تاریخچه فولکس قورباغهای یا فولکسواگن بیتل
فولکس قورباغهای یا فولکسواگن بیتل نام یک مدل از خودروهای فولکسواگن و یکی از مشهورترین مدلهای جهان است. این خودرو در ایران با نام فولکس قورباغهای شناخته میشود و در برخی منابع ترجمه نیز از عبارت فولکس سوسکی و فولکس کفشدوزکی یاد شده.هدف از طراحی این خودرو، تولید خودرویی اقتصادی و قابل استفاده برای عموم مردم بود.
این ماشین نخستین بار در سال ۱۹۳۸ و با نام فولکس واگن تیپ یک تولید شد. تولید فولکس بیتل در سال ۱۹۹۴ مجدداً با طراحی مدرن و با نام نیو بیتل (بیتل جدید) از سر گرفته شد و تا سال ۲۰۰۳ ادامه داشت.
با توجه به عمر طولانی تولید این خودرو سطح بسیار متنوعی از تجهیزات در مدلهای گوناگون آن یافت میشود و از موتورهای گوناگونی بهره میبرد. علاوه بر مدلهای استاندارد مدلهای سفارشی گوناگونی نیز از این خودرو تولید شده است.
فولکسواگن بیتل با دارا بودن محبوبترین طراحی خودرو تاکنون، طراحی سادهی خود را برای بیش از ۴۰ سال تغییر نداد. این خودرو توسط فردیناند پورشه بهعنوان خودرویی ارزان برای مردم آلمان پس از جنگ جهانی دوم طراحی شد.
ریشهی فولکسواگن بیتل به دههی ۳۰ میلادی بازمیگردد؛ هنگامی که آدولف هیتلر دستور ساخت آن را داد. اما نقطهی عطف این خودرو در دههی ۵۰ اتفاق افتاد، هنگامیکه این خودرو به یک پدیدهی جهانی تبدیل شد. با تعریف دوبارهی خودروی مقرونبهصرفه و قابل اعتماد، بیتل در بسیاری از زمینهها معادل دههی پنجاهی فورد مدل T بود. با گذشت زمان، مردم بیشتر و بیشتر مکانیزم ساده و رویکرد تولید ساده این خودرو را تحسین کردند. با فروش میلیونها نسخه در سراسر دنیا، بیتل به محبوبیتی چشمگیر در ۲۰ سال بعدی از تولید خود دست یافت. فروش نهایی این خودرو که تا سال ۲۰۰۳ تولید میشد، پس از ۶۵ سال به عدد بینظیر ۲۱ میلیون دستگاه رسید. این خودرو آنقدر موفق بود که بسیاری از خودروسازان را وادار به تفکر دوباره در مورد استراتژیهای خودروهای کوچک خود و حتی تلاش برای کپی کردن فرمول بیتل کرد.
تاریخچه
در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی آدولف هیتلر که به تازگی به مقام پیشوایی آلمان رسیده بود طرحهای خود را برای یک اتوموبیل ارزان و ساده که برای عموم قابل استفاده باشد به دکتر «فردیناند پورشه» ارائه کرد. پیش از این پورشه به همراه «زونداپ» طرحهایی را برای چنین اتوموبیلی درسر داشتند که یکی از آنها «پورشه تیپ ۱۲» با موتور تعبیه شده در عقب اتوموبیل و طراحی قوس مانند بود.
دستور هیتلر کاملاً روشن بود: «ساخت خودرویی با قیمت برابر با یک موتورسیکلت با حداکثر سرعت۱۰۰ کیلومتر و توانایی جابهجای اعضای یک خانواده ۵ نفره»
پورشه کار طراحی را آغاز کرد و سرانجام در سال ۱۹۳۶ طرحهای اتوموبیل نهایی و اولین پروتوتایپ تولید شد. این خودرو کاملاً مطابق فلسفه پورشه طراحی شده بود که اعتقاد داشت بهترین اتوموبیلها انواع موتور عقب، هواخنک و دیفرانسیل عقب هستند. پورشه این خودرو را «پورشه ۶۰» نامید اما مسئولان آلمانی نام KDF WAGEN را برروی آن گذاشتند. نام بیتل (Beetle به معنی سوسک) نامی بود که از سوی جامعه بر این خودرو گذاشته شد اما تاسال ۱۹۶۷ از سوی فولکس واگن به رسمیت شناخته نشد. تولید خودرو در کارخانهای که به همین منظور ساخته شده بود آغاز گردید.
