معرفی کامل شرکت خودروسازی پژو فرانسه (Peugeot) + تاریخچه
پژو، (به فرانسوی: Peugeot) شرکت خودروسازی فرانسوی است، که در سال ۱۸۱۰ توسط خانوادهٔ پژو جهت ساخت آسیاب‌های قهوه، در شهر فرانش-کنته، فرانسه تأسیس شد ولی ورود رسمی پژو به صنعت خودروسازی با تولید دوچرخه «گراند بای» توسط آرماند پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد. نخستین خودروی پژو که خودرویی سه‌چرخ بود، در سال ۱۸۸۹ توسط آرماند پژو و با همکاری گوتلیب دایملر تولید گردید.امروزه شرکت پژو از زیرمجموعه‌های گروه پی‌اس‌ای محسوب می‌شود و همچنان به‌عنوان بزرگترین شرکت خودروسازی فرانسه و دومین خودروساز بزرگ اروپا به‌شمار می‌آید.
وب‌گاه www.Peugeot.com
در نامگذاری مدل‌های خودروهای شرکت پژو، اندازهٔ عدد سمت راست نشانهٔ نسل خودرو است و اندازهٔ عدد سمت چپ دلالت بر بزرگی خودرو دارد. مثلاً در مدل ۲۰۶، ۶ نسل خودرو و ۲ اندازهٔ خودرو را نشان می‌دهد. به‌عنوان مثال، مدل ۵۰۴ از ۲۰۶ بزرگتر و قدیمی‌تر است.البته این مورد استثنا هایی دارد به طور مثال مدل۳۰۹ قبل از مدل۳۰۶ تولید شده است.
تاریخچه
شرکت پژو در سال ۱۸۱۰ توسط امیل پژو، جهت ساخت آسیاب‌های قهوه در شهر سوشو، فرانسه تأسیس شد. در سال ۱۸۳۰ به تولید دوچرخه پرداخت و بالاخره از سال ۱۸۴۲ تولید آسیاب‌های قهوه، نمک و فلفل را آغاز کرد.
ورود رسمی پژو به صنعت وسایل نقلیه، با تولید دوچرخهٔ «گراند بای» توسط فرزند امیل، آرماند پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد، که دوچرخه‌ای از نوع پنی-فرتینگ بود. (دوچرخه‌ای که چرخ قسمت جلو خیلی بزرگ و چرخ عقب کوچک است)
آرماند به زودی به صنعت خودروسازی علاقه‌مند شد و با مباحثه با افرادی نظیر گوتلیب دایملر به امکان انجام آن اطمینان پیدا کرد و اولین اتومبیل پژو در سال ۱۸۸۹ تنها با چهار نمونه ساخته شد. موتور بخار استفاده شده در این اتومبیل، سنگین بود و حجم زیادی را نیز اشغال می‌کرد، همچنین مدت زمان زیادی برای گرم شدن، لازم داشت.
در سال ۱۸۹۰ استفاده از موتور بخار ممنوع شد و پیشنهاد گردید، که در اتومبیل‌ها از موتورهای سوختی، که توسط شرکت پنهارد و تحت لیسانس دایملر ساخته شده بود، استفاده شود.
این خودرو از بسیاری از نمونه‌های پیشین خود پیشرفته‌تر بود. سپس اتومبیل‌های بیشتری ساخته شد، در ۱۸۸۲ تعداد ۲۹ خودرو، در سال ۱۸۸۴ تعداد ۴۰ خودرو، در سال ۱۸۹۵ تعداد ۷۲ خودرو، در سال ۱۸۹۸ تعداد ۱۵۶ خودرو و نهایتاً در سال ۱۸۹۹ تعداد ۳٫۰۰۰ خودرو ساخته شد.
پژو اولین شرکتی بود، که تایرهای لاستیکی را برروی خودروهای خود نصب کرد و در سال ۱۸۹۵ تایرهای بادی را برروی آنها قرار داد. در سال ۱۸۹۶ پژو اولین موتور خود را بدون کمک گوتلیب دایملر تولید کرد و بعد از آن پیشرفت‌های مختلفی مانند امکان‌پذیری انتقال قوای محرکهٔ زیر خودرو به درون کاپوت حاصل شد و خودرو به‌معنای امروزی آن، شکل گرفت.
در سال ۱۸۹۶ اولین موتور درون‌سوز توسط شرکت پژو ساخته شد و دیگر نیازی به خرید موتور از دایملر نبود. اولین مدل موتور ۶ کیلووات قدرت داشت، به‌صورت افقی در عقب قرار می‌گرفت و در پژو تیپ ۱۵ نصب شد. پیشرفت‌های بعدی به این صورت بود که موتور به قسمت جلوی خودرو منتقل شد و رینگ‌ها به ماشین اضافه شدند و اتومبیل‌ها به اتومبیل‌های مدرن شباهت پیدا کردند.
