اسلواکی برگزار شد؛ هت‌تریک کرد و یک پاس گل نیز ارسال کرد، تا تیم ملی ایران برای اولین بار در خاک یک کشور اروپایی به برتری برسد. در این دیدار که با نتیجه ۴–۳ به سود ایران به پایان رسید میروسلاو بلاژویچ هدایت تیم ملی را بر عهده داشت.

کریمی در جام آسیا- اقیانوسیه درسال ۲۰۰۳ که با نیوزلند برگزار شد به عنوان زوج خط حمله ایران به میدان رفت و ۲ بار گلزنی کرد تا در پیروزی ۳–۰ تیم ملی ایران مقابل نیوزیلند که منجر به قهرمانی ایران در این جام شد نقش تأثیرگذاری داشته باشد. او در پایان به عنوان بهترین بازیکن این جام نیز معرفی شد.

جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴

در مسابقات انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ تیم ملی ایران در پیونگ‌یانگ به مصاف کره شمالی رفت. در این مسابقه که با نتیجه ۳–۱ به سود تیم ملی ایران به پایان رسید، کریمی دو گل به ثمر رساند. این نخستین باری بود که تیم ملی ایران موفق شد کره شمالی را در خاک خودش شکست دهد.

با آغاز رقابت‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴، تیم ملی ایران در نخستین گام به مصاف تایلند رفت. در این مسابقه که با نتیجه ۳–۰ به سود ایران به پایان رسید، کریمی یک پنالتی گرفت و یک پاس گل نیز برای رضا عنایتی فراهم کرد. در دومین بازی مرحله گروهی و در حالی‌که عمان با دو گل پیش افتاده بود، کریمی و نصرتی گل‌های ایران را به ثمر رساندند تا بازی با تساوی ۲–۲ به پایان برسد.

در این مسابقات ایران پس از ژاپن و چین سوم شد و هت‌تریک کریمی در بازی با کره جنوبی در مرحله یک‌چهارم‌نهایی نقش مهمی در این موفقیت ایران داشت. کریمی در دیدار رده‌بندی نیز در مقابل بحرین یک گل زد و یک پنالتی گرفت و برای سومین بار به عنوان بهترین بازیکن زمین در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ انتخاب شد. او پیش از این نیز در بازی مرحله گروهی در مقابل ژاپن و بازی یک‌چهارم‌نهایی در مقابل کره جنوبی، به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شده بود.

با پایان رقابت‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴، کریمی با زدن ۵ گل (مشترکاً با اعلا هوبیل از بحرین) به عنوان آقای گل سیزدهمین دوره جام ملت‌های آسیا معرفی شد و در تیم منتخب جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ نیز قرار گرفت.

تیم ملی ایران پس از کسب عنوان سومی جام ملت‌های آسیا، در شهریور ۱۳۸۳ به مصاف آ. اس. رم ایتالیا رفت. در این دیدار دوستانه که تیم ملی با نتیجه ۵–۳ بازی را به میزبان واگذار کرد، کریمی یکی ار بهترین بازی‌هایش را به نمایش گذاشت. پس از مدتی مدیر برنامه‌های کریمی اعلام کرد تیم‌های یوونتوس و آ. اس. رم به صورت تلفنی با او صحبت کرده‌اند اما او مذاکره را به پایان قرارداد کریمی با الاهلی، موکول کرده‌است. در مهر ۱۳۸۳، تیم ملی آلمان به منظور انجام بازی دوستانه با تیم ملی فوتبال ایران به تهران سفر کرد. بعد از پایان این مسابقه که با پیروزی میهمان همراه بود، مجله کیکر آلمان، از کریمی با عنوان «مارادونا آسیا» یاد کرد و بهترین نمره خود را پس از ینس لمان (دروازه‌بان آلمان) به کریمی اختصاص داد. بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن مونیخ قرار گرفت، و بعد از گذشت چند ماه به این تیم پیوست.