Käferkühlung.svg
تولید هنوز روند کندی داشت که ناگهان آتش جنگ جهانی دوم شعلهور شد. به همین سبب تمام توان کارخانه به سمت تولید انواع مناسب میادین جنگ متمرکز شد. در طی جنگ کارخانه فولکس واگن چندین بار بمباران شد اما هر بار مجدداً تولید از سر گرفته میشد. یکی از علل محبوبیت این خودرو نیز این بود که در بمبارانها، به دلیل عقب بودن موتور آسیب جدی نمیدید. پس از اشغال آلمان، سران انگلیس قصد داشتند کارخانه را به این کشور منتقل کنند، اما هیچ شرکت انگلیسی حاضر به پذیرش این کارخانه نشد و فولکس واگن در آلمان باقی ماند و روند تولید روال عادی خود را از سر گرفت.
در طی این مدت موتورهای ۱٫۱ لیتری و ۱٫۲ لیتری روی این خودرو نصب میشد. مدلهای پیش از دهه ۵۰ را میتوان از شیشه دوتکه عقب شناخت. در دهه ۶۰ موتورهای ۱٫۳ لیتری جایگزین انواع قبلی شدند. قیمت مناسب، دوام بالا و کاربری آسان سبب شد تولید این خودرو با سرعت ادامه پیدا کند و در فوریه سال ۷۲، رکورد فورد مدل تی را با بیش از ۱۵ میلیون دستگاه بشکند.
در اواخر دهه ۶۰ با ورود رقبای ارزان قیمت ژاپنی که امکانات مناسب و طرح بهروزتری داشتند، مسئولان فولکس ناچار شدند تغییراتی در بیتل اعمال کنند که حاصل آن یک موتور ۱۵۰۰ سیسی ۵۴ اسبی، قفل داخلی درها، چراغ دنده عقب و... بود. این مدل را میتوان از چراغ عقب بزرگ و شبکههای روی در موتور شناخت.
در دهه ۱۹۷۰ با تولید گلف عدهای معتقد بودند دوران بیتلها به سر آمده اما این اتفاق رخ نداد و تنها تولید بیتل از آلمان خارج و به کشورهای برزیل و مکزیک منتقل شد. موتور قدرتمند ۱۶۰۰ سیسی نیز در همین دوران روی بیتل نصب شد. تولید این خودرو تا سال ۲۰۰۳ در مکزیک ادامه داشت و سرانجام با عرضه ۲۱٫۵۲۹٫۴۶۴ دستگاه به تولید این مدل پایان داده شد که این میزان بیشترین رقم تولید خودرو است.
هرچند تویوتا کورولا در مجموع بیش از این تعداد ساخته اما کرولا به دفعات تغییر کرده است ولی بیتل بدون تغییر جدی به این رکورد دست پیدا کرد. تقریباً تمام انواع بیتل حتی نوع کروکی آن به بازار ایران وارد شدند.
بیتل و سینما
ماشین فولکسواگن بیتل در بسیاری از فیلمهای هالیوودی و غیر هالیوودی نقش داشته است، که مهمترین آنها هربی محصول شرکت والت دیزنی است، که ماجرای یک فولکس بیتل مسابقه است، که درک و شعور دارد.
فولکس واگن، یادگاری از پورشه و هیتلر
آدولف هیتلر، رهبر نازیهای آلمان هم به فکر ساختن یک خودروی ارزان بود که همگان بتوانند آن را خریداری کنند. اگر چه او هرگز نتوانست رانندگی را تجربه نماید؛ ولی علاقه شدیدی به اتومبیل داشت.
فردیناند پورشه نیز یکی دیگر از علاقهمندان به این طرح بود که با صرف انرژی بسیار و تجربیات گسترده خود، اولین اتومبیل کوچکش را در سال ۱۹۲۲ ساخت و برای تولید انبوه این خودرو در سطح وسیع تلاش زیادی کرد. آرزوی او برای ساخت اتومبیل همگانی در سال ۱۹۳۰ با ایجاد کارخانهای برآورده شد؛ ولی او تصمیم داشت اتومبیلهایی بزرگتر با کارایی بالاتر و قیمت پایینتر تولید کند.