در سال ۱۸۹۸ آرمان (آرمان) پژو تصمیم گرفت، برای تشکیل شرکت خود، از پژو جدا شود، تا تمرکز بیشتری روی اتومبیل داشته باشد. در سال ۱۹۰۱ توانست با تولید موتوری با حجم ۶۵۲ سی‌سی، قدرت ۵ اسب بخار، یک سیلندر و ظاهر سنتی، برنده مسابقات بهترین مدل آن سال شود.
پس از اینکه در مسابقات پاریس، مقام نوزدهم را بدست آورد، تصمیم گرفت از مسابقات کناره‌گیری نماید. در سال ۱۹۰۳ پژو اقدام به تولید موتورسیکلت نمود و از آن پس، موتورسیکلت‌های پژو، به‌سرعت جای خود را در بازار باز کردند. در سال ۱۹۰۳ پژو حدود نیمی از خودروهای بازار فرانسه را تولید می‌کرد.
در ۱۹۰۷ اولین موتور شش سیلندر ساخته شده توسط پژو به نمایش گذاشته شد و همکاری تونی هوبر به عنوان سازنده موتور آغاز شد. از آنجا که تعداد زیادی خودرو با انواع متفاوت در خط تولید بود، پژو تصمیم گرفت که خط تولید دیگری را راه‌اندازی نماید.
در سال ۱۹۱۲، اتوره بوگاتی موتوری با حجم ۸۵۰ سی‌سی و چهارسیلندر را طراحی نمود و در همان سال با تیمی متشکل از ۳ راننده و یک طراح موتور، بار دیگر با خودروی بوگاتی به مسابقات بازگشت.
بین سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ با شعله‌ور شدن جنگ جهانی اول در اروپا، پژو به تولید خودروهای نظامی گوناگون، که از دوچرخه تا تانک‌های بزرگ را شامل می‌شد، پرداخت. در سالهای بعد از جنگ جهانی اول، خودرو به وسیله لازمی برای همه مبدل شد و دیگر یک وسیله تشریفاتی مختص قشر مرفه نبود.
با پایان جنگ در اروپا، مسابقات اتومبیل‌رانی بار دیگر از سر گرفته شد و شرکت در مسابقات ادامه یافت و طی قرن بیستم پژو توسعه یافت و در سال ۱۹۲۶ بخش پدال و موتور از هم جدا شد که در پی آن، واحد دوچرخه پژو از شرکت مادر خود جدا شد و سایکل پژو را تشکیل داد.
در سال ۱۹۲۸ مدل ۱۸۳ تولید شد. سال ۱۹۲۹ سالی بود که نامگذاری امروزی پژو شکل گرفت. مدل جدید سال ۱۹۲۹، پژو ۲۰۱ ارزانترین خودرو در بازار فرانسه و مدلی بود که علامت تجاری پژو را دارا بود. این خودرو اولین خودروی تولید انبوه پژو بود. مدت زیادی از این شکوفایی پژو نگذشته بود، که در دهه ۱۹۳۰ میلادی دوران رکود اقتصادی آغاز شد.
در زمان بحران مالی، فروش شرکت بسیار کاهش یافت، ولی شرکت توانست نجات پیدا کند. در سال ۱۹۳۳ این شرکت مدل پژو ۴۰۲ را روانه بازار کرد که اولین مدلی بود که سقف آن قابلیت جمع شدن داشت.
بعد از آن جنگ جهانی دوم آغاز گردید و پژو مجبور شد کامیون و ون برای جنگ تولید کند؛ اما در سال ۱۹۴۸ دوباره کار خود را با تولید پژو ۲۰۳ آغاز کرد. بعد از آن مدل‌های بسیاری با همکاری شرکت طراحی ایتالیایی پنین فارینا مانند پژو ۵۰۴ عرضه کرد.
در ۱۹۵۸ فروش محصولات شرکت در ایتالیا آغاز شد و همکاری با شرکت‌های دیگر مانند رنو و ولوو افزایش یافت. در سال ۱۹۷۴ پژو ۳۰٪ درصد از سهام سیتروئن را خریداری کرد و در ۱۹۷۵ این شرکت را تصاحب نمود.
