تاریخچه پیدایش بانک‌ها

بانک نهادی اقتصادی است که وظیفه‌هایی چون تجهیز و توزیع اعتبارات، عملیات اعتباری، عملیات مالی، خرید و فروش ارزها، نقل و انتقال وجوه، وصول مطالبات اسنادی و سود سهام مشتریان، پرداخت بدهی مشتریان، قبول امانات، نگهداری سهام و اوراق بهادار و اشیای قیمتی مشتریان، انجام وظیفهٔ قیمومیت و وصایت برای مشتریان، انجام وکالت خریدها و فروش را بر عهده دارند.

وظایف بانک مرکزی عبارتست از انتشار اسکناس و تنظیم حجم پول در گردش، نگهداری فلزات گرانبها و ارزهای متعلق به دولت، نگهداری ذخایر قانونی و موجودی نقدی بانک‌های تجاری، ایجاد امکانات اعتباری برای بانک‌های تجاری، انجام دادن عملیات تسویه حساب بین بانک‌ها، صندوقداری و نمایندگی مالی برای عملیات بانکی دولت، اجرای سیاست پولی و کنترل حجم اعتبارات. این بانک مسؤولیت کنترل شبکه بانکی و اداره سیاست پولی ثبات را بر عهده دارد. این بانک، بانک‌های دیگر را در جهت ارائهٔ خدمت و هماهنگی با اقتصاد به فعّالیت وامی‌دارد. در ایران هم بانک‌های متعددی وجود دارد که بزرگترین بانک ایران بانک ملی است که در سال۱۳۰۲در زمان حکومت پهلوی چاپ اسکناس را به عهده داشت. اولین بانک ایران که در خارج از کشور شعبه دارد بانک ملت است که در شهر هامبورگ آلمان شعبه بین‌المللی دارد.

منشأ کلمه بانک

واژهٔ بانک در زبان انگلیسی میانه از زبان فرانسوی میانه (banque)، و آنهم از واژه ایتالیایی قدیمی banca، و آن نیز از واژه آلمانی بسیار قدیمی banc,bank,"bench.counter" گرفته شده‌است.

Benchها (نیمکت‌ها) بعنوان میزها یا شمارش‌گرهای مبادله در حین دوره رنسانس توسط بانکداران فلورانتین مورد استعمال قرار می‌گرفتند که مذاکرات و مبادلاتشان را پشت میزهایی انجام می‌دادند که با رومیزیهای سبز رنگ پوشیده شده بود.

یکی از قدیمی‌ترین موارد مشاهده شد که نشان‌دهندهٔ فعالیت‌های تبدیل پولی بود، سکه درهم نقره یونان است که از مستعمرهٔ ترابزون یونان باستان در دریای سیاه، ترابزون کنونی، پیش از میلاد، می‌باشد که در موزهٔ بریتانیا در لندن به نمایش گذاشته شده‌است. این سکه نشان می‌دهد که میز یک بانکدار (تراپزا) مملو از سکه بود، که جناسی از نام شهر می‌باشد. درحقیقت، حتی در زمان حاضر در یونان امروزی، واژهٔ تراپزا (به یونانی: trapeze) به معنی یک میز می‌باشد و هم به معنی بانک. ریشهٔ احتمالی این واژه سانسکریت از bayaya-onka گرفته شده‌است.∗

این واژه همچنان در بنگلادش مورد استعمال قرار میگرد که یکی از زبان‌های کودکی سانسکریت است. این محاسبات هزینه، بزرگترین بخش قراردادهای ریاضی است که توسط ریاضیدانان هندی در اوایل سال ۵۰۰ پیش از میلاد نوشته شد.

پیشینه

کهن‌ترین شکل بانکداری مربوط به دوران هخامنشیان و در میانرودان (بخشی از ایران آن زمان) است که در آنجا یهودیان عهده‌دار امور بانکداری بوده‌اند. مدارکی از این ناحیه به دست آمده‌است که کاملاً حکم چک را دارند. واژهٔ «بانک» نیز در آن زمان به کار می‌رفته‌است و واژه «چک» نیز از آن روزگار تا به امروز باقی مانده‌است. در نوشته‌های ساسانیان به زبان پهلوی به واژه چک برمی‌خوریم و همین واژه از ایران به دیگر نقاط جهان راه یافته‌است.