کریمی در سال ۲۰۰۴ به عنوان بهترین بازیکن فوتبال سال آسیا شناخته شد و قهرمانی بازی‌های غرب آسیا را نیز به همراه تیم ملی کسب کرد. در پایان سال ۲۰۰۴ نیز وب‌سایت فیفا در گزارشی تیم ملی ۲۰۰۴ ایران را پر امتیازترین تیم تاریخ فوتبال ایران معرفی کرد.

جام جهانی ۲۰۰۶

تیم ملی ایران در سال ۲۰۰۵؛ پس از کسب رتبه ۱۵ رنکینگ فیفا (بهترین رنکینگ تاریخ فوتبال ایران) در پایان مسابقات مقدماتی گروهی آسیا، به جام جهانی ۲۰۰۶ صعود کرد. کریمی که پیش از آغاز رقابت‌های جام جهانی از سوی وب سایت فیفا؛ در فهرست نظرسنجی نامزدهای احتمالی تصاحب کفش طلا در کنار رونالدینیو، زین‌الدین زیدان، کریستیانو رونالدو، رونالدو (برزیلی)، روبینیو و لوئیس فیگو قرار گرفته بود، در جام جهانی نتوانست در اندازه‌های واقعی خود ظاهر شود.

او که پیش‌تر در گفتگو با وب‌سایت فیفا از غیرقابل پیش بینی بودن جام جهانی سخن گفته بود؛ به فاصله چهار ماه قبل از شروع این مسابقات، با مصدومیت در بوندس‌لیگا رو به رو شد. کریمی علی‌رغم مصدومیت؛ پس از سه ماه دوری از میادین در دیدار دوستانه با کرواسی (به فاصله چهارده روز تا نخستین بازی ایران در جام جهانی) یک‌نیمه برای ایران به میدان رفت و یک گل به ثمر رساند. با گلزنی در این مسابقه؛ کریمی با ۸ گل زده، رکورددار گلزنی تاریخ فوتبال ایران در مقابل تیم‌های اروپایی شد.

تیم ملی ایران در حالی عازم رقابت‌های جام جهانی شد، که رسانه‌ها از اختلاف میان دایی و کریمی در تیم ملی خبر داده بودند. کریمی علی‌رغم مصدومیت، در جام جهانی مقابل مکزیک از ابتدا به میدان رفت اما در دقیقه ۶۳ نیمه دوم در حالی‌که بازی با تساوی ۱–۱ دنبال می‌شد، توسط برانکو ایوانکویچ تعویض شد. کریمی در بازی دوم مقابل پرتغال نیز جای خود را به فریدون زندی داد و به نشانه اعتراض ضربه‌ای به ساک پزشک تیم ملی وارد کرد. او در بازی سوم با آنگولا فرصت حضور در میدان را پیدا نکرد. کریمی پس از بازی با آنگولا در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «افراد دیگری برای برانکو تصمیم‌گیری کرده‌اند».

دوران مربی‌گری قلعه‌نویی، دایی و قطبی (۱۳۸۹–۱۳۸۶)

جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷

کریمی در مسابقات گروهی انتخابی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷، در چهار مسابقه برای تیم ملی فوتبال ایران به میدان رفت. او در بازی با تایوان که با نتیجه ۲–۰ به سود تیم ملی ایران به پایان رسید زننده هر دو گل مسابقه بود. در آخرین بازی مرحله گروهی، تیم ملی ایران موفق شد با دو گل کره جنوبی را شکست دهد و به عنوان صدرنشین گروه دوم به مسابقات جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ راه پیدا کند.

علی کریمی در نخستین بازی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ در مقابل ازبکستان برای صدمین بار پیراهن تیم ملی فوتبال ایران را بر تن کرد. تیم ملی ایران پس از برتری در مقابل ازبکستان و تساوی در مقابل چین، در سومین بازی مرحله گروهی به مصاف مالزی رفت. در این مسابقه که با نتیجه ۲–۰ به سود ایران به پایان رسید کریمی موفق به گرفتن یک ضربه پنالتی شد. پس از صدرنشینی در گروه سوم، تیم ملی ایران در مرحله یک‌چهارم‌نهایی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ در ضربات پنالتی مغلوب کره جنوبی شد و از صعود به مرحله بعدی این رقابت‌ها بازماند.