در این زمان بسیاری از طرفداران سیتروئن اعتراض کردند، که با این کار ابداعات و پیشرفت‌های افسانه‌ای شرکت سیتروئن افول می‌کند. در نتیجه دو شرکت با یکدیگر ادغام شدند و شرکت جدید نیز پژو سیتروئن نامگذاری شد، که برندهای هر شرکت حفظ شود؛ اما از لحاظ منابع فنی و تکنولوژی از تحقیقات یکدیگر بهره‌مند شوند. در آن زمان سیتروئن دچار مشکلات مالی زیادی بود، ولی در عین حال، مدل‌های زیادی از خودرو را برای تولید نهایی طراحی نموده بود.
در سال ۱۹۷۸ شرکت پژو سیتروئن واحد اروپایی کرایسلر را به دلیل بحران‌های ایجاد شده در این شرکت، از آن خود کرد. شرکت کرایسلر اروپا، بسیار فرسوده و دارای مدل‌های قدیمی بود و در واقع این سرمایه‌گذاری، مشکلات مالی بسیاری برای پژو سیتروئن ایجاد کرد. در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی، پژو برند تالبوت را احیا کرد، تا بتواند سودی از کرایسلر به دست آورد و بخش اروپایی آن را از ورشکستگی نجات داد.
تمامی این سرمایه‌گذاری‌ها باعث شد شرکت پول زیادی را خرج نماید و دچار مشکلات مالی شود. در سال ۱۹۸۳ مدل موفق پژو ۲۰۵ ارائه شد و بسیاری از هزینه‌های شرکت را پوشش داد. در ۱۹۹۰ با مدیریت جین مارتین فولز در پژو سیتروئن برای نخستین بار مشارکت این دو شرکت موفق عمل نمود.
پژو در سالهای ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۰ به طور مداوم در رالی معروف پاریس داکار قهرمان شد. فروش این شرکت در ایالات متحده با مدل‌های پژو ۴۰۵ و پژو ۵۰۵ به ۴٫۲۶۱ دستگاه در سال ۱۹۹۰ میلادی رسید و فروش ۲٫۲۴۰ دستگاه، در ژوئیه ۱۹۹۱ شرکت را بعد از ۳۳ سال، به نقطه اوج خود رساند. همچنین پژو در سالهای ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ تأمین موتورهای مسابقات فرمول یک را عهده‌دار شد.
در آوریل ۲۰۰۶ شرکت، پایان کار کارخانه رایتون خود در کاونتری، بریتانیا را اعلام نمود و این باعث از دست رفتن ۲٫۳۰۰ شغل در کارخانه و ۵٫۰۰۰ شغل خرده‌فروشی شد.
پژو از هدف خود که فروش چهار میلیون خودرو در سال بود، فاصله بسیار زیادی داشت. در سال ۲۰۰۸ فروش شرکت کمتر از ۲ میلیون دستگاه در سال بود و در اوایل ۲۰۰۹ به دلیل بحران مالی ۲۰۱۲–۲۰۰۷، فروش باز هم کاهش پیدا کرد.
پژو هنوز در پی نوآوری در مدل‌های خودرو است تا بتواند نیازهای تمامی بخش‌ها را پاسخ دهد و همین‌طور در تلاش است تا بازارهای جدید را در چین، روسیه و آمریکای شمالی داشته باشد. در پایان سال مالی ۲۰۰۸ گردش مالی شرکت با مبلغی کاهش، به ۵۴٫۴ میلیارد دلار و سود خالص، به رقم ۴ میلیارد دلار رسید.
در اواخر ۲۰۰۹ نیز پژو دچار افول عملیاتی و کاهش فروش شد که در پی آن «فیلیپ وارین» به جای «کریستین استریف» مدیریت شرکت را به عهده گرفت. پژو اکنون بیش از ۲۰۰ هزار کارمند در سراسر جهان دارد و در سال ۲۰۱۲ فروشی بالغ بر ۵۴ میلیارد دلار را از آن خود کرد و همچنان بزرگترین خودروساز فرانسه می‌باشد و پس از گروه فولکس‌واگن در رتبه دوم از بزرگترین خودروسازهای اروپا جای دارد.
