زندگینامه (بیوگرافی) باراک اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکا
باراک حسین اوباما دوم (به انگلیسی: Barack Hussein Obama II) (زادهٔ ۴ اوت ۱۹۶۱ در هونولولو، ایالت هاوایی)، عضو حزب دمکرات ایالات متحدهٔ آمریکا، وکیل، سناتور جوان ایالت ایلینوی، چهل و چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا از ژانویهٔ ۲۰۰۹ تا ژانویهٔ ۲۰۱۷ به مدت دو دورهٔ ۴ ساله و به‌عنوان چهل و چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا و برندهٔ جایزه صلح نوبل است.او از سال ۲۰۰۷، با برپایی کمپین انتخاباتی برای ریاست‌جمهوری، خود را به‌عنوان نامزد حزب دمکرات و به‌عنوان یک چهرهٔ سیاسی ملی در آمریکا شناساند. اوباما از زمان کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸ آمریکا، پایان دادن به جنگ عراق را مطرح کرد و در سوم ژوئن سال ۲۰۰۸، به‌عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری انتخاب شد.
زندگی شخصی
باراک حسین اوباما در ۴ اوت ۱۹۶۱ در هونولولو، مرکز ایالت هاوایی متولد شد. او فرزند یک مهاجر کنیایی سیاهپوست و یک زن سفیدپوست از اهالی ویچیتا در ایالت کانزاس است.
پدربزرگ (پدرِ پدری) باراک اوباما در جریان مبارزات استقلال‌طلبانهٔ کنیا از بریتانیا، جزو چندین‌هزار کنیایی بود که روانهٔ بازداشتگاههای حکومت دست‌نشاندهٔ بریتانیا شد.
اگرچه پدر و پدرخواندهٔ او هردو مسلمان بودند، اما او یک مسیحی بار آمده و در ۴سالگی که در اندونزی زندگی می‌کرد، به جای شرکت در مدرسه «مکتب مذهبی مسلمانان» به مدارس کاتولیک یا سکولار رفته‌است. اوباما و همسرش میشل، هم‌اکنون عضو کلیسای متحد می‌باشند.
تحصیلات
پدر و مادر اوباما در دانشگاه هاوایی در مانوا با یکدیگر آشنا شده بودند. آن دانهام، مادر اوباما با وجود مشکلات عدیده موفق شده بود در رشتهٔ مردم‌شناسی از همان دانشگاه مدرک دکترا دریافت کند.
اوباما نخست در ۱۹۸۳ لیسانس علوم سیاسی با گرایش روابط بین‌الملل از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد. در سال ۱۹۸۸ پس از چند سال کار در شیکاگو با گرفتن کمک هزینه تحصیلی وارد دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد شد. در هاروارد سرعت پیشرفت اوباما چنان شتاب یافت که در سال دوم تحصیل خود در هاروارد به ریاست ژورنال مشهور نشریه قانون هاروارد انتخاب گردید. او اولین رئیس سیاهپوست این نشریه حقوقی بود. وی در دوران ریاست خود به این سازمان که توسط نیروهای متخاصم دانشجویی اصولگرا و لیبرال منفصل گشته بود، تعادل بخشید. اوباما بزودی دکترای حقوق خود را از دانشگاه هاروارد با کسب درجه «افتخار» (به لاتین: magna cum laude) دریافت نمود. پس از فارغ‌التحصیل شدن به شیکاگو بازگشت و کارش به عنوان وکیل حقوق مدنی را آغاز کرد. باراک اوباما از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۴ به تدریس دروس حقوق اساسی (به انگلیسی: constitutional law) در دانشگاه شیکاگو اشتغال داشت.
زندگی سیاسی
اوباما در ۴ ژانویه ۲۰۰۵ وارد سنا شد. با وجود تازه‌وارد بودن در واشینگتن او گروهی از مشاوران خبره را که معمولاً سناتورهای تازه‌کار به آن توجهی نمی‌کنند به کار گرفت. او «پیت روز»، کهنه سرباز قدیمی در امور سیاست ملی را به عنوان رئیس ستاد خود انتخاب کرد. وی با کنار زدن هیلاری کلینتون تنها رقیب جدی خود در کنگره ملی حزب دموکرات به عنوان نامزد این حزب معرفی شد.