محرومیت و انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰

علی کریمی در سال ۲۰۰۸ و درحالی‌که ۱۰۸ بازی ملی در کارنامه داشت پس از انتقاد از فدراسیون فوتبال ایران از حضور در تیم ملی محروم شد. پس از محرومیت کریمی، علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد، با هماهنگی با علی دایی (سرمربی وقت تیم ملی)، این حکم اجرایی شده‌است. چندی بعد با مداخله محمود احمدی‌نژاد و سید حسن خمینی محرومیت کریمی بخشیده شد. اما او از سوی علی دایی به تیم ملی ایران دعوت نشد.

کریمی که خرداد ۱۳۸۷ (خبر محرومیت کریمی در خرداد توسط کفاشیان تأیید شد) از تیم ملی کنار گذاشته شده بود، پس از پایان دادن به دوران حضور خود در فوتبال قطر، در شهریور ۱۳۸۷ به پرسپولیس بازگشت. او در پنج بازی نخست خود برای پرسپولیس در لیگ برتر ۵ بار گلزنی کرد. دایی پس از عملکرد کریمی در لیگ برتر او را به تیم ملی دعوت کرد اما این بار علی کریمی بود که دعوت دایی را نپذیرفت. دایی نیز در واکنش به خداحافظی کریمی اعلام کرد: «تا زمانی که سرمربی تیم ملی باشد کریمی را به تیم ملی دعوت نخواهد کرد.»

در اسفند ۱۳۸۷ و پیش از بازی با عربستان در رقابت‌های انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰؛ خبری مبنی بر آشتی دایی و کریمی توسط دوستان مشترک، از سوی رسانه‌های ایران اعلام شد. چند روز بعد علی کریمی برای بازگشت به تیم ملی اعلام آمادگی کرد، اما بار دیگر توسط دایی به تیم ملی ایران دعوت نشد.

در هشتم فروردین ۱۳۸۸ تیم ملی ایران تحت رهبری علی دایی مغلوب عربستان شد و با کسب ۶ امتیاز از ۵ مسابقه در رتبه چهارم جدول گروه دوم، در مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰ قرار گرفت. علی دایی که بین دو نیمه مسابقه در واکنش به تشویق کریمی از سوی حاضرین در ورزشگاه؛ تماشاگران را به سکوت دعوت کرده بود، در پایان مسابقه با بازیکنان عربستان به رختکن رفت و یک روز بعد از سرمربی‌گری تیم ملی ایران برکنار شد.

با برکناری دایی و روی کار آمدن افشین قطبی، علی کریمی به تیم ملی دعوت شد. کریمی در بازگشت به تیم ملی در سه مسابقه باقی‌مانده انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰؛ در مقابل تیم‌های کره‌شمالی، امارات و کره جنوبی به میدان رفت که در بازی با امارات زننده تک گل پیروزی بخش ایران بود. تیم ملی ایران پس از تساوی ۱–۱ با کره جنوبی با کسب ۵ امتیاز در این سه مسابقه و مجموع ۱۱ امتیاز از ۸ بازی؛ در رتبه چهارم گروه دوم قرار گرفت و از صعود به جام جهانی ۲۰۱۰ بازماند.

پس از ناکامی ایران در صعود به جام جهانی ۲۰۱۰، کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارئه گزارشی از دلایل عدم حضور ایران در جام جهانی ۲۰۱۰؛ دعوت نشدن کریمی به تیم ملی توسط دایی را دومین عامل ناکامی ایران معرفی کرد و از کریمی به عنوان یکی از غایبان بزرگ فوتبال آسیا در جام جهانی ۲۰۱۰ یاد کرد. در تیر ۱۳۸۸ کریمی به عنوان نماینده آسیا برای بازی در تیم ستارگان جهان در مقابل منتخب آمریکای جنوبی معرفی شد که با لغو این مسابقه، از سفر به لس‌آنجلس خودداری کرد.