موتور اسپورت
مسابقات رالی
پژو موفقیت‌های بسیاری در مسابقات رالی بین‌المللی کسب کرده است. پژو با دارا بودن پنج قهرمانی در WRC (سالهای ۱۹۸۵, ۱۹۸۶, ۲۰۰۰, ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲)، شش قهرمانی در رالی داکار (سالهای ۱۹۸۷, ۱۹۸۸, ۱۹۸۹, ۱۹۹۰, ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷)، سه قهرمانی در مسابقات رالی قهرمانی اروپا (سالهای ۲۰۰۲, ۲۰۰۳ و ۲۰۰۸)، سه قهرمانی در مسابقات رالی بین قاره‌ای (در سالهای ۲۰۰۷, ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹) یکی از پر افتخارترین شرکت کنندگان در رالی است. با تصمیم گروه پی‌اس‌ای، از سال ۲۰۰۵ خودروهای سیتروئن جایگزین پژو در مسابقات WRC شد و توانست ۸ قهرمانی دیگر نیز به نام مجموعهٔ پژو-سیتروئن در مسابقات رالی قهرمانی جهان به ثبت برساند.
فرمول یک
پژو به تولید موتورهای خودروهای فرمول یک برای سایر تیم‌ها نیز می‌پرداخت. از تیم‌هایی که پژو موتورهای آنها را تأمین می‌کرد، می‌توان به مک‌لارن در مسابقات فرمول یک فصل ۱۹۹۴، جوردن گرند پری در مسابقات فرمول یک فصل ۱۹۹۵، ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ و پراست گرند پری در مسابقات فرمول یک فصل ۱۹۹۸، ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ اشاره کرد. در پایان فصل ۲۰۰۰، واحد فرمول یک پژو به شرکت آسیاتک فروخته شد.
پایکس پیک
پس از پیروزی‌های پژو در دهه ۸۰ میلادی با پژو ۴۰۵ T۱۶ به همراه رانندگانی چون بابی آنسر آمریکایی و آری وتنن فنلاندی در این مسابقات، پژو در سال ۲۰۱۳ تصمیم به بازگشت به این مسابقات و ثبت نتایج جدید خود نمود. از این رو، از پژو ۲۰۸ تی ۱۶ به عنوان خودروی این مسابقات رونمایی شد که از ویژگی‌های آن می‌توان به موتور ۳٫۲ لیتری وی شکل تویین توربو با قدرت ۸۷۵ اسب بخار و وزن ۸۷۵ کیلوگرم خودرو اشاره نمود. سباستین لوب نیز به عنوان راننده برای این منظور انتخاب شد. درنهایت این خودرو، در روز مسابقه رکورد این سری از مسابقات را به میزان فاحش ۱ دقیقه و ۳۸ ثانیه کاهش داد و رکورد قبلی که ۹:۵۱٫۲۷۸ بود و توسط سوزوکی SX4 به ثبت رسیده بود را به ۸:۱۳٫۸۷۸ تقلیل داد.
پژو در نامگذاری مدل‌هایش، سبک خاصی دارد و از فرمول X0Y استفاده می‌کند. X برای نشان دادن سایز خودرو و Y برای سال تولید خودرو، بکار می‌رود؛ یعنی هرچه رقم، بالاتر باشد، مدل خودرو، جدیدتر است. در نتیجه بر پایه این فرمول، پژو ۴۰۶، بزرگتر و جدیدتر از پژو ۳۰۵ می‌باشد. البته این قاعده نامگذاری استثناهایی نیز دارد. برای مثال پژو ۳۰۹ پیش از پژو ۳۰۶ تولید شده است. نمونه دیگر پژو ۲۰۶ اس‌دبلیو است، که اندازه‌ای در حدود یک پژو ۴۰وای دارد.
این رویه نامگذاری، در سال ۱۹۲۹ با عرضه مدل پژو ۲۰۱ آغاز شد. تمام مدل‌های پژو ۱۰۱ تا پژو ۹۰۹ این شرکت به‌عنوان نام‌های تجاری مختص پژو ثبت شده‌اند. اما شرکت‌های دیگر نیز محصولاتی با نام‌هایی مشابه محصولات این شرکت داشتند، که برخی از آنها مانند: پورشه ۹۰۱ که به پورشه ۹۱۱ تغییر نام داد و برخی دیگر مانند مدل‌هایی از فراری، که همان نام خود را حفظ کردند. جالب آنکه وجود ۰ در وسط نام‌های این مدل‌ها، فلسفه‌ای خاص دارد. این صفر نشان دهنده عددی است، که بر روی یک صفحه، در جلوی خودروهای اولیه این شرکت ظاهر می‌شدند و سوراخ هندل این خودروها، با این صفر یکجا قرار می‌گرفت. البته پژو قصد دارد که نامگذاری با چهار رقم (دو صفر در وسط) را در آینده، در پیش گیرد و این رویه را، با نامگذاری مدل مفهومی (نمایشی) خود، به نام پژو ۴۰۰۲ آغاز کرد.