تاریخچه بانک‌داری مدرن

ریشه بانکداری به معنای امروزی این کلمه، می‌توان در دوره رنسانس ایتالیا ودر شهرهای ثروتمند آن درشمال مانند فلورانس، ونیس و ژنووا یافت. خانواده‌های باردی و پروزی در ۴ میلادی بانکداری را در فلورانس با توسعه شعبات در بسیاری از بخشهای دیگر اروپا گسترش دادند؛ و شاید مشهورترین بانک ایتالیا، بانک medici، باشد که توسط جیووانی مدیسی در سال ۱۳۹۷ تأسیس شد. اولین بانک سرمایه‌گذاری ایالتی شناخته شد. بانک سنت جورج (به ایتالیایی: Banco di san Giorgio) در ژنووا ایتالیا در سال ۱۴۰۷، تأسیس شد.

تعریف بانک در کشورهای مختلف جهان :

انگلستان

طبق قوانین معمول انگلیسی، یک بانکدار به عنوان فردی تعریف شده‌است که دارای شغل بانکداری است و مسئولیت‌هایش که به صورت زیر تعیین شده‌است:

انجام محاسبات جاری برای مشتریان
جمع‌آوری چک‌های مشتریان

شغل بانکداری در بسیاری از کشورها که قانون متداول انگلیس در آن رایج است از طریق اساسنامه تعریف نشده‌است اما این تعریف طبق قوانین متداول صورت گرفته‌است.

در دیگر حوزه‌های قانون رایج انگلیسی، تعاریف قانونی مختلفی از شغل بانکداری ارائه شده‌است. با توجه به این تعاریف، باید بخاطر داشت که آنها به تعریف شغل بانکداری با هدف قانون گذاری برای آن می‌پردازد، ونه لزوماً برای ارائه تعریف کلی. به ویژه، اکثر تعاریف از سوی مراجع قانونی ارائه شده‌است که بیشتر دارای اهداف ورود قانون و پشتیبانی از بانک‌ها هستند تا اینکه بخواهند تعریف و قانونی در زمینه شغل حقیقی بانکداری ارائه دهند. اما در بسیاری از موارد، تعریف قانونی آن، بازتاب دقیقی از تعاریف قانونی متداول است.

ایالات متحده آمریکا

در ایالات متحده آمریکا صنعت بانکداری صنعتی کاملاً قانون‌دار با قانونگذاری بسیار دقیق و نکته‌بین است تمامی بانک‌ها با سپردهای تضمین شده ازطریق fdic دارای شرکت نیمه سپرده گذاری فدرال fdic بعنوان یک متعادل کننده هستند گرچه سیستم ذخیره فدرالی اولین تعدیل کننده بانک‌های ایالتی عضو فدرال است اما اداره ممیزی اسکناس occ اولین تعدیل کننده فدرالی بانک‌های داخلی است و اداره نظارت بر پس‌انداز یا ots اولین تعدیل کننده فدرالی پس‌اندازها می‌باشد.

بانک‌های غیر عضو ایالتی از طریق مراکز ایالتی و همین‌طور fdic مورد بررسی قرار می‌گیرند. بانک‌های داخلی یک تعدیل کننده اولیه دارد یعنی occ واسطه‌های واجد شرایط و کارگران کمکی توسط MAIC تعدیل می‌شوند هر مرکز تعدیل مجموعه قوانین و مقررات خاص خودش را دارد که بانک‌ها و صندوق‌های ذخیره باید از آنها پیروی کنند.

شورای نظارت بر موسسات مالی فدرال FFIEC درسال ۱۹۷۹ بعنوان یک بدنه بین نمایندگی‌های رسمی که وکالت دارند تا قوانین و سیاست‌گذاریهای واحد معیارها و استانداردها را تعریف کرده شیوه‌های متداول فدرال بر موسسات مالی را گزارش دهد گرچه FFIEC موجب ایجاد درجهٔ بالاتری از تعدیل بین نمایندگی‌ها و شعب بانک‌ها شده‌است قوانین و مقررات تعدیل دائماً در حال تغییر است علاوه بر قوانین در حال تغییر تغییرات در صنعت موجب ادغام موسسات ذخیره فدرال FDIC,OTS,MAIC,OCC در هم شده‌است ادارات بسته شده‌اند.