او همچنین «کارن کورن بلو» اقتصاددان را به عنوان معاون سیاسی خود منصوب کرد. وی همچنین مسئولان اجرایی پیشین کلینتون، «آنتون لیک» و «سوزان رایس» را به عنوان مشاوران سیاست خارجی خودش برگزید.
اوباما پنجمین آفریقایی آمریکایی است که به سنا راه پیدا کرده و همچنین سومین آفریقایی آمریکایی است که با رأی بالا به عنوان سناتور برگزیده شده‌است. وی تنها سناتوری است که عضو کمیتهٔ حزبی سیاهان کنگره‌است. «سی کیو» که هفته نامه‌ای فرا حزبی است، او را براساس تمام آرا و مصوبات سنا بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ وفادارترین دموکرات معرفی کرده‌است. وی همچنین براساس نظرسنجی انجام گرفته از سوی مجلهٔ نشنال ژورنال به عنوان لیبرال‌ترین سناتور در سال ۲۰۰۷ انتخاب شده‌است.
ستاد انتخابات ریاست جمهوری
باراک اوباما در فوریه سال ۲۰۰۷ در ایالات ایلینوی در یک سخنرانی اعلام کرد نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ خواهد بود. ستاد انتخاباتی وی موفق به جلب ۵۴ میلیون دلار از حامیان در نیمه نخست سال ۲۰۰۷ شد که رکوردی در جلب سرمایه نسبت به انتخابات سالهای پیش از آن بود. نظر سنجی‌ها نشان داد که او با سناتور هیلاری کلینتون دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری حزب دمکرات رقابتی تنگاتنگ دارد همچنین او در انتخابات مقدماتی مجمع حزب دموکرات در ایالت آیووا نفر اول شد و در ایالت نیوهمشایر با اختلاف ۳ درصد بعد از سناتور کلینتون در جایگاه دوم قرار گرفت.
هزینه انتخاباتی
در سپتامبر ۲۰۰۷، اوباما در پرسشنامه‌ای در برابر سؤال آیا مایل هستید در سیستم تأمین مالی دولتی شرکت کنید، جواب «آری» داد. او اضافه کرد که فعالانه در جهت کسب توافق برای استفاده از بودجه دولتی در انتخابات عمومی، کوشش خواهد کرد. با این حال اوباما تا ابتدای سال۲۰۰۸ موفق به جمع‌آوری مبلغی رکورد شکن معادل ۲۳۴ میلیون دلار از طریق کمک‌های اهدایی خصوصی گردیده‌است.
در ژانویه ۲۰۰۸، اوباما موفق شد ۳۲ میلیون دلار کمک دریافت کند، در حالی که هیلاری کلینتون مجبور شد برای مبارزات انتخاباتی از حساب شخصی خود پنج میلیون دلار برداشت کند.
در آوریل ۲۰۰۸ سناتور اوباما ۴۲ میلیون دلار خرج فعالیت‌های انتخاباتی خود کرد که فاصله زیادی با ۹ میلیون دلار مخارج سناتور هیلاری کلینتون دارد.
باراک اوباما در رسانه‌ها
هفته‌نامه تایم در شماره ۲ مه ۲۰۰۸، پنجمین فهرست سالانه «بانفوذترین زنان و مردان جهان» را منتشر کرد. در این رده‌بندی، اوباما در مقام سوم در ردهٔ «بانفوذترین رهبران کشورها و انقلابیون» جای داشت.
جنجال کشیش جرمایا رایت
در آوریل ۲۰۰۸ باراک اوباما، در واکنش به سخنان جرمایا رایت کشیش سابق خود گفت: از نظراتی که از جانب آقای رایت بیان می‌شود عصبانی ام و دلتنگ شده‌ام. او همچنین سخنان جرمایا رایت را تفرقه انگیز و مخرب و در جهت منافع افرادی دانست که برای افزایش تنفر نژادی تلاش می‌کنند. جرمایا رایت دولت آمریکا را به بدرفتاری با سیاهان و انتشار عمدی ویروس عامل بیماری ایدز بین آنها متهم کرده‌است. به گفته جرمایا رایت، سیاهان آمریکا باید به خاطر ادامه بدرفتاری دولت با خود بگویند: خداوند آمریکا را به خاطر برخورد غیرانسانی با شهروندانش لعنت کند.