لوگوی پژو
اولین لوگوی پژو که در آن از طرح شیر استفاده شده بود، برای تیغه اره‌ها و وسایل استیلی این شرکت، طراحی شد. در سال ۱۸۵۰ برای اولین بار، لوگوی شیر برای شرکت برادران پژو دیده شد. در سال ۱۸۵۸ لوگو به طور رسمی ثبت شد.
سال ۱۸۸۹ سال مهمی برای کارخانهٔ پژو بود، چراکه اولین اتومبیل با نام پژو را راهی بازار نمود: یک اتومبیل ۳چرخه طراحی‌شده توسط آرمان (آرمان) پژو.
در این زمان شیر مربوط به لوگو برروی سایر محصولات کارخانهٔ پژو نشان داده می‌شد، اما بین سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۵ لوگوی شیر برروی ماشین‌های تولیدی مشاهده نمی‌شد و برای مارک‌گذاری این ماشین‌ها از عنوان پژو اتومبیل برروی رادیاتور خودروها استفاده می‌گشت. بین سالهای ۱۹۰۵ تا ۱۹۱۵ عکس شیر و پیکان برروی مدل پژو لایون که توسط برادران پژو تولید شده‌بود، ظاهر شد.
اما لوگوی اصلی این شرکت، با طرح شیر، در سال ۱۹۳۳ به‌عنوان لوگوی جهانی پژو طراحی شد و این لوگو، نخستین بار، برروی مدل پژو ۲۰۳ ظاهر شد. شیری که برروی ۲ پای عقب خود بلند شده‌بود و یادآور نشان نظامیِ «فرانش کنته» (Franche-Comté)، زادگاه اصلی پژو بود.
Peugeot is a French car manufacturer, part of Groupe PSA.
The family business that preceded the current Peugeot company was founded in 1810, and manufactured coffee mills and bicycles. On 20 November 1858, Émile Peugeot applied for the lion trademark. Armand Peugeot built the company"s first car, an unreliable steam tricycle, in collaboration with Leon Serpollet in 1889; this was followed in 1890 by an internal combustion car with a Panhard-Daimler engine. Due to family discord, Armand Peugeot in 1896 founded the Société des Automobiles Peugeot.
Peugeot
The Peugeot company and family are originally from Sochaux, France. Peugeot retains a large manufacturing plant and Peugeot museum there. In February 2014, the shareholders agreed to a recapitalisation plan, in which Dongfeng Motors and the French government each bought a 14% stake in the company.
Peugeot has received many international awards for its vehicles, including five European Car of the Year awards. In 2013 and 2014, Peugeot ranked the second lowest for average CO2 emissions among generalist brands in Europe, the Renault car maker group being ranked first, with 114.9g CO2/km. Peugeot is known as a very reliable brand, citing how its 1950s and 1960s models are still running in Africa and Cuba in the 2010s, where Peugeot is called "the lion".
Peugeot has been involved in motor sport for more than a century. Peugeot Sport won the World Rally Championship five times, the Intercontinental Le Mans Cup twice (2010, 2011), surpassing Toyota and Audi, the World Endurance Championship twice (1992, 1993), and the Intercontinental Rally Challenge Championship three times. During the last year, Peugeot Sport has surpassed the record set in the ascent to Pikes Peak with the Peugeot 208 T16 driven by Sébastien Loeb, and got a triple victory of the Peugeot 208 GTi in its class at the 24 Hours Nürburgring race. In 2015, Peugeot returned to the Dakar Rally after its four victories in the 1980s.
History
The Peugeot family of Valentigney, Montbéliard, Franche-Comté, France, began in the manufacturing business in the 19th century. In 1842, they added production of coffee, pepper, and salt grinders. The company"s entry into the vehicle market was by means of crinoline dresses, which used steel rods, leading to umbrella frames, saw blades, chisels, wire wheels, and bicycles. Armand Peugeot introduced his "Le Grand Bi" penny-farthing in 1882, along with a range of other bicycles. The car company and bike company parted ways in 1926 but Peugeot bicycles continued to be built until very recently.
Armand Peugeot became interested in the automobile early on and, after meeting with Gottlieb Daimler and others, was convinced of its viability. The first Peugeot automobile, a three-wheeled, steam-powered car designed by Léon Serpollet, was produced in 1889; only four examples were made. Steam power was heavy and bulky and required lengthy warmup times. In 1890, after meeting Daimler and Émile Levassor, steam was abandoned in favour of a four-wheeled car with a petrol-fuelled internal combustion engine built by Panhard under Daimler licence. The car was more sophisticated than many of its contemporaries, with a three-point suspension and a sliding-gear transmission. An example was sold to the young Alberto Santos-Dumont, who exported it to Brazil.