بانکداری (فعالیت‌های استاندارد)

بانک‌ها به عنوان عامل پرداخت کننده از طریق اجرای چک‌ها یا حساب‌های جاری مشتریان، فعالیت می‌کنند که چک‌های کشیده شده در وجه مشتریان درآن بانک را پرداخت می‌کنند و چکهای سپرده به حسابهای جاری مشتریان را جمع‌آوری می‌کنند. همچنین بانک‌ها وجوه مشتریان را از طریق دیگر روشهای پرداخت، نظیر ACH، انتقال مخابره‌ای یا تلگرافی،EFTPOS، ماشین گویای اتوماتیک (ATM)خودپرداز که می‌پردازند.

قوانین

موضوع اصلی، قوانین بانکداری: بانک‌های تجاری کنونی دراکثر حوزه‌ها ی قانون گذاری توسط مؤسسات مستقل از دولت تنظیم و تأسیس شده‌اند و مدارک بانکی ویژه‌ای جهت اداره آن می‌طلبد. قانون بانکداری بر اساس یک تحلیل قراردادی از روابط بین بانک و مشتری

این قانون دربردارندهٔ حقوق و مقرراتی است که در این رابطه وجود دارد که به صورت زیر است:

مانده‌حساب بانکی مقام مالی بین بانک و مشتری است زمانی که حساب دارای اعتبار باشد، بانک این مانده‌حساب را به مشتری بدهکار می‌شود
بانک قبول می‌کند تا چک‌های مشتری را تاحد اعتبار حساب است حساب بیشتری بدون داشتن وکالت از سوی آن مشتری مثلاً:یک چک که از سوی مشتری کشیده شده‌است، پولی برداشت نکند.
بانک ممکن است از حساب مشتری بدون داشتن وکالت از سوی آن مشتری مثلاً یک چک که از سوی مشتری کشیده شده‌است پولی برداشت نکند.
بانک موافقت می‌کند که چک‌های کشیده شده در وجه مشتری را به عنوان نماینده مشتریش جمع‌آوری می‌کند
بانک دارای این حق است که حساب‌های مشتری را با هم ترکیب کنند زیرا هر حساب تنها یک جنبه از همان رابطه اعتباری است
بانک دارای حق تصرف در مورد چک‌های کشیده شده در وجه مشتری است تا حدی که مشتری به بانک بدهکار باشد
بانک نباید جزئیات معاملات صورت گرفته از طریق حساب مشتری را فاش کند مگر اینکه مشتری موافقت کند که دراین صورت یک وظیفه عمومی جهت فاش کردن بوجود می‌آید، و سودهای بانک آن را می‌طلبد، قانون، آن را تقاضا می‌کند. بانک نباید حساب یک مشتری را بدون هیچ دلیل منطقی ببندد زیرا پرداخت چک‌ها به روش عادی تجاری، تا چندین روز به تعویق می‌افتد برخی از انواع مؤسسات مالی نظیر جوامع سازندگی و اتحادیه‌ها اعتباری ممکن است به صورت بخشی یا تماماً معاف از مستلزمات مجوز بانکی باشد و به این ترتیب تحت قوانین مجزایی تدوین و تأسیس شده باشد. الزامات صدور مجوز بانکی در بین حوزه‌های قانونی، متفاوت است اما به طور کلی به قرار زیر است:
حداقل سرمایه
نسبت حداقل سرمایه
مناسب و صحیح برای حسابداران، صاحبان، مدیران، یا کارمندان ارشد بانک
تأیید طرح تجاری بانکی بعنوان وامی که به قدر کافی محتاطانه و قابل پذیرش می‌باشد