در سال بعد او فعالیتش را با کار برروی پروژه جدیدی آغاز و یک موتور ۵ سیلندر طراحی کرد. با حمایتهای هیتلر پورشه توانست این اتومبیلها را در حدود نصف قیمت بقیه اتومبیلهای موجود در آلمان ارائه کند. سه مدل اول این خودرو در گاراژ خانه فردیناند تولید شد، سپس طرحهای آن در
اختیار کمپانی اوپل قرار گرفت و اتومبیلهایی با قیمتهای ارزان تولید شد. این مدل نواقصی داشت که برای اصلاح آن سرمایهگذاری بزرگی از سوی هیتلر انجام گرفت و سه ماه بعد کمپانی فولکسواگن به معنی گروه تولیدکننده اتومبیلهای مردم آلمان تأسیس شد. در ابتدای کار حدود ۳۰ مدل مختلف اتومبیل ساخته شد که تمامی این مدلها توسط ارتش آلمان تست شدند. هیتلر در سال ۱۹۳۸ شعبه جدیدی برای این کمپانی تأسیس کرد و این قسمت جدید به سرعت تولید اتومبیلهای ارزان قیمت را برای افرادی که قدرت خرید پایینتری داشتند، آغاز کرد.
اولین اتومبیلهای قبل از جنگ این کمپانی کیدیاف-واگن محصول سال ۱۹۳۹ بود که همگان آنها را با نام «بیتل» میشناختند. در طی جنگ این کمپانی بر اثر بمباران هوایی شدیداً آسیب دید و با پایان گرفتن جنگ در سال ۱۹۴۵ آلمان به چند بخش تقسیم شد و کارخانه کیدیاف-واگن دربخشی که تحت کنترل انگلیسها بود، قرار گرفت. پس از آن اتومبیلهای بیتل به کشورهای دیگر صادر شدند.
این کمپانی در سال ۱۹۴۵ توانست ۱۷۸۵ دستگاه اتومبیل به بازار عرضه کند که تمامی آنها به عنوان سرویس مورد استفاده قرار گرفتند. در سال بعد این رقم به ۱۰ هزار دستگاه افزایش یافت. این کمپانی در ابتدای سال ۱۹۴۸ به آلمانیها پس داده شد و «هاینریش نورداف» ریاست آن را به عهده گرفت. او تصمیم گرفت کمپانی را توسعه دهد و در این راستا دو کارخانه برای تولید نمونههایی با سقف متحرک (کروکی) فولکس قورباغهای در نظر گرفته شد. کارخانه کارمان (کارمان) برای ساخت نمونه چهار نفره و هبمولر (Hebmüller) برای نمونههای دو نفره انتخاب شدند.
هاینریش در گذشته برای کمپانیهای اوپل و ب. ام. و کار کرده بود و اطلاعات خوبی در زمینه اتومبیلهای آمریکایی و روش تولید انبوه آنها داشت. او با علم صادرات اتومبیل کاملاً آشنا بود و در همان سال تعداد زیادی از تولیدات این کمپانی را به خارج از آلمان صادر کرد.
پورشه که تا آن زمان به عنوان مهندس مشاور کمپانی فعالیت داشت، در کارخانه بزرگ خود اتومبیلهای اسپرت تولید میکرد. نورداف در آوریل سال ۱۹۶۹ پس از بازنشستگی در گذشت و با تغییر مدیریت، این کمپانی دچار مشکلات شدید شد که به مرور زمان موفق به حل آنها شدند. تا سال ۱۹۷۲ این کمپانی توانسته بود حدود ۱۵ میلیون دستگاه اتومبیل تولید کند که پیروزی بزرگی محسوب میشد؛ البته در ماه مه سال ۱۹۸۱ تولید ۲۰ میلیون بیتل توسط فولکس واگن در کشور مکزیک جشن گرفته شد.
در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی آدولف هیتلر که به تازگی به مقام پیشوایی آلمان رسیده بود طرحهای خود را برای یک اتوموبیل ارزان و ساده که برای عموم قابل استفاده باشد به دکتر «فردیناند پورشه» ارائه کرد. پیش از این پورشه به همراه «زونداپ» طرحهایی را برای چنین اتوموبیلی درسر داشتند که یکی از آنها «پورشه تیپ ۱۲» با موتور تعبیه شده در عقب اتوموبیل و طراحی قوس مانند بود.