اوباما در واکنش به سخنان جنجالی جرمایا رایت دربارهٔ دولت آمریکا گفت: بر این باورم این سخنان تصویر درستی از دیدگاه کلیسای سیاهپوستان آمریکا ارائه نکرده‌است، این سخنان ارزش‌ها و باورهای مرا به تصویر نمی‌کشد.
باراک اوباما همچنین سعی کرد از آقای رایت فاصله بگیرد. او گفت: جرمایا رایت دیگر آن فردی نیست که بیست سال پیش دیده بودم. هر رابطه‌ای که با او داشتم در نتیجه سخنان او تغییر کرده‌است.
موضع گیری‌های سیاسی
اوباما از اولین مخالفان سیاست‌های دولت بوش در عراق بود. در ۱۶ مارس ۲۰۰۳، هنگامی که جورج بوش اولتیماتوم چهل و هشت ساعته‌ای به صدام حسین برای خروج از عراق یا مواجهه با جنگ داده بود، اوباما در بزرگترین اجتماع ضد جنگ در شیکاگو سخنرانی کرد و اظهار داشت که هنوز برای جلوگیری از وقوع جنگ «دیر نشده است». این مسئله او را از سایر رقبایش در انتخابات سنا در سال ۲۰۰۴ که به جنگ رای مثبت داده بودند متمایز کرد.
اوباما به عنوان یک سناتور با مواضع لیبرال جایگاه خود را مشخص کرده با این حال در برخی موضوع‌ها چون آموزش و جلوگیری از بیماری ایدز نیز با همکاران جمهوریخواه خود همکاری کرده‌است.
محبوبیت
باراک اوباما اولین بار با ایراد سخنرانی اصلی در گردهمایی حزب دموکرات آمریکا در سال ۲۰۰۴ توجه بسیاری را در عرصه ملی و بین‌المللی جلب کرد. اوباما در این سخنرانی، که «جسارت امید» نام داشت، با تکیه بر زندگی و تاریخچه شخصی خودش به صحبت دربارهٔ آرمان‌های آمریکا پرداخت:
پدر من با کار زیاد و پشتکار توانست فرصت درس خواندن در مکانی جادویی به‌نام «آمریکا» را بیابد. کشوری که مهد آزادی و فرصت برای بسیاری از آنهایی بود که پیشتر به این کشور آمده بودند
باراک اوباما بعد از پیروزی چشمگیر خود در سال ۲۰۰۴ که چند ماه پس از این سخنرانی بود به چهره محبوب رسانه‌ها و شخصیتی قابل توجه در واشینگتن تبدیل شد که دو کتاب پرفروش نیز به نام خود منتشر کرده‌است، اولی «رویاهایی از پدرم» که نه سال پیش از وارد شدن به مجلس سنا نوشته شده و متشکل از خاطرات اوست. دومی «جسارت امید: اندیشه‌هایی در بازپس‌گیری رؤیای آمریکایی» که بیانگر افکارش راجع به تاریخ و وضعیت کنونی ایالات متحده‌است. اوباما از حمایت اپرا وینفری، یکی از ستارگان محبوب تلویزیون آمریکا برخوردار است. این ستاره نه تنها از او خواست که نامزد انتخابات شود بلکه در تبلیغات انتخاباتی او نیز تلاش فعال دارد.
شخص سال مجله تایم
مجله تایم که در آخرین شماره هر سال خود چهره، گروه، یا موضوعی را به عنوان شخص سال برمی‌گزیند در آخرین شماره سال ۲۰۰۸ باراک اوباما رئیس جمهور منتخب ایالات متحده را به عنوان شخص سال برگزید، این مجله باراک اوباما را به خاطر داشتن اعتماد به نفس جهت ترسیم آینده‌ای روشن و جاه طلبانه در روزگاری تیره و تار و همچنین به این علت که وی توانست به رغم تجربه کم با فائق آمدن بر دو نامزد قدرتمند و نیز تبعیض‌های نژادی به عنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و نخستین رئیس جمهور سیاه پوست این کشور انتخاب شود مستحق دریافت این عنوان دانسته‌است.