More cars followed, 29 being built in 1892, 40 in 1894, 72 in 1895, 156 in 1898, and 300 in 1899. These early models were given "type" numbers. Peugeot became the first manufacturer to fit rubber tyres (solid, rather than pneumatic) to a petrol-powered car.
Peugeot was an early pioneer in motor racing, with Albert Lemaître winning the world"s first motor race, the Paris–Rouen, in a 3 hp Peugeot. Five Peugeots qualified for the main event, and all finished. Lemaître finished 3 min 30 sec behind the Comte de Dion whose steam-powered car was ineligible for the official competition. Three Peugeots were entered in the Paris–Bordeaux–Paris, where they were beaten by Panhard"s car (despite an average speed of 20.8 km/h (12.9 mph) and taking the 31,500 franc prize. This also marked the debut of Michelin pneumatic tyres in racing, also on a Peugeot; they proved insufficiently durable. Nevertheless, the vehicles were still very much horseless carriages in appearance and were steered by a tiller.
In 1896, the first Peugeot engines were built; no longer were they reliant on Daimler. Designed by Rigoulot, the first engine was an 8 hp (6.0 kW) horizontal twin fitted to the back of the Type 15. It also served as the basis of a nearly exact copy produced by Rochet-Schneider. Further improvements followed: the engine moved to the front on the Type 48 and was soon under a bonnet at the front of the car, instead of hidden underneath; the steering wheel was adopted on the Type 36; and they began to look more like the modern car.
Also in 1896, Armand Peugeot broke away from Les Fils de Peugeot Frères to form his own company, Société Anonyme des Automobiles Peugeot, building a new factory at Audincourt to focus entirely on cars. In 1899, sales hit 300; total car sales for all of France that year were 1,200. The same year, Lemaître won the Nice-Castellane-Nice Rally in a special 5,850 cc (357 cu in) 20 hp (14.9 kW) racer.
At the 1901 Paris Salon, Peugeot debuted a tiny shaft-driven 652 cc (40 cu in) 5 hp (3.7 kW) one-cylinder, dubbed "Bébé" ("baby"), and shed its conservative image, becoming a style leader. After placing 19th in the 1902 Paris-Vienna Rally with a 50 hp (37.3 kW) 11,322 cc (691 cu in) racer, and failing to finish with two similar cars, Peugeot quit racing.
Peugeot added motorcycles to its range in 1903, and they have been built under the Peugeot name ever since. By 1903, Peugeot produced half of the cars built in France, and they offered the 5 hp (4 kW) Bébé, a 6.5 hp (4.8 kW) four-seater, and an 8 hp (6.0 kW) and 12 hp (8.9 kW) resembling contemporary Mercedes models.
The 1907 salon showed Peugeot"s first six-cylinder, and marked Tony Huber joining as engine builder. By 1910, Peugeot"s product line included a 1,149 cc (70 cu in) two-cylinder and six four-cylinders, of between two and six liters. In addition, a new factory opened the same year at Sochaux, which became the main plant in 1928.
A more famous name, Ettore Bugatti, designed the new 850 cc (52 cu in) four-cylinder Bébé of 1912. The same year, Peugeot returned to racing with a team of three driver-engineers (a breed typical of the pioneer period, exemplified by Enzo Ferrari among others): Jules Goux (graduate of Arts et Metiers, Paris), Paolo Zuccarelli (formerly of Hispano-Suiza), and Georges Boillot (collectively called Les Charlatans), with 26-year-old Swiss engineer Ernest Henry to make their ideas reality. The company decided voiturette (light car) racing was not enough, and chose to try grandes épreuves (grand touring). They did so with an engineering tour de force: a dual overhead camshaft (DOHC) 7.6-liter four-cylinder (110x200 mm) with four valves per cylinder. It proved faster than other cars of its time, and Boillot won the 1912 French Grand Prix at an average of 68.45 mph (110.2 km/h), despite losing third gear and taking a 20-minute pit stop. In May 1913, Goux took one to Indianapolis, and won at an average of 75.92 mph (122.2 km/h), recording straightaway speeds of 93.5 mph (150.5 km/h). making Peugeot the first non-American-based auto company to win at the Indianapolis Motor Speedway. In 1914, Boillot"s 3-liter L5 set a new Indy lap record of 99.5 mph (160.1 km/h), and Duray placed second (beaten by ex-Peugeot ace René Thomas in a 6,235 cc (380 cu in) Delage). Another (driven by Boillot"s brother, André) placed in 1915; similar models won in 1916 (Dario Resta) and 1919 (Howdy Wilcox).