دستور هیتلر کاملاً روشن بود: «ساخت خودرویی با قیمت برابر با یک موتورسیکلت با حداکثر سرعت۱۰۰ کیلومتر و توانایی جابهجای اعضای یک خانواده ۵ نفره»
پورشه کار طراحی را آغاز کرد و سرانجام در سال ۱۹۳۶ طرحهای اتوموبیل نهایی و اولین پروتوتایپ تولید شد. این خودرو کاملاً مطابق فلسفه پورشه طراحی شده بود که اعتقاد داشت بهترین اتوموبیلها انواع موتور عقب، هواخنک و دیفرانسیل عقب هستند. پورشه این خودرو را «پورشه ۶۰» نامید اما مسئولان آلمانی نام KDF WAGEN را برروی آن گذاشتند. نام بیتل (Beetle به معنی سوسک) نامی بود که از سوی جامعه بر این خودرو گذاشته شد اما تاسال ۱۹۶۷ از سوی فولکس واگن به رسمیت شناخته نشد. تولید خودرو در کارخانهای که به همین منظور ساخته شده بود آغاز گردید.
Käferkühlung.svg
تولید هنوز روند کندی داشت که ناگهان آتش جنگ جهانی دوم شعلهور شد. به همین سبب تمام توان کارخانه به سمت تولید انواع مناسب میادین جنگ متمرکز شد. در طی جنگ کارخانه فولکس واگن چندین بار بمباران شد اما هر بار مجدداً تولید از سر گرفته میشد. یکی از علل محبوبیت این خودرو نیز این بود که در بمبارانها، به دلیل عقب بودن موتور آسیب جدی نمیدید. پس از اشغال آلمان، سران انگلیس قصد داشتند کارخانه را به این کشور منتقل کنند، اما هیچ شرکت انگلیسی حاضر به پذیرش این کارخانه نشد و فولکس واگن در آلمان باقی ماند و روند تولید روال عادی خود را از سر گرفت.
در طی این مدت موتورهای ۱٫۱ لیتری و ۱٫۲ لیتری روی این خودرو نصب میشد. مدلهای پیش از دهه ۵۰ را میتوان از شیشه دوتکه عقب شناخت. در دهه ۶۰ موتورهای ۱٫۳ لیتری جایگزین انواع قبلی شدند. قیمت مناسب، دوام بالا و کاربری آسان سبب شد تولید این خودرو با سرعت ادامه پیدا کند و در فوریه سال ۷۲، رکورد فورد مدل تی را با بیش از ۱۵ میلیون دستگاه بشکند.
در اواخر دهه ۶۰ با ورود رقبای ارزان قیمت ژاپنی که امکانات مناسب و طرح بهروزتری داشتند، مسئولان فولکس ناچار شدند تغییراتی در بیتل اعمال کنند که حاصل آن یک موتور ۱۵۰۰ سیسی ۵۴ اسبی، قفل داخلی درها، چراغ دنده عقب و... بود. این مدل را میتوان از چراغ عقب بزرگ و شبکههای روی در موتور شناخت.
در دهه ۱۹۷۰ با تولید گلف عدهای معتقد بودند دوران بیتلها به سر آمده اما این اتفاق رخ نداد و تنها تولید بیتل از آلمان خارج و به کشورهای برزیل و مکزیک منتقل شد. موتور قدرتمند ۱۶۰۰ سیسی نیز در همین دوران روی بیتل نصب شد. تولید این خودرو تا سال ۲۰۰۳ در مکزیک ادامه داشت و سرانجام با عرضه ۲۱٫۵۲۹٫۴۶۴ دستگاه به تولید این مدل پایان داده شد که این میزان بیشترین رقم تولید خودرو است.
هرچند تویوتا کورولا در مجموع بیش از این تعداد ساخته اما کرولا به دفعات تغییر کرده است ولی بیتل بدون تغییر جدی به این رکورد دست پیدا کرد. تقریباً تمام انواع بیتل حتی نوع کروکی آن به بازار ایران وارد شدند.
بیتل و سینما
ماشین فولکسواگن بیتل در بسیاری از فیلمهای هالیوودی و غیر هالیوودی نقش داشته است، که مهمترین آنها هربی محصول شرکت والت دیزنی است، که ماجرای یک فولکس بیتل مسابقه است، که درک و شعور دارد.
فولکس واگن، یادگاری از پورشه و هیتلر
آدولف هیتلر، رهبر نازیهای آلمان هم به فکر ساختن یک خودروی ارزان بود که همگان بتوانند آن را خریداری کنند. اگر چه او هرگز نتوانست رانندگی را تجربه نماید؛ ولی علاقه شدیدی به اتومبیل داشت.