انتخاب به عنوان نماینده حزب دموکرات
باراک اوباما به عنوان اولین سیاهپوست در تاریخ کشور آمریکا که در پی یک مبارزه انتخاباتی طولانی بر رقیبش هیلاری کلینتون پیروز شده بود نماینده حزب دموکرات در انتخابات سال ۲۰۰۹ انتخاب گردید. سرانجام در تاریخ ۷ ژوئن سال ۲۰۰۸ تنها رقیبش هیلاری کلینتون از رقابت دست کشید و گفت به طور کامل از آقای اوباما حمایت می‌کنم.
پس از پایان انتخابات اولیه در حزب دمکرات و پیروزی اوباما، رقابت او با مک کین برای رسیدن به کرسی ریاست جمهوری آغاز شد. جان مک کین اوباما را به بی تجربگی در سیاست خارجی متهم می‌کند. در نقطه مقابل اوباما در اظهار نظری مک کین را جیره خوار شرکت‌های نفتی دانست ولی توکر بوندز سخنگوی مک کین با رد این اظهارات اعلام کرد که این سناتور اوباما بود که به لایحه انرژی بوش - چنی که معاهده‌ای پرسود برای کمپانی‌های نفتی بود رای مثبت داد و نه جان مک کین. در اوت ۲۰۰۸ باراک اوباما جوزف بایدن را به معاونت خود در این رقابت انتخاباتی برگزید.
پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸
بارک اوباما در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ۲۰۰۸ که در ۴ نوامبر برگزار شد، با کسب ۳۶۵ رأی الکترال رقیب خود مک کین را که ۱۷۳ کارت الکترال را به دست آورده بود، شکست داد به پیروزی رسید و بعنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا انتخاب شد اوباما ۵۲٫۹٪ و مک کین ۴۵٫۷ ٪ از کل آراء را به دست آوردند؛ و از ۵۰ ایالت آمریکا، در ۲۸ ایالت اوباما و در ۲۲ ایالت مک کین پیروز شد.
همزمان در کنیا زادگاه او و جزیره اوباما در شرق آسیا که همنام اوست مردم به شادمانی پرداختند تا نخستین رئیس جمهور رنگین پوست و آفریقایی‌تبار آمریکا پس از ۴۳ ریاست جمهوری وارد کاخ سفید شود. دوران ریاست جمهوری او از ۲۰ ژانویه، ساعت ۱۲ ظهر به وقت شرق آمریکا آغاز شد.
اوباما در اولین سخنرانی پس از پیروزی در انتخابات در گرانت پارک، شیکاگو همهٔ مردم آمریکا را پیروز انتخابات خواند.
جوان و پیر، ثروتمند و فقیر، دموکرات و جمهوریخواه، سیاه، سفید، اسپانیایی‌زبان، آسیایی، سرخ‌پوست، هم‌جنس‌گرا، دوجنس‌گرا، معلول، غیرمعلول. این آمریکایی‌ها به جهان پیغام دادند که ما هرگز مجموعه افراد یا مجموعه ایالات قرمز و ایالات آبی نبوده‌ایم. ما امروز و همیشه ایالات متحده آمریکا هستیم و خواهیم بود.
پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲
باراک اوباما، در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۲، با پیروزی برابر میت رامنی، رقیب جمهوریخواه خود، چهار سال دیگر در مقام خود باقی‌ماند.
اوباما در رقابتی نزدیک با ۵۱٫۱٪ آرا نسبت به ۴۷٫۲٪ رامنی پیروز گردید.
این انتخابات پنجاه و هفتمین انتخابات ریاست‌جمهوری در تاریخ آمریکا بود که در روز سه‌شنبه مورخ ۶ نوامبر ۲۰۱۲ (۱۶ آبان ۱۳۹۱) برای انتخاب چهل و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا انجام شد.
دوران ریاست جمهوری
باراک اوباما رئیس جمهور منتخب ایالات متحده روز ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹ رسماً کار خود را به عنوان رئیس جمهور آغاز کرد. در حال حاضر در کابینه اوباما جوزف بایدن به عنوان معاون اول منتخب و رام امانوئل به عنوان ریاست کارکنان کاخ سفید انتخاب شدند.