For the 1913 French Grand Prix, an improved L5 (with 5,655 cc (345 cu in) engine) was produced with a pioneering ballbearing crankshaft, gear-driven camshafts, and dry sump lubrication, all of which soon became standard on racing cars; Zuccarelli was killed during testing on public roads, but Boillot easily won the event, making him (and Peugeot) the race"s first double winner. For the 1914 French GP, Peugeot was overmatched by Mercedes, and despite a new innovation, four-wheel brakes (against the Mercedes" rear-only), Georges proved unable to match them and the car broke down. (Surprisingly, a 1914 model turned a 103 mph (165.8 km/h) lap in practice at Indy in 1949, yet it failed to qualify.) Peugeot was more fortunate in 1915, winning at the French GP and Vanderbilt Cup.
During the First World War, Peugeot turned largely to arms production, becoming a major manufacturer of arms and military vehicles, from armoured cars and bicycles to shells.
The family business that preceded the current Peugeot company was founded in 1810, and manufactured coffee mills and bicycles. On 20 November 1858, Émile Peugeot applied for the lion trademark. Armand Peugeot built the company"s first car, an unreliable steam tricycle, in collaboration with Leon Serpollet in 1889; this was followed in 1890 by an internal combustion car with a Panhard-Daimler engine. Due to family discord, Armand Peugeot in 1896 founded the Société des Automobiles Peugeot.
Peugeot
Peugeot has received many international awards for its vehicles, including five European Car of the Year awards. In 2013 and 2014, Peugeot ranked the second lowest for average CO2 emissions among generalist brands in Europe, the Renault car maker group being ranked first, with 114.9g CO2/km. Peugeot is known as a very reliable brand, citing how its 1950s and 1960s models are still running in Africa and Cuba in the 2010s, where Peugeot is called "the lion".
Peugeot has been involved in motor sport for more than a century. Peugeot Sport won the World Rally Championship five times, the Intercontinental Le Mans Cup twice (2010, 2011), surpassing Toyota and Audi, the World Endurance Championship twice (1992, 1993), and the Intercontinental Rally Challenge Championship three times. During the last year, Peugeot Sport has surpassed the record set in the ascent to Pikes Peak with the Peugeot 208 T16 driven by Sébastien Loeb, and got a triple victory of the Peugeot 208 GTi in its class at the 24 Hours Nürburgring race. In 2015, Peugeot returned to the Dakar Rally after its four victories in the 1980s.
History
The Peugeot family of Valentigney, Montbéliard, Franche-Comté, France, began in the manufacturing business in the 19th century. In 1842, they added production of coffee, pepper, and salt grinders. The company"s entry into the vehicle market was by means of crinoline dresses, which used steel rods, leading to umbrella frames, saw blades, chisels, wire wheels, and bicycles. Armand Peugeot introduced his "Le Grand Bi" penny-farthing in 1882, along with a range of other bicycles. The car company and bike company parted ways in 1926 but Peugeot bicycles continued to be built until very recently.
Armand Peugeot became interested in the automobile early on and, after meeting with Gottlieb Daimler and others, was convinced of its viability. The first Peugeot automobile, a three-wheeled, steam-powered car designed by Léon Serpollet, was produced in 1889; only four examples were made. Steam power was heavy and bulky and required lengthy warmup times. In 1890, after meeting Daimler and Émile Levassor, steam was abandoned in favour of a four-wheeled car with a petrol-fuelled internal combustion engine built by Panhard under Daimler licence. The car was more sophisticated than many of its contemporaries, with a three-point suspension and a sliding-gear transmission. An example was sold to the young Alberto Santos-Dumont, who exported it to Brazil.
More cars followed, 29 being built in 1892, 40 in 1894, 72 in 1895, 156 in 1898, and 300 in 1899. These early models were given "type" numbers. Peugeot became the first manufacturer to fit rubber tyres (solid, rather than pneumatic) to a petrol-powered car.
Peugeot was an early pioneer in motor racing, with Albert Lemaître winning the world"s first motor race, the Paris–Rouen, in a 3 hp Peugeot. Five Peugeots qualified for the main event, and all finished. Lemaître finished 3 min 30 sec behind the Comte de Dion whose steam-powered car was ineligible for the official competition. Three Peugeots were entered in the Paris–Bordeaux–Paris, where they were beaten by Panhard"s car (despite an average speed of 20.8 km/h (12.9 mph) and taking the 31,500 franc prize. This also marked the debut of Michelin pneumatic tyres in racing, also on a Peugeot; they proved insufficiently durable. Nevertheless, the vehicles were still very much horseless carriages in appearance and were steered by a tiller.