فردیناند پورشه نیز یکی دیگر از علاقهمندان به این طرح بود که با صرف انرژی بسیار و تجربیات گسترده خود، اولین اتومبیل کوچکش را در سال ۱۹۲۲ ساخت و برای تولید انبوه این خودرو در سطح وسیع تلاش زیادی کرد. آرزوی او برای ساخت اتومبیل همگانی در سال ۱۹۳۰ با ایجاد کارخانهای برآورده شد؛ ولی او تصمیم داشت اتومبیلهایی بزرگتر با کارایی بالاتر و قیمت پایینتر تولید کند.
در سال بعد او فعالیتش را با کار برروی پروژه جدیدی آغاز و یک موتور ۵ سیلندر طراحی کرد. با حمایتهای هیتلر پورشه توانست این اتومبیلها را در حدود نصف قیمت بقیه اتومبیلهای موجود در آلمان ارائه کند. سه مدل اول این خودرو در گاراژ خانه فردیناند تولید شد، سپس طرحهای آن در
اختیار کمپانی اوپل قرار گرفت و اتومبیلهایی با قیمتهای ارزان تولید شد. این مدل نواقصی داشت که برای اصلاح آن سرمایهگذاری بزرگی از سوی هیتلر انجام گرفت و سه ماه بعد کمپانی فولکسواگن به معنی گروه تولیدکننده اتومبیلهای مردم آلمان تأسیس شد. در ابتدای کار حدود ۳۰ مدل مختلف اتومبیل ساخته شد که تمامی این مدلها توسط ارتش آلمان تست شدند. هیتلر در سال ۱۹۳۸ شعبه جدیدی برای این کمپانی تأسیس کرد و این قسمت جدید به سرعت تولید اتومبیلهای ارزان قیمت را برای افرادی که قدرت خرید پایینتری داشتند، آغاز کرد.
اولین اتومبیلهای قبل از جنگ این کمپانی کیدیاف-واگن محصول سال ۱۹۳۹ بود که همگان آنها را با نام «بیتل» میشناختند. در طی جنگ این کمپانی بر اثر بمباران هوایی شدیداً آسیب دید و با پایان گرفتن جنگ در سال ۱۹۴۵ آلمان به چند بخش تقسیم شد و کارخانه کیدیاف-واگن دربخشی که تحت کنترل انگلیسها بود، قرار گرفت. پس از آن اتومبیلهای بیتل به کشورهای دیگر صادر شدند.
این کمپانی در سال ۱۹۴۵ توانست ۱۷۸۵ دستگاه اتومبیل به بازار عرضه کند که تمامی آنها به عنوان سرویس مورد استفاده قرار گرفتند. در سال بعد این رقم به ۱۰ هزار دستگاه افزایش یافت. این کمپانی در ابتدای سال ۱۹۴۸ به آلمانیها پس داده شد و «هاینریش نورداف» ریاست آن را به عهده گرفت. او تصمیم گرفت کمپانی را توسعه دهد و در این راستا دو کارخانه برای تولید نمونههایی با سقف متحرک (کروکی) فولکس قورباغهای در نظر گرفته شد. کارخانه کارمان (کارمان) برای ساخت نمونه چهار نفره و هبمولر (Hebmüller) برای نمونههای دو نفره انتخاب شدند.
هاینریش در گذشته برای کمپانیهای اوپل و ب. ام. و کار کرده بود و اطلاعات خوبی در زمینه اتومبیلهای آمریکایی و روش تولید انبوه آنها داشت. او با علم صادرات اتومبیل کاملاً آشنا بود و در همان سال تعداد زیادی از تولیدات این کمپانی را به خارج از آلمان صادر کرد.
پورشه که تا آن زمان به عنوان مهندس مشاور کمپانی فعالیت داشت، در کارخانه بزرگ خود اتومبیلهای اسپرت تولید میکرد. نورداف در آوریل سال ۱۹۶۹ پس از بازنشستگی در گذشت و با تغییر مدیریت، این کمپانی دچار مشکلات شدید شد که به مرور زمان موفق به حل آنها شدند. تا سال ۱۹۷۲ این کمپانی توانسته بود حدود ۱۵ میلیون دستگاه اتومبیل تولید کند که پیروزی بزرگی محسوب میشد؛ البته در ماه مه سال ۱۹۸۱ تولید ۲۰ میلیون بیتل توسط فولکس واگن در کشور مکزیک جشن گرفته شد.