برنده جایزه صلح نوبل
درسال ۲۰۰۹، کمیته نروژی صلح نوبل به علت «تلاش فوق‌العاده برای تقویت دیپلماسی بین‌المللی و ترغیب به همکاری میان مردم» جایزه صلح نوبل سال را باراک اوباما اهدا کرد. پیش از اوباما دو رئیس جمهور دیگر آمریکا این جایزه را در زمان ریاست جمهوری خود دریافت کرده بودند ولی اوباما اولین رئیس جمهوری آمریکاست که در اولین سال ریاست جمهوری دریافت کرده‌است. اهدای این جایزه باعث برانگیخته شدن واکنش‌های انتقادی از سوی برخی رهبران جهان شد.
Barack Hussein Obama II (born August 4, 1961) is an American politician who served as the 44th President of the United States from 2009 to 2017. He is the first African American to have served as president. He previously served in the U.S. Senate representing Illinois from 2005 to 2008 and in the Illinois State Senate from 1997 to 2004.
Obama was born in 1961 in Honolulu, Hawaii, two years after the territory was admitted to the Union as the 50th state. Raised largely in Hawaii, Obama also spent one year of his childhood in Washington State and four years in Indonesia. After graduating from Columbia University in 1983, he worked as a community organizer in Chicago. In 1988 Obama enrolled in Harvard Law School, where he was the first black president of the Harvard Law Review. After graduation, he became a civil rights attorney and professor, and taught constitutional law at the University of Chicago Law School from 1992 to 2004. Obama represented the 13th District for three terms in the Illinois Senate from 1997 to 2004, when he ran for the U.S. Senate. Obama received national attention in 2004, with his unexpected March primary win, his well-received July Democratic National Convention keynote address, and his landslide November election to the Senate. In 2008, Obama was nominated for president, a year after his campaign began, and after a close primary campaign against Hillary Clinton. He was elected over Republican John McCain, and was inaugurated on January 20, 2009. Nine months later, Obama was named the 2009 Nobel Peace Prize laureate.
During his first two years in office, Obama signed many landmark bills. Main reforms were the Patient Protection and Affordable Care Act (often referred to as "Obamacare", shortened as the "Affordable Care Act", or abbreviated as the ACA), the Dodd–Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, and the Don"t Ask, Don"t Tell Repeal Act of 2010. The American Recovery and Reinvestment Act of 2009 and Tax Relief, Unemployment Insurance Reauthorization, and Job Creation Act of 2010 served as economic stimulus amidst the Great Recession, but the GOP regained control of the House of Representatives in 2011. After a lengthy debate over the national debt limit, Obama signed the Budget Control and the American Taxpayer Relief Acts. In foreign policy, Obama increased U.S. troop levels in Afghanistan, reduced nuclear weapons with the United States–Russia New START treaty, and ended military involvement in the Iraq War. He ordered military involvement in Libya in opposition to Muammar Gaddafi, and the military operation that resulted in the death of Osama bin Laden.
After winning re-election by defeating Republican opponent Mitt Romney, Obama was sworn in for a second term in 2013. During his second term, Obama promoted inclusiveness for LGBT Americans, with his administration filing briefs that urged the Supreme Court to strike down same-sex marriage bans as unconstitutional (United States v. Windsor and Obergefell v. Hodges). Obama advocated for gun control in response to the Sandy Hook Elementary School shooting, and issued wide-ranging executive actions concerning climate change and immigration. In foreign policy, Obama ordered military intervention in Iraq in response to gains made by ISIL after the 2011 withdrawal from Iraq, continued the process of ending U.S. combat operations in Afghanistan, promoted discussions that led to the 2015 Paris Agreement on global climate change, initiated sanctions against Russia following the invasion in Ukraine and again after Russian interference in the 2016 United States elections, brokered a nuclear deal with Iran, and normalized U.S. relations with Cuba. Obama left office in January 2017 with a 60% approval rating. He currently resides in Washington, D.C. His presidential library will be built in Chicago.