کریمی در اسفند ۱۳۸۸ بار دیگر از سوی افشین قطبی به تیم ملی دعوت شد و در بازی مقابل تایلند به عنوان کاپیتان به میدان رفت. با برگزاری اردوی تیم ملی در کنار گاوداری و چوب‌بری در اتریش، کریمی به شرایط اردو اعتراض کرد و آنرا دور از شان تیم ملی عنوان کرد. چند روز بعد در فهرست اعلام شده از سوی قطبی برای دیدار دوستانه با ارمنستان نامی از کریمی دیده نشد. قطبی تا پایان دوره مربی‌گری خود در تیم ملی نیز، کریمی را دعوت نکرد.

دوران مربی‌گری کیروش (۱۳۹۳–۱۳۹۰)

انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴

کریمی پس از مدتی دوری از تیم ملی، توسط کارلوس کی‌روش به تیم ملی ایران دعوت شد. او در مجموع؛ ۱۵ بار با هدایت کی‌روش در ترکیب تیم ملی قرار گرفت، که از این تعداد در ۸ بازی برای مسابقات انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل به میدان رفت.

کریمی که با شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان اصفهان اعلام کرده بود از فوتبال باشگاهی و ملی خداحافظی کرده‌است؛ با گذشت چند روز از تصمیم خود منصرف شد، اما تا پایان دوران بازیگری خود از سوی کی‌روش به تیم ملی دعوت نشد.

کریمی در آخرین بازی خود برای تیم ملی، در ۱۶ آبان ۱۳۹۱ (یک روز پیش از زادروز تولدش) مقابل تاجیکستان به عنوان کاپیتان به میدان رفت. در این بازی که با نتیجه ۶–۱ به سود تیم ملی فوتبال ایران به پایان رسید سه پاس گل ارسال کرد، اما در دقایق پایانی نیمه اول به دلیل مصدومیت تعویض شد. بنا بر آمار ارائه شده در برنامه نود، کریمی در بازی تاجیکستان برای چهاردهمین بار بازوبند کاپیتانی تیم ملی را بر بازو بست و به دوران حضور خود در تیم ملی پایان داد. (در آمار منتشر شده از سایت رسمی پرسپولیس ۱۶ کاپیتانی برای علی کریمی در تیم ملی ذکر شده‌است)

سبک بازی، انضباط و رویکرد حرفه‌ای

شناخته‌شده‌ترین خصیصه فوتبال علی کریمی، مهارت او در دریبل‌زنی است. ورلد ساکر در سال ۲۰۰۳، او را بازیکنی با «حرکات و کار با توپِ هیپنوتیزم‌کننده» توصیف کرده‌است.

مجله کیکر در سال ۲۰۰۴ با یاد کردن از کریمی با عنوان «مارادونا آسیا» در گزارشی می‌نویسد: «او با هر دو پا خوب شوت می‌زند، خیلی سریع تغییر جهت می‌دهد و بازیکنی است که تیم حریف را وادار به سرگیجه می‌کند».

بنا بر نوشته فیفا در سال ۲۰۰۹، «دریبل‌های خیره‌کننده» از ویژگی‌های بازی کریمی است و به خاطر همین به «جادوگر» مشهور شده‌است.