In 1896, the first Peugeot engines were built; no longer were they reliant on Daimler. Designed by Rigoulot, the first engine was an 8 hp (6.0 kW) horizontal twin fitted to the back of the Type 15. It also served as the basis of a nearly exact copy produced by Rochet-Schneider. Further improvements followed: the engine moved to the front on the Type 48 and was soon under a bonnet at the front of the car, instead of hidden underneath; the steering wheel was adopted on the Type 36; and they began to look more like the modern car.
Also in 1896, Armand Peugeot broke away from Les Fils de Peugeot Frères to form his own company, Société Anonyme des Automobiles Peugeot, building a new factory at Audincourt to focus entirely on cars. In 1899, sales hit 300; total car sales for all of France that year were 1,200. The same year, Lemaître won the Nice-Castellane-Nice Rally in a special 5,850 cc (357 cu in) 20 hp (14.9 kW) racer.
At the 1901 Paris Salon, Peugeot debuted a tiny shaft-driven 652 cc (40 cu in) 5 hp (3.7 kW) one-cylinder, dubbed "Bébé" ("baby"), and shed its conservative image, becoming a style leader. After placing 19th in the 1902 Paris-Vienna Rally with a 50 hp (37.3 kW) 11,322 cc (691 cu in) racer, and failing to finish with two similar cars, Peugeot quit racing.
Peugeot added motorcycles to its range in 1903, and they have been built under the Peugeot name ever since. By 1903, Peugeot produced half of the cars built in France, and they offered the 5 hp (4 kW) Bébé, a 6.5 hp (4.8 kW) four-seater, and an 8 hp (6.0 kW) and 12 hp (8.9 kW) resembling contemporary Mercedes models.
The 1907 salon showed Peugeot"s first six-cylinder, and marked Tony Huber joining as engine builder. By 1910, Peugeot"s product line included a 1,149 cc (70 cu in) two-cylinder and six four-cylinders, of between two and six liters. In addition, a new factory opened the same year at Sochaux, which became the main plant in 1928.
A more famous name, Ettore Bugatti, designed the new 850 cc (52 cu in) four-cylinder Bébé of 1912. The same year, Peugeot returned to racing with a team of three driver-engineers (a breed typical of the pioneer period, exemplified by Enzo Ferrari among others): Jules Goux (graduate of Arts et Metiers, Paris), Paolo Zuccarelli (formerly of Hispano-Suiza), and Georges Boillot (collectively called Les Charlatans), with 26-year-old Swiss engineer Ernest Henry to make their ideas reality. The company decided voiturette (light car) racing was not enough, and chose to try grandes épreuves (grand touring). They did so with an engineering tour de force: a dual overhead camshaft (DOHC) 7.6-liter four-cylinder (110x200 mm) with four valves per cylinder. It proved faster than other cars of its time, and Boillot won the 1912 French Grand Prix at an average of 68.45 mph (110.2 km/h), despite losing third gear and taking a 20-minute pit stop. In May 1913, Goux took one to Indianapolis, and won at an average of 75.92 mph (122.2 km/h), recording straightaway speeds of 93.5 mph (150.5 km/h). making Peugeot the first non-American-based auto company to win at the Indianapolis Motor Speedway. In 1914, Boillot"s 3-liter L5 set a new Indy lap record of 99.5 mph (160.1 km/h), and Duray placed second (beaten by ex-Peugeot ace René Thomas in a 6,235 cc (380 cu in) Delage). Another (driven by Boillot"s brother, André) placed in 1915; similar models won in 1916 (Dario Resta) and 1919 (Howdy Wilcox).
For the 1913 French Grand Prix, an improved L5 (with 5,655 cc (345 cu in) engine) was produced with a pioneering ballbearing crankshaft, gear-driven camshafts, and dry sump lubrication, all of which soon became standard on racing cars; Zuccarelli was killed during testing on public roads, but Boillot easily won the event, making him (and Peugeot) the race"s first double winner. For the 1914 French GP, Peugeot was overmatched by Mercedes, and despite a new innovation, four-wheel brakes (against the Mercedes" rear-only), Georges proved unable to match them and the car broke down. (Surprisingly, a 1914 model turned a 103 mph (165.8 km/h) lap in practice at Indy in 1949, yet it failed to qualify.) Peugeot was more fortunate in 1915, winning at the French GP and Vanderbilt Cup.
During the First World War, Peugeot turned largely to arms production, becoming a major manufacturer of arms and military vehicles, from armoured cars and bicycles to shells.