Early life and career
Main article: Early life and career of Barack Obama
Obama was born on August 4, 1961, at Kapiʻolani Maternity & Gynecological Hospital in Honolulu, Hawaii. He is the first President to have been born in Hawaii, making him the first President born outside of the contiguous 48 states. He was born to a white mother and a black father. His mother, Ann Dunham (1942–1995), was born in Wichita, Kansas, of mostly English descent, with some German, Irish, Scottish, Swiss, and Welsh ancestry. His father, Barack Obama Sr. (1936–1982), was a married Luo Kenyan man from Nyang"oma Kogelo. Obama"s parents met in 1960 in a Russian language class at the University of Hawaii at Manoa, where his father was a foreign student on scholarship. The couple married in Wailuku, Hawaii on February 2, 1961, six months before Obama was born.
In late August 1961, Obama"s mother moved with him to the University of Washington in Seattle for a year. During that time, Obama Sr. completed his undergraduate degree in economics in Hawaii in June 1962, then left to attend graduate school on a scholarship at Harvard University, where he earned an M.A. in economics. Obama"s parents divorced in March 1964. Obama Sr. returned to Kenya in 1964, where he married for a third time. He visited his son in Hawaii only once, at Christmas time in 1971, before he was killed in an automobile accident in 1982, when Obama was 21 years old. Of his early childhood, Obama recalled, "That my father looked nothing like the people around me – that he was black as pitch, my mother white as milk – barely registered in my mind." He described his struggles as a young adult to reconcile social perceptions of his multiracial heritage.
In 1963, Dunham met Lolo Soetoro, an Indonesian East–West Center graduate student in geography at the University of Hawaii, and the couple were married on Molokai on March 15, 1965. After two one-year extensions of his J-1 visa, Lolo returned to Indonesia in 1966, followed sixteen months later by his wife and stepson in 1967, with the family initially living in a Menteng Dalam neighborhood in the Tebet subdistrict of south Jakarta, then from 1970 in a wealthier neighborhood in the Menteng subdistrict of central Jakarta.
Education
From age six to ten, Obama attended local Indonesian-language schools: Sekolah Katolik Santo Fransiskus Asisi (St. Francis of Assisi Catholic School) for two years and Sekolah Dasar Negeri Menteng 01 (Besuki Public School) for one and a half years, supplemented by English-language Calvert School homeschooling by his mother. During his time in Indonesia, Obama"s step-father taught him to be resilient and gave him "a pretty hardheaded assessment of how the world works".
Obama returned to Honolulu in 1971 to live with his maternal grandparents, Madelyn and Stanley Dunham. He attended Punahou School— a private college preparatory school— with the aid of a scholarship from fifth grade until his graduation from high school in 1979. In his youth, Obama went by the nickname "Barry". Obama lived with his mother and half-sister, Maya Soetoro, in Hawaii for three years from 1972 to 1975 while his mother was a graduate student in anthropology at the University of Hawaii. Obama chose to stay in Hawaii with his grandparents for high school at Punahou when his mother and half-sister returned to Indonesia in 1975 so his mother could begin anthropology field work. His mother spent most of the next two decades in Indonesia, divorcing Lolo in 1980 and earning a PhD degree in 1992, before dying in 1995 in Hawaii following unsuccessful treatment for ovarian cancer and uterine cancer.
Reflecting later on his years in Honolulu, Obama wrote: "The opportunity that Hawaii offered – to experience a variety of cultures in a climate of mutual respect – became an integral part of my world view, and a basis for the values that I hold most dear." Obama has also written and talked about using alcohol, marijuana, and cocaine during his teenage years to "push questions of who I was out of my mind". Obama was also a member of the "choom gang", a self-named group of friends that spent time together and occasionally smoked marijuana.
After graduating from high school in 1979, Obama moved to Los Angeles to attend Occidental College. In February 1981, Obama made his first public speech, calling for Occidental to participate in the disinvestment from South Africa in response to that nation"s policy of apartheid. In mid-1981, Obama traveled to Indonesia to visit his mother and half-sister Maya, and visited the families of college friends in Pakistan and India for three weeks. Later in 1981, he transferred as a junior to Columbia University in New York City, where he majored in political science with a specialty in international relations and in English literature and lived off-campus on West 109th Street. He graduated with a BA degree in 1983 and worked for about a year at the Business International Corporation, where he was a financial researcher and writer, then as a project coordinator for the New York Public Interest Research Group on the City College of New York campus for three months in 1985.