در نظرسنجی که از سوی برنامه نود در تاریخ ۱۹ دی ۱۳۹۰ انجام شد، کریمی با کسب بیش از ۶۵ درصد آراء (۶۵٫۵ درصد) مخاطبین این برنامه، به عنوان «تکنیکی‌ترین» بازیکن سه دهه اخیر (بعد از انقلاب) فوتبال ایران انتخاب شد. (سه بازیکن دیگر علاوه بر کریمی، در میان گزینه‌های این نظرسنجی قرار داشتند)

با وجود اینکه کریمی سابقه بازی در خط دفاعی، خط میانی و خط حمله را دارد، اما بازی‌سازی با خصوصیات تهاجمی است. کریمی در پرسپولیس و تیم ملی، نخستین بازی‌های خود را به ترتیب در پست‌های هافبک راست و هافبک چپ انجام داد. در سال‌های آخر دهه ۷۰ که کریمی در پرسپولیس تحت مربیگری علی پروین بازی می‌کرد، پروین به او اختیار کامل می‌داد. پروین اعتقاد داشت که حرکات کریمی در محوطه جریمه برای ایجاد موقعیت یا گرفتن ضربه پنالتی مناسب است. در زمان مربیگری برانکو ایوانکویچ که تیم ملی ایران معمولاً با آرایش ۱-۳-۲-۴ بازی می‌کرد، کریمی بیشتر در پست هافبک تهاجمی یا نفوذی پشت سر علی دایی و بین مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان بازی می‌کرد و با مهدوی‌کیا و حسین کعبی هماهنگی خوبی داشت. او بهترین پست برای خود را هافبک آزاد پشت مهاجمان می‌داند. مجله فیفا در شماره آوریل ۲۰۰۶، کریمی را یک بازی‌ساز حرفه‌ای توصیف کرده‌است.

در نظرسنجی که از سوی برنامه نود در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۴ انجام شد، کریمی با کسب بیش از ۷۰ درصد آراء (۷۰٫۷ درصد) مخاطبین این برنامه، به عنوان بهترین «هافبک هجومی» بعد از انقلاب فوتبال ایران انتخاب شد. (هفت بازیکن دیگر علاوه بر کریمی، در میان گزینه‌های این نظرسنجی قرار داشتند)

«بی‌علاقگی به شرکت در کارهای دفاعی» و «محوشدن از جریان بازی (در هنگام دفاع)» معمولاً از نقاط ضعف بازی کریمی عنوان می‌شود که پس از حضور او در بوندس‌لیگا تا حدی بهبود یافت.

کریمی به «تنبلی» و «راحت‌طلبی» مشهور شده‌است. او در سال ۱۳۸۴ در این خصوص به روزنامه همشهری گفته‌است: «زمانی که من با تیم‌های ایرانی و اماراتی بودم خیلی سخت تمرین نمی‌کردم و شاید به همین خاطر به بازیکنی راحت‌طلب معروف شده‌ام.» و در مصاحبه‌ای در سال ۱۳۹۰ به خبرآنلاین گفت: «چطور بازیکنی که اسمش را می‌گذارید تنبل، می‌تواند با ماگات کار کند و با تمرینات سخت و سنگین او که شهرت جهانی دارد کنار بیاید؟». «بی‌انگیزگی برای پیشرفت»، ردکردن پیشنهاد باشگاه‌های اروپایی و ترجیح‌دادن باشگاه‌های عربی به اروپایی از مهم‌ترین انتقاداتی است که به دوران بازیگری کریمی می‌شود. ابوالفضل جلالی (مدیر برنامه‌های کریمی)، علی پروین، علی دایی و میروسلاو بلاژویچ افرادی هستند که معتقدند کریمی توانایی بازی در تیم‌هایی مثل بارسلونا و رئال مادرید را داشته‌است.