خطرپذیری و سرمایه

بانک‌ها با خطرات زیدی جهت انجام فعالیت‌های تجاری مواجه‌اند و چگونگی مدیریت و درک این بحران‌ها و خطرات یک راهبرد کلیدی جهت سوددهی می‌باشد و اینکه یک بانک به چه اندازه سرمایه نیاز دارد برخی از خطرات که بانک با آن مواجه است به قرار زیر می‌باشد:

خطر اعتبار و سرمایه
خطر تسویه پذیری (قابلیت تبدیل به پول)
خطر بازار
خطر اعتبار و آبرو
خطر اقتصاد کلان

بانک‌ها در اقتصاد
عملکردهای اقتصادی

عملکردهای اقتصادی بانک‌ها به قرار زیر است:

افتتاح حساب به صورت اسکناس و حساب‌های جاری بصورت چک یا وجه نقد در وجه مشتری

شبکه‌بندی و تسویه وجوه
واسطه‌گری اعتبار
اصلاح وتوسعه کیفیت اعتبار
انتقال سررسید
تولید پول

بحران بانک

بانک‌ها در معرض اشکالات مختلفی از خطرات و بحران‌ها قرار دارند که سبب‌ساز بحران‌های سیستماتیک موقتی می‌شود.
گونه‌های بانک‌داری

بانک‌داری شعبه‌ای: فعالیت بانکی با مجوز تأسیس شعبه.
بانک‌داری بی‌شعبه: فعالیت بانکی بدون مجوز تأسیس شعبه.
بانک‌داری سرمایه‌گذاری: واسطه‌گری مالی در خرید اوراق بهادار دست اول و عرضه به سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه.
عمده‌بانک‌داری: انجام عملیات بانکی توسط یک بانک برای یک بنگاه مالی یا بانک دیگر.
خرده‌بانک‌داری: انجام عملیات توسط یک بانک برای بنگاه‌ها و اشخاص.

انواع بانک‌ها

بانک‌ها را می‌توان به انواع مختلف تقسیم کرد از قبیل:

بانکداری جزئی، که مستقیماً با اشخاص و تجارت‌ها ی کوچک سرو کار دارد.
بانکداری تجاری، که خدمات تجارت بازار متوسط را ارائه می‌دهد
بانکداری شراکتی، که مربوط به موسسات تجاری بزرگ و مستقل
بانکداری خصوصی، که خدمات مدیریت سرمایه را برای اشخاص و خانواده‌های دارای ارزش شبکه‌ای بالا فراهم می‌کند
بانکداری سرمایه‌گذاری، که مربوط می‌شود به فعالیت‌هایی که در بازارهای مالی انجام می‌گیرد.

اکثر بانک‌ها و موسسات اقتصادی خصوصی سودآور هستند اما برخی از آنها توسط دولت اداره می‌شود، یا سازمان‌های غیرانتفاعی می‌باشد.
انواع بانک‌های جزئی

بانک‌های تجاری
بانک‌های توسعه محلی
اتحادیه‌های اعتباری
بانک‌های ذخیره‌های پستی
بانک‌های خصوصی
بانک‌های خارج از حوزه قانونی
بانک‌های ذخیره
بهترین درگاه واسط
جوامع سازمانی و بانک‌هایی که زمان را در بربابر پول، گرو برمی‌دارند
بانک‌های اخلاقی

انواع بانک‌های سرمایه

بانک‌های سرمایه‌ای که پذیره‌نویسی می‌کنند (برای فروش ضمانت می‌کنند) اوراق بهادار و اوراق قرضه، به داد و ستد حساب‌های خودشان می‌پردازند، ایجاد بازار می‌کنند و به شرکت‌ها پیشنهاد فعالیت‌های بازار سرمایه نظیر ادغام‌ها و کسب سود را می‌دهند.
بانک‌های بازرگان:از دیرباز بانک‌هایی بودند که ضامن سرمایه‌گذاری –معاملاتی بودند تعریف امروزی آن اشاره دارد به بانک‌هایی که برای شرکت‌ها سرمایه را بصورت سهام عرضه می‌کند نه وام. برخلاف شرکت‌های سرمایه مخاطره‌آمیز، آنها تمایل دارند که در شرکت‌های جدید سرمایه‌گذاری نکنند.