علی کریمی از لحاظ اخلاقی بازیکنی درون‌گرا و کم‌حرف شناخته می‌شود، اما چالش‌هایی که دوران بازیگری‌اش را تحت تأثیر قرارداده، او را به عنوان یک بازیکن «عصیان‌گر» و «یاغی» مطرح کرده‌است. چالش‌هایی مانند هل‌دادن داور در سال ۱۳۷۷ و محرومیت یک‌ساله توسط ای‌اف‌سی، لگدزدن به ساک کادر پزشکی تیم ملی در جام جهانی ۲۰۰۶، محرومیت از بازی‌های ملی توسط فدراسیون فوتبال در سال ۱۳۸۷، اخراج از استیل‌آذین در سال ۱۳۸۹ و اختلاف با مربیان و مدیران باشگاه‌هایش نظیر آجرلو، انصاری‌فرد، رویانیان، دایی و ژوزه از وی چنین چهره‌ای ساخته‌است. منصور پورحیدری، ناصر ابراهیمی و محمد پنجعلی از جمله کسانی هستند که یاغی‌بودن علی کریمی را قبول ندارند.

هنگامی که کریمی در سال ۱۳۹۳ پیشنهاد دستیاری تیم ملی ایران را پذیرفت با واکنش‌های منفی و انتقاد برخی دست‌اندرکاران مواجه‌شد، چون در آن زمان هیچ‌گونه سابقه و مدرک مربیگری نداشت.

کریمی از ورزشکاران محبوب در ایران به‌شمار می‌رود. او در نظرسنجی برنامه نود در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۹۳؛ با کسب بیش از ۲۸ درصد آراء (۲۸٫۲ درصد) مخاطبین این برنامه، بالاتر از عابدزاده، دایی، باقری و مهدوی‌کیا به عنوان «محبوب‌ترین» بازیکن دو دهه اخیر (دهه ۷۰ و پس از آن) پرسپولیس انتخاب شد.

در نظرسنجی که از سوی برنامه نود در تاریخ ۷ اردیبهشت ۱۳۹۴ انجام شد، کریمی با کسب بیش از ۵۲ درصد آراء (۵۲٫۵ درصد) مخاطبین این برنامه، به عنوان «محبوبترین» بازیکن دو دهه اخیر (دهه ۷۰ و پس از آن) فوتبال ایران انتخاب شد.

خداحافظی‌ها از فوتبال ملی

کریمی ۲ بار از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کرد، اما پس از هر دوی این موارد باز هم در تیم بازی کرد.

بار اول در ۱۸ مهر ۱۳۸۷، با نوشتن نامه‌ای به رئیس فدراسیون فوتبال ایران از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. این در حالی بود که رابطه کریمی با سرمربی وقت تیم علی دایی دچار تنش بود. پس از برکناری دایی و انتصاب افشین قطبی، وی دوباره به تیم دعوت شد و بازی کرد. بار دوم، کریمی در ۲ تیر ۱۳۸۸، پس از تساوی مقابل کره جنوبی و عدم راهیابی تیم به جام جهانی ۲۰۱۰ همراه با مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان از بازی‌های ملی خداحافظی کرد.

کریمی در خرداد ۱۳۹۰ برای بازگشت به تیم اعلام آمادگی کرد و کارلوس کیروش وی را دوباره به تیم دعوت کرد.

خداحافظی در سال ۱۳۹۲ و بازگشت

کریمی پس از بازی پرسپولیس با سپاهان در فینال جام حذفی در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ از دنیای فوتبال خدا حافظی کرد. کریمی پس از خداحافظی از فوتبال اعلام کرد، فوتبال جای امثال او نیست و «دایه‌های مهربانتر از مادر» باید فوتبال را بچرخانند.

خداحافظی کریمی از فوتبال، بازتاب گسترده‌ای داشت و سایت رسمی فیفا با اشاره به خداحافظی علی کریمی از دنیای فوتبال، از او به عنوان اسطوره فوتبال ایران یاد کرد و خداحافظی او از میادین فوتبال را غیرمنتظره خواند.

خداحافظی

سرانجام علی کریمی در ۲۹ تیر ۱۳۹۳ برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد و درحالی که او اعلام کرده بود امیدوار است بتواند با پیراهن پرسپولیس از فوتبال خداحافظی کند اما اینطور نشد. بدین ترتیب تراکتورسازی تبریز آخرین باشگاهی بود که کریمی پیراهن آن را بر تن کرد.