انواع دیگر بانک‌ها

بانک‌های مرکزی:که معمولاً تحت مالکیت دولت است و با مسئولیت‌ها قانونی مشابه مدیریت می‌شود؛ نظیر پشتیبانی از بانک‌های تجاری یا مدیریت نرخ سود نقدی به طور کلی آنها که نقدینگی را برای سیستم بانک‌داری فراهم می‌کنند و به عنوان وام‌دهنده در آخرین وهله در شرایط بحران عمل می‌کند.
بانک‌های اسلامی: به قوانین اسلامی پای‌بندند. اشکال[مبهم] از بانکداری دور سیاست‌گذاری‌های صحیحی می‌چرخند که بر قوانین اسلامی استوار است تمامی فعالیت‌های بانک‌داری باید از سود (بهره ای که از ربا به دست می‌آید) اجتناب کنند.

A bank is a financial institution that accepts deposits from the public and creates credit. Lending activities can be performed either directly or indirectly through capital markets. Due to their importance in the financial stability of a country, banks are highly regulated in most countries. Most nations have institutionalized a system known as fractional reserve banking under which banks hold liquid assets equal to only a portion of their current liabilities. In addition to other regulations intended to ensure liquidity, banks are generally subject to minimum capital requirements based on an international set of capital standards, known as the Basel Accords.

Banking in its modern sense evolved in the 14th century in the prosperous cities of Renaissance Italy but in many ways was a continuation of ideas and concepts of credit and lending that had their roots in the ancient world. In the history of banking, a number of banking dynasties – notably, the Medicis, the Fuggers, the Welsers, the Berenbergs and the Rothschilds – have played a central role over many centuries. The oldest existing retail bank is Banca Monte dei Paschi di Siena, while the oldest existing merchant bank is Berenberg Bank.

Banking began with the first prototype banks of merchants of the ancient world, which made grain loans to farmers and traders who carried goods between cities and this system is known as barter system.This began around 2000 BC in Assyria and Babylonia. Later, in ancient Greece and during the Roman Empire, lenders based in temples made loans and added two important innovations: they accepted deposits and changed money. Archaeology from this period in ancient China and India also shows evidence of money lending activity.

The origins of modern banking can be traced to medieval and early Renaissance Italy, to the rich cities in the centre and north like Florence, Lucca, Siena, Venice and Genoa. The Bardi and Peruzzi families dominated banking in 14th-century Florence, establishing branches in many other parts of Europe. One of the most famous Italian banks was the Medici Bank, set up by Giovanni di Bicci de" Medici in 1397. The earliest known state deposit bank, Banco di San Giorgio (Bank of St. George), was founded in 1407 at Genoa, Italy.

Modern banking practices, including fractional reserve banking and the issue of banknotes, emerged in the 17th and 18th centuries. Merchants started to store their gold with the goldsmiths of London, who possessed private vaults, and charged a fee for that service. In exchange for each deposit of precious metal, the goldsmiths issued receipts certifying the quantity and purity of the metal they held as a bailee; these receipts could not be assigned, only the original depositor could collect the stored goods.

Gradually the goldsmiths began to lend the money out on behalf of the depositor, which led to the development of modern banking practices; promissory notes (which evolved into banknotes) were issued for money deposited as a loan to the goldsmith. The goldsmith paid interest on these deposits. Since the promissory notes were payable on demand, and the advances (loans) to the goldsmith"s customers were repayable over a longer time period, this was an early form of fractional reserve banking. The promissory notes developed into an assignable instrument which could circulate as a safe and convenient form of money backed by the goldsmith"s promise to pay, allowing goldsmiths to advance loans with little risk of default. Thus, the goldsmiths of London became the forerunners of banking by creating new money based on credit.

The Bank of England was the first to begin the permanent issue of banknotes, in 1695. The Royal Bank of Scotland established the first overdraft facility in 1728. By the beginning of the 19th century a bankers" clearing house was established in London to allow multiple banks to clear transactions. The Rothschilds pioneered international finance on a large scale, financing the purchase of the Suez canal for the British government.